ฉันน่ะ...เศรษฐีนีตัวแม่จ้า นิยาย บท 46
“นี่เธอยังปกป้องเขาจริงๆ ด้วย!” น้ำเสียงของชายหนุ่มยิ่งอันตรายเพิ่มขึ้นเรื่อย
เย่ชิงหลี “…” นั่นก็เป็นเพราะว่าเขาคอยปกป้องตนเองอยู่ตลอดเช่นกันนี่!
แต่ไม่ได้พูดคำพูดนี้ออกไป
เย่ชิงหลีคิดเพียงรีบจัดการกับเขาให้รวดเร็วที่สุด และรู้ว่าหลังจากไปกระตุกหนวดเสือของผู้ชายผีบ้าคนนี้แล้วผลลัพธ์ที่ตามมันคืออะไร!
พอหันหน้ากลับมา พลางชำเลืองมองเผยจิ้นโม่แวบหนึ่ง จึงสวนทันที "นายเองก็คอยปกป้องหล่อนมากเช่นกัน"
หล่อน ที่หมายถึงฉางซินเอ๋อร์!
นัยน์ตาเผยจิ้นโม่ รูม่านตาหดตัวอย่างเย็นชา
“เรื่องที่เราสองคนจะหย่าร้างกัน ฉันไม่รู้ว่าเป้าหมายของนายคืออะไรที่ต้องมัวให้เสียเวลาอยู่แบบนี้ ฉันใจดีนะเลยขอเตือนนายสักประโยค นายถ่วงเวลาได้ ฉันก็ถ่วงเวลาเป็นเหมือนกัน ...! แต่คุณฉางซินเอ๋อร์ของนาย คงไม่ปล่อยให้เสียเวลาแน่!”
ตอนเอ่ยถึงชื่อฉางซินเอ๋อร์ เย่ชิงหลีกัดฟันพูด แถมยังแดกดันกลับ
เย่ชิงหลีไม่รอให้เผยจิ้นโม่พูดอะไรต่อ เธอก้าวเท้าเดินหนีทันที และทิ้งความเย็นเฉียบไว้ในห้อง!
เย่ชิงหลีไม่รู้ว่าเดินออกมาจากแลนแทน กรุ๊ปได้อย่างไร จนเมื่อเดินออกมาแล้ว จึงฉุกคิดเรื่องสำคัญเรื่องหนึ่งขึ้นมาได้!
นั่นก็คือในมือเผยจิ้นโม่ยังมีอิทธิพลต่อลี่เลี่ยอยู่บ้าง แต่ว่า...เขาเป็นผู้ชาย น่าจะไม่ทำเรื่องขาดศีลธรรมประเภทนั้นหรอก
แต่เย่ชิงหลีรู้สึกว่า ต้องตักเตือนลี่เลี่ยสักหน่อย
ตอนที่โทรศัพท์ไปหานั้น ลี่เลี่ยกำลังติดสาย เย่ชิงหลีก็ไม่ได้คะยั้นคะยอต่อ พลันตัดสายทิ้งและขับรถออกทันที
ในเมืองลี่เฉิง ตอนนี้ก็เป็นกระแสมากขึ้นเรื่อยๆ
ยังเป็นฉางซินเอ๋อร์เหมือนเดิม แต่ขณะนี้ ... ทางฝ่ายฉางซินเอ๋อร์ได้ออกมาประกาศยกเลิกการจัดนิทรรศการอยู่ฝ่ายเดียว! แม้ว่ายังไม่ได้แจ้งอย่างชัดเจนว่านิทรรศการในครั้งนี้มีเผยจิ้นโม่เป็นประธานหลัก
แต่ ทุกคนต่างทราบกันโดยปริยาย
แต่ที่ทำให้คนรู้สึกแปลกใจก็คือ เรื่องมันดังกระฉ่อนขนาดนี้ คาดไม่ถึงทางทีมประชาสัมพันธ์ของแลนแทน กรุ๊ป กลับไม่ได้ออกหน้ามาจัดการเรื่องนี้โดยตรง
เย่ชิงหลียุ่งจนหัวหกก้นขวิด ย่อมไม่ได้สนใจกับเรื่องพวกนี้ แค่รู้สึกว่าโลกของตนเองสงบลงก็พอแล้ว
ส่วนเรื่องอื่น ไม่ได้เกี่ยวข้องกับเธอ!
