ฉันน่ะ...เศรษฐีนีตัวแม่จ้า นิยาย บท 48

นี่มันภาพฉากละครหลังข่าวเหรอเนี่ย!?

เมื่อเห็นสีหน้าราวกับซาตานของผู้ชายคนนี้ก็รับรู้ทันที คำพูดสุดท้ายที่ไม่ควรจะได้ยินก็ได้แล้ว จึงเกิดความรู้สึกผิดขึ้นมาชั่วขณะ!

เพียงชั่วพริบตา...! เย่ชิงหลีก็ไม่ได้แยแสต่อ ถ้าต้นเหตุเพราะผู้ชายคนนี้รู้สึกว่าตนเองเลวร้ายถึงขีดสุดจนอยากจะหย่า ก็เป็นเรื่องดี

“อยากใช้แผนร้ายกาจอะไรอีก?” ชายหนุ่มเอ่ยปากด้วยน้ำเสียงแข็งกร้าว

เย่ชิงหลี “นายได้ยินแล้วนี่?”

“เย่ชิงหลี สามปีก่อนฉันขอโทษเธอ เรื่องนี้มันไม่ได้เกี่ยวข้องกับซินเอ๋อร์!”

“หล่อนกินข้าวบ้านฉัน มันก็ต้องเกี่ยวข้องกับฉันสิ!” เมื่อเห็นดวงตาแดงก่ำจากความโกรธเคืองของชายหนุ่ม เย่ชิงหลีตะคอกกลับทันที

ไม่เกี่ยวข้อง?

มนุษย์ต่างพูดว่า ช่วยคนโดยไม่หวังสิ่งตอบแทน! แต่ไร้การล้างแค้นอย่างแน่นอน

ถ้าเธอกับฉางซินเอ๋อร์ไม่มีความเกี่ยวข้องกันจริงๆ แล้วล่ะก็ ทำไมฉางซินเอ๋อร์จ้องมาทำลายเธออยู่แบบนี้ด้วย เธอก็แค่เมียน้อยที่อยากเลื่อนตำแหน่งมาอยู่จุดสูงสุดเท่านั้นเอง จนกลายเป็นการแข่งขันที่อันตรายมากในระหว่างเพื่อนร่วมสายงาน

แต่หล่อนก็กินข้าวแดงแกงร้อนบ้านของตนเองมาหลายปี คุณพ่อไปรับหล่อนหลังเลิกเรียนเพื่อกลับมาด้วยกันตั้งหลายครั้ง สิ่งเหล่านี้ทำให้ภายในใจของเธอไม่สามารถคิดว่าเธอกลายเป็นผู้หญิงคนนอกเลย

พลางเห็นความแค้นเคืองในดวงตาของชายหนุ่ม!

เย่ชิงหลีก้าวมาทางด้านหน้า “ทำไม ที่คุณมาก็เพราะต้องการช่วยชดใช้แทนเธอ เพื่อให้เธอกับฉันตัดขาดอยู่กันคนละโลกใช่มั้ย?”

“เท่าไหร่?”

ชายหนุ่มระงับความเย็นยะเยือกที่อยู่ในน้ำเสียงที่พูดออกมา

เย่ชิงหลีหัวเราะร่วน!

ประโยคที่ดี จำนวนเม็ดเงิน

พลันสูดหายใจเข้าลึกๆ อยู่หลายครั้ง จึงพูดออกมา “เรื่องค่าข้าวสามารถชดใช้ได้นะ แต่นายรู้มั้ยว่าเธอสอบเข้ามหาวิทยาลัยยังไง?”

“……”

“เธอคะแนนแย่มาก ตอนที่น้าหลินไม่มีเงินไปจ้างครูมาสอนพิเศษ หลังจากที่พ่อฉันเลิกงานก็ต้องมาช่วยชี้แนะให้เธอ เรื่องนี้พวกนายชดใช้คืนไม่ไหวหรอก!”

“แค่เรื่องพวกนี้เอง เธอก็เลยอยากจะแย่งสิ่งที่เป็นของหล่อนให้ไปจากหล่อนงั้นสิ? เย่ชิงหลีเธอรู้มั้ยการแข่งขันใหญ่ในงานครั้งนี้มันสำคัญมากสำหรับหล่อนขนาดไหน?”

“หรือว่ามันไม่สำคัญกับฉันเลยเหรอ?”

“งั้นก็ไม่ควรจะแย่งโควตาของหล่อนนี่!”

บรรยากาศ เงียบสนิท!

ทั้งสองคนจ้องตา และตั้งแง่ใส่กัน

เหอะ เหอะ...!

เผยจิ้นโม่เอ๊ย

ดูเหมือนสามปีที่ผ่านมานี้ ไม่รู้เลยว่าฉางซินเอ๋อร์เป็นคนยังไง แต่เธอก็ตั้งหน้าตั้งตารอมาก...!

ตั้งหน้าตั้งตารอให้เขากับฉางซินเอ๋อร์แต่งงานกัน จากนั้นจะได้เห็นฉางซินเอ๋อร์เล่นสนุกกับคนโง่เขลาอย่างเขาให้เห็นกับตา

เรื่องนี้ เขาควรได้รับกรรมตอบสนอง

“เผยจิ้นโม่ ที่คุณทำร้ายฉันเมื่อสามปีก่อน ไม่ต้องพูดว่าฉันไปแย่งโควตาของเธอมา ถึงมาว่าจะทำลายเธอย่อยยับ สมน้ำหน้าเธอ!”

“หึ เธอยังอยากจะเข้าร่วมการแข่งขันใช่มะ?”

ชายหนุ่มเหล่มองชุดแต่งงานที่อยู่เต็มห่วง ซึ่งในขณะนั้นแต่ความรังเกียจขยะแขยงเอ่อล้นก้นบึ้งดวงตา

เย่ชิงหลี “นายหมายความว่าไง?”

“ฉันจะประกาศกับเธออย่างเป็นทางการ เธอไม่ต้องตั้งหน้าตั้งตาเตรียมตัวแล้ว สิ่งของที่ไปแย่งมามันไม่ใช่ของของเธอ”

พูดจบ ชายหนุ่มก็หันหลังให้และเดินจากไป

เมื่อมองแผ่นหลังนั้น มันเป็นความเย็นชาที่ไม่เคยมีมาก่อน

“นายพูดมาให้ชัดเจนเดี๋ยวนี้!” เย่ชิงหลีวิ่งไล่ตามหลัง พร้อมทั้งคว้าข้อมือของชายหนุ่มทันที

หรือว่าเขา...!

ชายหนุ่มสะบัดมือเธอออก

ความรังเกียจเดียดฉันท์จากนัยน์ตารุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ

“เย่ชิงหลี เธอมันไม่ได้เป็นผู้หญิงสารเลวอย่างเดียว นิสัยใจคอก็ขยะแขยงได้เพียงนี้!”

เย่ชิงหลี “…”

สารเลว?

คำคำนี้มัน...!

ช่างคล้ายกับพายุบ้าคลั่ง กวาดต้อนมันสมองของเย่ชิงหลีไปในชั่วพริบตา

เธอย่อมรู้ดี เผยจิ้นโม่พูดถึงเรื่องไหน! “เอางี้ งั้นก็หย่ากับฉันเถอะ”