ฉันน่ะ...เศรษฐีนีตัวแม่จ้า นิยาย บท 71

สรุปบท บทที่ 71 ความยืดหมั้นของคุณหญิงเผย: ฉันน่ะ...เศรษฐีนีตัวแม่จ้า

ตอน บทที่ 71 ความยืดหมั้นของคุณหญิงเผย จาก ฉันน่ะ...เศรษฐีนีตัวแม่จ้า – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง

บทที่ 71 ความยืดหมั้นของคุณหญิงเผย คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายโรแมนซ์ ฉันน่ะ...เศรษฐีนีตัวแม่จ้า ที่เขียนโดย Anonymous เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย

ทางเผยจิ้นโม่อยู่ในโรงแรมแล้ว

ฟังที่จี๋ลู่รายงาน ลุกขึ้นมาแล้วเดินออกไปข้างนอกด้วยเก้าที่ยาวๆ “หยุด!”

และแล้วตู้หยุนหรั่นที่นั่งอยู่ข้างๆ ไม่พูดไม่จา ไม่ส่งเสียงอะไรก็พูดขึ้นมาอย่างโกรธ เผยจิ้นโม่พูดด้วยเสียงที่ต่ำ “ตอนนี้ทางนั้นวุ่นวายไปหมดแล้ว!”

“ฉันได้ยินหมดแล้ว จี๋ลู่พูดละเอียดมากพอแล้ว เป็นผู้ช่วยที่ถือว่าผ่าน รายงานทุกอย่างได้อย่างละเอียดมากและชัดเจน”

คุณหญิงเผยน้ำเสียงเบามาก และนิ่งมาก แต่กลับทำให้จี๋ลู่รู้สึกขนลุกไปหมด

จากนั้น ก็มองไปทางเผยจิ้นโม่ ได้ยินแค่เธอพูดออกมาทีละคำว่า “ตอนนี้ไม่ว่าเธออยู่ในสถานการณ์จะเป็นยังไง นั้นก็เป็นเพราะว่ามันทำตัวมันเอง!”

พูดจบ

เผยจิ้นโม่ก็กระชากเนกไทบนคอของตัวเองอย่างหงุดหงิด

ตู้หยุนหรั่นพูดต่อว่า “ครั้งนี้ฉันยืนข้างชิงหลีนะ เพื่อผู้หญิงคนนั้นแล้วใส่ร้ายเธอแบบนี้ ครั้งนี้ก็อย่าโทษเธอเลย”

บรรยากาศในนั้น เย็นลงถึงขั้นสุด

หลังของจี๋ลู่เต็มไปด้วยเหงื่อ

เผยจิ้นโม่ส่งสายตาให้เขา จี๋ลู่ก็เข้าใจความหมายของเขาทันที หันหลังก็จะเดินออกไป

และแล้วตอนที่กำลังจะเดิน ก็ถูกตู้หยุนหรั่นตะโกนถาม “จะไปไหน?”

“คุณหญิง” จี๋ลู่หันกลับมาอย่างกลัว

ตู้หยุนหรั่นมองเขาอย่างโอ่อ่า จากนั้นก็มองไปทางเผยจิ้นโม่ “วันนี้ถ้าใครออกไปจากประตูห้องนี้...”

ตอนที่พูดถึงตรงนี้ ตู้หยุนหรั่นก็หยุดพูด

เอาขวดยาออกมาจากกระเป๋าหนึ่งขวด

ตอนนี้ ถึงแม้ว่าเธอไม่พูดให้ชัดเจน ทุกคนก็รู้ว่าในขวดนั้นใส่ยาอะไรไว้กันแน่

“ฉันรับรองว่าพวกนายไปไม่ถึงหน้างานก็ต้องกลับมาเก็บศพของฉัน!”

จี๋ลู่ “...”

เผยจิ้นโม่ “...”

พูดจบ เผยจิ้นโม่มองไปทางเผยจิ้นโม่ ทั่วร่างแปร่งไอความหนาวเย็นออกมา “ท่านไม่ใช่คนที่จะทำเรื่องอย่างนี้แล้วลดคุณภาพของท่านลง”

“ตระกูลเผยพวกฉันไม่ใช่ตระกูลที่ไม่รักษาสัญญา แต่เพราะนายผิดต่อสัญญาที่ให้ไว้กับคุณหณิงซู แล้วยังมีคุณภาพอะไร?”

น้ำเสียงของตู้หยุนหรั่น ก็ยังเบามากเหมือนเดิม

แต่กลับพูดเรื่องที่เข้มงวดที่สุดออก เพื่อรักษาขีดจำกัดของตัวเอง

บรรยากาศเงียบลงอีกครั้ง

จี๋ลู่มองไปทางเผยจิ้นโม่ แต่เผยจิ้นโม่กลับมองตู้หยุนหรั่น จี๋ลู่ในตอนนี้ก็ไม่รู้ต้องทำยังไงแล้ว

เหมือนกับว่าเหตุการณ์ในคืนนี้ ทางฝั่งคุณหญิงรู้ล่วงหน้าเลย ก็เลยพูดตอนใกล้จบว่าตัวเองไม่สบาย

เขาส่งเธอกลับมา เธอก็สลบไปทันที ทำให้เผยจิ้นโม่ต้องออกมาเป็นเพื่อน

เดิมทีจะไปโรงพยาบาล แต่เธอกลับฟื้นแล้วบอกว่าตัวเอง...แกล้งสลบ!

