ฉันน่ะ...เศรษฐีนีตัวแม่จ้า นิยาย บท 47

เย่ชิงหลีแสยะยิ้ม!

“ฉางซินเอ๋อร์ เธอคิดว่าทอดสะพานให้เผยจิ้นโม่แล้วคนทั่วทั้งโลกจะยอมอ่อนข้อให้เธอเหรอ? นี่เธอยังคิดว่ายกตัวเองสูงส่งเลิศหรูมากเลยเหรอ!”

“……”

“การแข่งขันแบบนั้น เธอเคยเข้าร่วมมาก่อนเหรอ? ภายในงานล้วนเป็นดีไซเนอร์ยอดเยี่ยมมารวมตัวกัน คณะกรรมการต่างมาจากทั่วทุกมุมโลก ถึงแม้ไม่มีฉันเธอก็อย่าคิดว่าเธอจะชนะได้จริงๆ? หรือว่าสิ่งที่เธอกลัวที่สุดก็คือฉันงั้นสิ?”

เย่ชิงหลีพูดอย่างไม่สบอารมณ์!

ผู้หญิงคนนี้ หลังจากทอดสะพานให้เผยจิ้นโม่ จนไร้ความยับยั้งชั่งใจ คิดอยากจะทำอะไรก็ทำเลย...!

เมื่อก่อนกลับไม่รู้มาก่อน ผู้หญิงคนนี้มีหมดทุกอย่าง แต่กลับไม่มีมันสมอง

“ระหว่างเธอกับเผยจิ้นโม่ไม่สามารถอยู่ด้วยกันได้! หรือว่าเรื่องนี้เธอไม่รู้?”

“งานของฉันกับเขามันไร้ความขัดแย้งกันมั้ง?”

หึ!

งานเลี้ยงดินเนอร์สามงานรวดภายในหนึ่งสัปดาห์ ปรากฏว่าทำให้มันสมองของผู้หญิงคนนี้เกิดความผิดปกติขึ้นมา

ฉางซินเอ๋อร์ “เธอรู้สึกว่า การที่เราสองคนปรากฏตัวในงานแข่งขันเดียวกัน จะเกิดคำวิพากษ์วิจารณ์อย่างไรบ้าง?”

“ที่แท้เธอก็เป็นห่วงเรื่องนี้นี่เอง!” ก็ใช่นะ ระยะนี้ภายในมีข่าวลือของเธอจนเละตุ้มเป๊ะไปหมดแล้ว

เหตุเพราะเผยจิ้นโม่ออกงานเลี้ยงสามครั้งภายในหนึ่งสัปดาห์จึงค่อยกอบกู้ขึ้นมาได้บ้าง

แต่ตระกูลเผยไม่ยอมรับกับเรื่องนี้ ทุกคน กำลังปรึกษาหารือกัน เพียงแต่ไม่ได้เพลี่ยงพล้ำเหมือนแต่ก่อนเท่านั้นเอง

ถ้าหากพวกเธอสองคนปรากฏตัวอยู่ในงานแข่งขันเดียวกัน เช่นนั้นลำดับต่อไปก็จะเกิดเหตุการณ์ใดยิ่งไม่ต้องพูดถึง

มันไม่ง่ายเลยที่จะปิดความคิดเห็นต่างๆ ได้ คงต้องโดนโยงเอามาเปรียบเทียบอีกรอบ ฉางซินเอ๋อร์รู้ดีอยู่แก่ใจ รู้ดีว่าเป็นช่วงเวลาสำคัญ ดังนั้นทุกคนย่อมโอนเอียงไปทางเย่ชิงหลี

เหตุนี้ จึงไม่ให้เธอปรากฏตัวเหรอ?

“งั้นเธอก็ไม่ต้องไปร่วมแข่งขันสิ!” เย่ชิงหลีพูดอย่างไม่ใส่ใจ เพราะที่ลำบากใจไม่ใช่ทางเธอ แล้วทำไมหล่อนพูดว่าไม่ให้ไปร่วมแข่งก็ต้องไม่ไปด้วยล่ะ?

“ชิงหลี เธอมันไม่คำนึงถึงเรื่องระหว่างเราสักนิดหนึ่งจริงๆ ...”

“หยุดก่อน ระหว่างเราไม่มีมิตรภาพ!”

มิตรภาพ เมื่อมันหลุดออกมาจากปากของผู้หญิงคนนี้ เย่ชิงหลีรู้สึกขยะแขยง และก็ไม่รู้ว่าเธอหลุดปากพูดออกมาได้อย่างไร

“ตกลง ฉันเข้าใจแล้ว!” เมื่อครู่ยังพูดตั้งแง่อยู่เลย พริบตาเดียว สงบนิ่งทันที!

โดยไม่รอให้เย่ชิงหลีพูดอะไรต่อ

พลันตัดสายจากทางนั้นทิ้งทันที

“โครม!” โทรศัพท์ถูกทุบลงบนพื้นโต๊ะอย่างรุนแรง

เมื่อครุ่นคิดสักพัก จึงหยิบขึ้นมา

พลันกดโทรออกทันที

เป็นเบอร์โทรศัพท์บ้าน!

ทางนั้น รับสายอย่างรวดเร็ว “สวัสดีค่ะ สำนักงานสาขาลี่สุ่ยค่ะ!”

“ฉันขอสอบถามสักหน่อยค่ะ อุบัติเหตุทางการรักษาของคุณหญิงซูซือยิน มีความคืบหน้าไปถึงไหนแล้วคะ”

เย่ชิงหลี เริ่มเบื่อขึ้นมาจริงๆ

ถ้าไม่ใช่เพราะต้องจัดการสอดส่องเรื่องความคืบหน้าของคุณยายทางนี้แล้วล่ะก็ ชั่วชีวิตเธอไม่อยากมานั่งรอแล้วรอเล่าอยู่ที่แห่งนี้หรอก!

แน่นอนว่า ยกเว้นเฟิ่งซี

ที่นี่ เป็นสถานที่ที่คุณยายกับมารดาเคยอาศัยอยู่มาก่อน

ถ้าหากพูดว่าเมืองลี่เฉิงนี้สร้างความคิดถึงแก่เธอ น่าจะเป็นเพราะสถานที่แห่งนี้แหละมั้ง?

ช่วงเวลาตอนบ่าย!

ฉีลั่วโทรศัพท์มาหา

“ฉีลั่ว”

“ทางเมืองซีโจว งานแสดงนิทรรศการผลงานของพวกเราเกิดปัญหาเล็กน้อย”

เย่ชิงหลี “ปัญหาเรื่องอะไร?”

“ผลงานที่ทางเราส่งไป ตอนที่กำลังตรวจสอบอยู่นั้น ได้แจ้งว่ามีลักษณะคล้ายคลึงกับผลงานของดีไซเนอร์ที่ชื่อบาลอน ทางนั้นเลยบอกว่า...”

เมื่อพูดถึงตรงนี้ โทนน้ำเสียงฉีลั่วชะงักทันที

ไม่ต้องให้พูดต่อ เย่ชิงหลีย่อมรู้ว่าเหตุผลของทางนั้นคืออะไร

การแข่งขันของเมืองซีโจวจะจัดครั้งเดียวในรอบสิบปี!

แต่ละอันดับย่อมมีอำนาจอย่างแน่นอน