ฉันน่ะ...เศรษฐีนีตัวแม่จ้า นิยาย บท 59

คนในสายได้ยินแบบนั้น ก็นิ่งไป!

เห็นได้ชัดเธอคิดไม่ถึงว่าเจิ้งยู่จะอัดเสียงการสนทนาเมื่อครู่นี้ไว้

น้ำเสียง จึงนิ่งลงเพราะเหตุนี้ “สิบล้าน!”

“ฉันว่า...”

“ยี่สิบห้าล้าน!”

เจิ้งยู่ “...” คนคนนี้!

ไม่รอเธอกล่าว ก็ได้ยินคนในสายพูดว่า “คุณเจิ้ง ค่ารักษาพยาบาลของคุณย่าเธอก็ไม่ใช่น้อยๆ วันๆหนึ่งอย่างน้อยก็ต้องมีสักหมื่นหนึ่งสินะ ในเวลาหนึ่งเดือนเพียงแค่เงินเดือนของเธอมันรับไม่ไหวหรอก เธอคิดว่าถ้ายังเป็นแบบนี้ต่อไป เธอจะเฝ้าดูหญิงชราตายไปแบบนี้เหรอ?”

เงินเดือนในตอนนี้ของเธอ ถ้าพยายามหน่อยในหนึ่งเดือนก็มีหนึ่งแสนบาท เพื่ออาการป่วยของคุณย่าแล้ว ตอนนี้เธอเป็นหนี้ก้อนโตจริงๆ

และตอนนี้มีเงินยี่สิบห้าล้านมาให้ถึงที่ เป็นการให้ความช่วยเหลือในยามที่คับขันได้อย่างพอดิบพอดี แต่วิธีการเร่งด่วนแบบนี้...!

สีหน้าของเจิ้งยู่นิ่งขรึม

“พวกเราแค่ต้องการให้จอสแลน เย่ไม่สามารถเข้าร่วมการแข่งขันได้ มันไม่มีอะไรเสียหายกับเธอและหล่อน แน่นอนว่าถ้าเรื่องนี้เธอเป็นคนทำ มันไม่มีอะไรเสียหาย แต่ถ้าให้คนอื่นทำละก็...”

คำพูดข้างหลัง คนในสายไม่ได้พูดมันต่อ แต่เจิ้งยู่ก็เข้าใจดี

เห็นได้ชัด ว่าถ้าคนอื่นมาทำเรื่องนี้ สำหรับเย่ชิงหลีแล้ว มันคงไม่ได้ง่ายเหมือนแค่การที่ไม่สามารถเข้าแข่งขันได้

“เจิ้งยู่ ลบคลิปเสียงซะ ย่าของเธอจะได้มีชีวิตที่ยาวกว่านี้!” ผู้หญิงที่อยู่ในสาย มีน้ำเสียงเฉียบคมและจริงจัง

ในคำข่มขู่นั้น สามารถจินตนาการได้เลยว่ามันอันตรายถึงระดับไหน

เจิ้งยู่ไม่รู้ว่าวางสายไปได้ยังไง ณ ตอนนี้เธอนั่งอยู่ในที่มืดสลัว ไม่ว่าเมื่อครู่นี้เธอจะมีท่าทีแข็งขืนกับคนในสายมากแค่ไหน

แต่วินาทีที่วางสายไป หน้าผากของเธอก็เต็มไปด้วยเหงื่อ เห็นได้ว่าคำขู่ของอีกฝ่ายคุกคามเธอมากเพียงใด

สูดหายใจเข้าลึกๆ ระงับความหนักใจทั้งหมดในใจลงไป

ทางด้านนี้ เผยจิ้นโม่และฉางซินเอ๋อร์ลงจากเครื่องบินแล้ว บนรถ ชายหนุ่มยกมือนวดระหว่างคิ้วที่มีอาการปวดเล็กน้อย “ไปสืบมาว่าเธออยู่โรงแรมไหน!”

ฉางซินเอ๋อร์ “...”

ท้ายที่สุดแล้ว เขาก็ยังจะไปหาเย่ชิงหลี?