ตอนนั้น ไม่มีใครรู้ว่าสีหน้าของเผยจิ้นโม่เป็นยังไง

และตอนนี้คนทางฝั่งฉางซินเอ๋อร์ โทรศัพท์ก็จะโทรจนระเบิดแล้ว ตู้หยุนหรั่นกลับใช้วิธีเดียวกับฉางซินเอ๋อร์ในการห้ามไม่ให้ออกจากประตูห้องนี้

“แม่!” น้ำเสียงของเผยจิ้นโม่แข็งขึ้นมา

ตู้หยุนหรั่น “ไม่ต้องพูดแล้ว”

เธอพอจะรู้แล้วว่าเผยจิ้นโม่จะพูดอะไร และเธอในตอนนี้ อะไรก็ไม่อยากฟัง

ทางฝั่งเย่ชิงหลีหลังจากกลับมาถึงโรงแรม โยวชิงชวนก็มา ผู้ชายใส่สูท ดูมาทเข้มมาก

เขา เป็นผู้จัดการของโรงแรมแห่งนี้

“วางใจได้เลย ด้านนอกโรงแรมได้จัดการไว้หมดแล้ว” โยวชิงชวนพูดกับเย่ชิงหลี

ในงานการแข่งขันนิทรรศการเกิดเรื่องใหญ่ขนาดนั้น ต้องมีนักข่าวจำนวนมากที่อยากจะสัมภาษณ์ทางเย่ชิงหลี

แต่ตอนนี้ ไม่ตอบกลับ เป็นการตอบกลับที่ดีที่สุด

“อื้ม ขอบคุณมากนะ” เย่ชิงหลีพูด

ถึงแม้ว่าโยวชิงชวนไม่ได้ไปทางนั้น แต่ลี่เลี่ยได้สั่งการไว้โดยเฉพาะ ทางเขาก็ต้องทำให้ดีที่สุด

ฉีลั่วเปิดไอแพด บนเว็บเป็นคลิปที่ถูกตัดต่อออกมาแล้ว โดยเฉพาะตอนสุดพีคก็ถูกปล่อยออกมาหมด

หน้ากล้อง

ฉางซินเอ๋อร์ร้องไห้จนเครื่องสำอางหลุดหมดแล้ว คำถามที่นักข่าวถามนั้นยิ่งอยู่ยิ่งจี้ นอกจากจะพูดว่าไม่รู้แล้ว เธออะไรก็ไม่ได้พูด

“หลังจากคืนนี้ เจ้าภาพที่รับผิดชอบมานานหลายปีและมีอำนาจขนาดนี้ต้องสืบเรื่องนี้ให้ชัดเจนแน่ๆ”

เพราะงานการแข่งขันนิทรรศการอย่างนี้

ไม่มีทางอนุญาตให้เล่นสกปรกเบื้องหลังแบบนี้แน่นอน นี่เท่ากับว่ากำลังท้าทายอำนาจของพวกเขา

นักออกแบบที่เป็นผู้เริ่มก่อเหตุก็ถูกดึงเข้ามาเกี่ยวข้อง ในอนาคตต้องถูกทำลายไปแน่ๆ

“นี่ไม่ใช่เรื่องที่พวกเราสามารถทำอะไรได้ ไม่เกี่ยวอะไรกับพวกเราด้วย ช่วงนี้ไม่ว่าใครมาถามก็มาต้องพูดถึงเรื่องนี้”

ตอนนี้สำหรับฉางซินเอ๋อร์แล้วเป็นช่วงสำคัญ สำหรับพวกเขาแล้วทางนี้ก็เป็นช่วงละเอียดอ่อนเหมือนกับ ตรงนี้เย่ชิงหลีเข้าใจดี

“อื้ม ฉันรู้แล้ว” ฉีลั่วพยักหน้า

เย่ชิงหลีมองเขาอีกครั้ง

สีหน้าจริงจังขึ้นมาเล็กน้อย ได้ยินเธอพูดขึ้นมาว่า “คืนนี้นายเองก็ถือว่าได้เจอกับเผยจิ้นโม่แล้ว เขาคนนั้นมีกลเยอะ นายระวังหน่อย”

“เรื่องนี้ฉันรู้” ฉีลั่วพยักหน้า

3ปีก่อน เย่ชิงหลีถูกฉีลั่วช่วยไป แล้วเอาไปซ้อนไว้ตรงเมืองเสว่เฉิงโดยตรง

ส่วนทางเมืองลี่เฉิงเผยจิ้นโม่หาเย่ชิงหลีเจอได้ยังไงนั้น เรื่องพวกนี้ฉีลั่วก็ต้องรู้อยู่แล้ว

หลังจากเย่ชิงหลีปรากฏ ตามความคิดที่ละเอียดรอบคอบของเผยจิ้นโม่แล้ว ต้องคิดได้แล้วว่าเป็นทางเขา ทำไมถึงไม่มาคิดบัญชี ก็เพราะว่าความสามารถส่วนตัวของเย่ชิงหลีนั้นทำให้เขาปวดหัวมากพอแล้ว

คืนนี้ที่สบตากัน โหดร้ายขนาดนั้น....ก็สามารถมองออกแล้วว่าความโกรธและเกลียดที่เผยจิ้นโม่มี

แต่คำพูดนี่ต้องแบ่งเป็นสองความหมาย

เทียบกับสถานการณ์ที่ตึกเครียดของต่างฝ่ายในตอนนี้ ทางฉางซินเอ๋อร์ถึงแม้ว่าจะหนีพวกนักข่าวได้หมดแล้ว แต่เธอก็ไม่ได้ดีไปเท่าไหร่

ในโรงพยาบาล เธอตัวคนเดียว

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ฉันน่ะ...เศรษฐีนีตัวแม่จ้า