ฉันน่ะ...เศรษฐีนีตัวแม่จ้า นิยาย บท 49
สรุปบท บทที่ 49 ตอบโต้ โจมตีกลับ!: ฉันน่ะ...เศรษฐีนีตัวแม่จ้า
สรุปเนื้อหา บทที่ 49 ตอบโต้ โจมตีกลับ! – ฉันน่ะ...เศรษฐีนีตัวแม่จ้า โดย Anonymous
บท บทที่ 49 ตอบโต้ โจมตีกลับ! ของ ฉันน่ะ...เศรษฐีนีตัวแม่จ้า ในหมวดนิยายโรแมนซ์ เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย Anonymous อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
ทั้งสองคนพูดคุยกันอย่างเผ็ดร้อน!
เวลานี้บอสของจิ้งยู่ยังไม่รู้ว่าจิ้งยู่รู้จักกับจอสแลน เย่ ที่ให้งานเธอเป็นคนรายงานสดจากงานเหมือนกับเผือกร้อนที่อยู่ในมือไม่มีใครกล้ารับงาน
จิ้งยู่ใส่ใจกับงานของเธอมาก ในเมื่อรู้จักเย่ชิงหลี เรื่องของรายละเอียดแล้ว ย่อมใส่ใจเรื่องของเย่ชิงหลีมากกว่าอยู่เล็กน้อย
ซึ่งได้สนทนาเตรียมการไว้แต่เนิ่นๆ ระหว่างรายงานนั้น เมื่อทั้งสองคนได้มีพูดคุยหารือต่อกันก็สามารถทำได้ออกมาดี...!
“เฮ้ นี่ใช่บก.เจิ้งของ Ring Boundary ไหมคะ?” ซึ่งเป็นเสียงไม่เป็นมิตร ขัดจังหวะที่ทั้งสองคนกำลังพูดคุยกันอย่างสนุกสนาน
ตอนที่เย่ชิงหลีกับจิ้งยู่ได้ยินเสียงนี้ สีหน้าบึ้งตึงทันที
ฉางซินเอ๋อร์หิ้วถุงแบรนด์เนมจำนวนไม่น้อยอยู่ในมือก้าวเข้ามา ซึ่งแสดงให้เห็นว่าเพิ่งจะไปเดินซื้อของ แถมนั่งลงบนเก้าอี้โต๊ะเดียวกันทันที โดยไม่รอให้ทั้งสองคนเชื้อเชิญ
จิ้งยู่ “ทางนั้นมีโต๊ะว่าง!”
ความหมายในคำพูดก็คือไม่อยากให้ฉางซินเอ๋อร์มานั่งโต๊ะเดียวกัน
เย่ชิงหลียกแก้วกาแฟที่อยู่ด้านหน้าขึ้นมาจิบอึกหนึ่ง ระหว่างที่ยกมือขึ้น เป็นความสง่างามที่มาจากนิสัยของตนเอง
ลักษณะเช่นนี้ของเย่ชิงหลีในสายตาของฉางซินเอ๋อร์ แววตาที่อยู่ใต้แว่นกันแดดสีดำ กองเพลิงความอิจฉาริษยาก็ยิ่งมอดไหม้มากขึ้น!
หลังจากถอดแว่นกันแดดออก พลางมองจิ้งยู่อย่างดูแคลน
“หลายปีที่ผ่านมาไอ้ตำแหน่งบก.แกคงลงทุนลงแรงไปไม่น้อยสินะ? การแข่งขันครั้งยิ่งใหญ่ของเมืองซีโจวมันมีตำแหน่งของแกเข้ามาเดิมพันด้วยมั้ย?”
“แล้วมันเกี่ยวข้องอะไรกับแกมิทราบ?” จิ้งยู่สวนกลับอย่างไม่สบอารมณ์
ฉางซินเอ๋อร์แสยะยิ้ม “อย่ามาโทษว่าฉันไม่ได้เตือนแกไว้ก่อน ตอนนี้สิทธิ์ในการเข้าร่วมแข่งขันก็ไม่มี แกติดสอยห้อยตามหล่อนก็ไม่มีประโยชน์ หล่อนช่วยแกไม่ได้หรอก”
จิ้งยู่ “…”
เมื่อได้ยิน สีหน้าเปลี่ยนไปถนัดตา!