เมื่อคิดถึงตรงนี้ ก็เหลือบมองเขาด้วยความขุ่นเคืองมากขึ้นไปอีก

“จิ้นโม่ ไม่ว่าจะยังไง อย่างน้อยก่อนวันแข่งขันอย่าไปหาเธอ ได้ไหม?” น้ำเสียงของฉางซินเอ๋อร์ เต็มไปด้วยการอ้อนวอน

ชายหนุ่มขมวดคิ้ว แววตาแสดงออกถึงความไม่พอใจ

ได้ยินฉางซินเอ๋อร์กล่าวต่อเพียงแค่ว่า “ตอนนี้การแข่งขันที่จัดเพียงหนึ่งครั้งต่อสิบปีกำลังจะมาถึง นักข่าวของแต่ละประเทศต่างก็อยู่ที่นี่ ถ้าหากพวกเขาจับได้...!”

พูดถึงตรงนี้ น้ำเสียงของฉางซินเอ๋อร์ก็หยุดลง

จากนั้น ได้ยินเพียงเธอกล่าวว่า “บนตัวของฉันเต็มไปด้วยเรื่องเสื่อมเสีย!”

พูดจนถึงตรงนี้แล้ว ก็ไม่จำเป็นต้องพูดอะไรต่อ

ภายในพื้นที่เล็กๆ เต็มไปด้วยความเย็นชา

คนขับรถที่อยู่ข้างหน้า มีเหงื่อออกทั่วกระดูกสันหลังแล้ว

ครู่หนึ่ง

ได้ยินเพียงชายหนุ่มเอ่ยขึ้นเสียงเย็นว่า “ฉันรู้ดีว่าต้องทำอะไร”

สุดท้ายแล้ว ก็ไม่ได้ให้คำตอบที่แน่ชัดแก่เธอ

ใจของฉางซินเอ๋อร์นิ่งลงเพราะเหตุนี้ ความเกลียดชังที่มีต่อเย่ชิงหลีก็ยิ่งเพิ่มมากขึ้น

จี๋ลู่ตรวจสอบที่อยู่ที่แน่ชัดของเย่ชิงหลีเรียบร้อยแล้ว “คุณผู้ชาย ตอนนี้คุณนายรองอยู่ที่โรงแรมแลงกัสอินเตอร์เนชันแนลที่อยู่ในสังกัดของตงฟางกรุ๊ปครับ”

“ลี่เลี่ยเป็นคนจัดการเหรอ?”

“ใช่ครับ”

พูดจบ!

บรรยากาศบนตัวของชายหนุ่มก็ยิ่งเย็นยะเยือกลง หย่ากันแล้วแท้ๆ ทั้งสองคนยังข้องเกี่ยวกันไม่เลิก นังผู้หญิงที่สมควรตายคนนั้น!

ฉางซินเอ๋อร์ได้ยินนามที่จี๋ลู่เรียกเย่ชิงหลี ความหึงหวงในดวงตาของเธอ ราวกับกำลังจะแผดเผา!

ไม่ต้องสงสัยเลย!

ท้ายที่สุดแล้วเผยจิ้นโม่และฉางซินเอ๋อร์ก็เข้าพักที่โรงแรมแลงกัสอินเตอร์เนชันแนล แต่ที่อยู่ชั้นของฉางซินเอ๋อร์ไม่ได้อยู่ชั้นเดียวกับเผยจิ้นโม่

เป็นห้องชุดที่หรูหรามาก แต่ฉางซินเอ๋อร์รู้ ว่าที่พักของเย่ชิงหลีดีกว่าของเธอมากอย่างแน่นอน!

“ติ้งต่องติ้งต่อง!” เสียงออดประตูดังขึ้น

ขัดจังหวะการพูดคุยของเย่ชิงหลีและเจิ้งยู่ เผยเยว่เดินไปเปิดประตู เสี้ยววินาทีที่เปิดประตู ก็เห็นจี๋ลู่ยืนอยู่นอกประตูด้วยความเคารพ

เมื่อเห็นการปรากฏตัวขึ้นของจี๋ลู่ เย่ชิงหลีกับเจิ้งยู่สบตากัน ทั้งคู่เห็นความหมายจากสายตาของอีกฝ่าย

นั่นก็คือเผยจิ้นโม่และฉางซินเอ๋อร์เองก็มาแล้ว!