ตกกลางคืน
ลี่เลี่ยโทรกลับมาหาเธอ “เธอไปจัดการได้ยังไง? เขาถอนฟ้องแล้ว ทางฝั่งมู่จิงเยี่ยนได้ส่งข่าวยอมตกลงคำขอของทางเรา และจะเซ็นสัญญาทันที”
เย่ชิงหลี “…”
ด้านความรู้สึกของผู้ชายคนนี้ ไม่เพียงบังคับสั่งฟ้องลี่เลี่ย จึงใช้มู่จิงเยี่ยนมาดักคอพวกเขา
ช่างวางแผนได้อย่างแยบยลจริงๆ
ทำไมเมื่อก่อนถึงไม่ค้นพบความร้ายกาจได้ขนาดนั้นของผู้ชายคนนี้ คอยโอบอุ้มหญิงในดวงใจอยู่ในอ้อมกอดของตนเอง แถมยังไม่ให้เธอมีทางเลือกใหม่อีก...!
“จะจัดการยังไง? ฉันเอาใบหย่ายัดไปให้เขาไปแล้วสองเล่ม!” เย่ชิงหลีพูดอธิบาย
ปลายสาย เงียบงันไปชั่วอึดใจ!
“เธอกับเขา?” ถ้าเขาอยากจะหย่ากับเธอก็คงพูดออกมาตรงๆ แล้วจะต้องอ้อมค้อมขนาดนี้เพื่อหาเรื่องฉันทำไม!?”
“……”
“หรือว่าเธอไม่อยากหย่า?”
เย่ชิงหลี “…” เธอไม่ยอมหย่าเหรอ?
เธอถึงขั้นนั้นไหมล่ะ?
หลังจากคุณปู่เผยเสียชีวิต ขนาดในความฝันเธอยังคิดว่าทำไมผู้ชายคนนั้นไม่ยอมหย่า ฉางซินเอ๋อร์ยังตั้งหน้าตั้งตารอเขาอยู่ที่เมื่อเชื่อวันอยู่เนี่ย!
“มันเป็นใบหย่าของฉันกับพี่!”
บรรยากาศ กลับสู่ความเงียบงันอีกครั้ง!
สักพัก ในที่สุดลี่เลี่ยที่อยู่ปลายสายก็มีปฏิกิริยาตอบสนอง “เธอไปเอามาจากไหน?”
ทั้งที่พวกเขาเป็น...!
เย่ชิงหลีไปเอาใบหย่ามาจากไหน?
เย่ชิงหลี “ฉันไปซื้อมาจากสถานีรถไฟ!”
ลี่เลี่ย “…”
พลันเกิดเสียงสิ่งของบางอย่างส่งเสียงกระทบดังขึ้น ท่ามกลางบรรยากาศ
ท่ามกลางความเงียบงัน พลันมีความอลหม่านที่กำลังสร้างความสนุกสนานขึ้นมา
สักพัก ในที่สุดลี่เลี่ยจึงมีปฏิกิริยาตอบสนอง น้ำเสียงปกติแต่กลั้นเสียงหัวเราะไม่อยู่ “เขาจับผิดไม่ได้เหรอ?”
“เปล่านี่!”
เย่ชิงหลีกล่าวพูด
ถ้าจับได้ ก็คงไม่สามารถถอนฟ้อง มู่จิงเยี่ยนคงไม่เดินทางออกจากเมืองลี่เฉิงในเวลานี้ถึงจะถูกนี่...!
ดังนั้นคำอธิบายเพียงอย่างเดียวก็คือ หลอกลวงเผยจิ้นโม่ได้สำเร็จ
ลี่เลี่ยเป็นผู้ชายที่เย็นชาจากก้นบึ้งหัวใจมาตลอด
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ฉันน่ะ...เศรษฐีนีตัวแม่จ้า