แววตาที่เหล่มองเย่ชิงหลี มีแต่ความวิตกกังวลอย่างเต็มเปี่ยม
นี่มันเกิดเรื่องอะไรขึ้น? เมื่อครู่เย่ชิงหลีก็ไม่ได้พูดว่าอะไรเลย
เย่ชิงหลี “คุณฉางทำเรื่องเลวๆ ไว้ยังกล้าเอามาโพนทะนาออกมาอีก แต่แกก็ไม่น่าเชื่อมั่นใจตัวเองเกินไปหน่อยนะ?”
“ดูเหมือนว่าเธอยังไม่ได้บอกจิ้งยู่นี่ แต่ตอนนี้ก็ยังไม่สายเกิน ถ้าตอนนี้เธอยอมไปกับฉัน ฉันสามารถไตร่ตรองถึงตำแหน่งหัวหน้าแผนกนักข่าวยกให้แกได้เลยนะ”
เมื่อสิ้นเสียง!
จิ้งยู่ยกถ้วยกาแฟที่อยู่ด้านหน้าพร้อมทั้งสาดใส่ตัวฉางซินเอ๋อร์ทันที
บรรยากาศ เย็นเฉียบลงในพริบตา
เย่ชิงหลีเห็นเหตุการณ์ ร่างกายแข็งทื่อทันที! ซึ่งเป็นการแสดงออกอย่างชัดเจนคิดถึงว่าจิ้งยู่จะมีอารมณ์ร้ายแรงถึงเพียงนี้...!
“แก จิ้งยู่!” ฉางซินเอ๋อร์เองก็คิดไม่ถึงว่าจิ้งยู่จะใช้วิธีการแบบนี้ พลันลุกพรวดด้วยความโกรธเคือง และยกแก้วกาแฟทางด้านหน้าสาดกลับไป
อย่างไรก็ตามจิ้งยู่หลบหลีกทัน กาแฟสาดลงพื้นแทน
ความรู้สึกโกรธเคืองที่อัดแน่นอยู่ในใจฉางซินเอ๋อร์กระเพื่อมอยู่ตลอดเวลา!
เมื่อได้ยินจิ้งยู่ปรบมือตัวเอง พลันพูดดูถูกสวนกลับไป “ฉางซินเอ๋อร์หล่อนช่วยหยุดทำให้ฉันคลื่นไส้สักที หล่อนที่เป็นเมียน้อยไร้ตัวตนอยู่แบบนี้ ถึงแม้จะอีกสิบปีฉันยังไม่เลื่อนตำแหน่ง ก็ไม่สามารถคอยตามรายงานข่าวให้แกได้หรอก นี่ก็ช่างคิดว่าตัวเองเป็นคนดังจริงๆ”
เมื่อพูดจบ จึงดึงเย่ชิงหลีที่งงเป็นไก่ตาแตกลุกขึ้น “ชิงเย่ เราไปกันเถอะ”
เย่ชิงหลีที่อยู่ในสภาพงุนงง ก็ปล่อยให้จิ้งยู่ดึงตนเองออกมา
จำต้องพูดเลยว่า นี่แหละเป็นนิสัยความใจร้อนของจิ้งยู่
หลังจากออกมาแล้ว
เย่ชิงหลี “เสี่ยวยู่ ที่เธอพูดมันเป็นความจริง ครั้งนี้จะไปร่วมงานได้หรือเปล่ามันติดอยู่ที่ปัญหาหนึ่ง!” ถึงแม้เธอจะความมั่นใจก็ตาม
เรื่องนี้ท้ายที่สุดเธอสามารถจัดการได้ดี แต่ในเวลานี้ก็ถือว่าคับขันมากทีเดียว
จิ้งยู่ “นางเป็นคนทำใช่ปะ?”
จิ้งยู่ปล่อยมือเย่ชิงหลี น้ำเสียงที่ถามมาถือว่าไม่สู้ดีนัก
เย่ชิงหลี “พอเถอะ!”
“ตอนยังเรียนไม่จบก็ชอบขโมยผลงานของแก ตอนนั้นแกยังไม่ได้ใส่ใจนัก ดูสิ ที่ฉันพูดถูกมั้ยล่ะ ตอนนี้การขโมยมันกลายเป็นความเคยชินของนางไปแล้ว”
“อืม เรื่องนี้ฉันจะจัดการให้ดี แต่ทางแกก็ต้องเตรียมการไว้เนิ่นๆ ด้วย”
“ไม่เห็นมีอะไรที่ต้องเตรียมการ ฉันจะพูดกับทาง boss ทางนั้นให้เอง ฉันแค่จะพูดกับแกว่า ถ้าแกไม่ไปเข้าร่วมฉันก็จะไม่ไปเมืองซีโจว”
เย่ชิงหลีได้ยิน ตะลึงทันที!
ดวงตาเผยจิ้นโม่นิ่งงัน แค่ฟังในสิ่งที่เขาพูด “ผลงานของจอสแลน เย่ในงานนิทรรศการสงสัยว่าเป็นการเลียนแบบมา ซึ่งประกอบกับรายงานจากบทความก่อนหน้านี้ มีข่าวลือออกไปว่าเจตนาที่ต้องการแย่งโควต้า ตอนนี้กำลังโด่งดังมากในเน็ตแล้วครับ!”
ประกอบกับรายงานจากบทความก่อนหน้านี้?
ก็คือเมียน้อยมากดขี่อดีตภรรยานะเหรอ?
เวลานี้ผลงานของจอสแลน เย่ถูกลอกเลียนแบบ งั้นก็พวกเธอถูกเชื่อมโยงกันอย่างสมบูรณ์แบบ
ประเด็นหัวข้อในเวลานี้ชี้ชัดมาที่ฉางซินเอ๋อร์กำลังบ้าคลั่งอยู่
โทรศัพท์ของฉางซินเอ๋อร์ดังขึ้น สวี่อี๋โทรมา จึงกดรับสาย “สวี่อี๋”
“ตอนนี้สตูดิโอโดนล้อมไว้หมดแล้ว ช่วงนี้คุณยังไม่ต้องกลับมานะ! ยังมีสิ่งที่ฉันอยากรู้ การเข้าร่วมการแข่งขันของจอสแลน เย่มันเกี่ยวข้องกับคุณมั้ย?”
“ไม่เกี่ยว!”
“จริงเหรอ?”
“จริงนะสิ...!” ตอนที่ฉางซินเอ๋อร์พูดคำนี้ออกมา พลันเหล่ตามองไปทางเผยจิ้นโม่ตามสัญชาตญาณทันที
โดยไม่ต้องสงสัย ไม่ว่าระหว่างเผยจิ้นโม่กับเย่ชิงหลีจะเป็นอย่างไร เธอก็ไม่สามารถยอมรับว่าตนเองทำอะไรบ้างกับเย่ชิงหลีต่อหน้าเผยจิ้นโม่ได้หรอก
เธอคิดไม่ถึงจริงๆ เรื่องนี้จะแว้งกัดมาถึงตัวเธอ!
สวี่อี๋ที่อยู่ปลายสาย ระเบิดอารมณ์อย่างชัดเจน
จึงได้ยินเธอพูดว่า “งั้นวันนี้เธอไปเจอคุณนายรองของตระกูลเผยมาหรือเปล่า?
“ใช่”
“พวกเธอยังมีปากมีเสียงกันใช่ปะ?”
ฉางซินเอ๋อร์เหล่มองไปทางเผยจิ้นโม่อีกครั้ง ในใจ... กระวนกระวายใจหนักกว่าเดิม! แต่เธอยังคงพยายามปกปิดสีหน้าเอาไว้
เมื่อได้ยินแล้ว จึงได้ยินน้ำเสียงยืนกรานของเธอ “ฉันไม่ได้หาเรื่องก่อน”
คำพูดนี้ พูดออกมาแล้วยังรู้สึกผิดบ้าง!
แต่ตอนนี้เธอนอกจากจะไม่ยอมรับแล้ว ก็ไม่มีวิธีอื่นอีกแล้ว
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ฉันน่ะ...เศรษฐีนีตัวแม่จ้า
แอดมิน...กลับมาต่อเรื่องด้วยจ้า😁😁😁...