ชีวิตพลิกผัน ข้ากลายเป็นคุณหนูตัวปลอม นิยาย บท 278

หมอนั่นไม่กี่วันก่อนทำให้ตัวเองโมโหเเทบเเย่ ถ้าไปขอความช่วยเหลือจากเขา เขาคงไม่มีเหตุผลที่จะไม่ตกลง

เจียงอวี้เดิมก็รออยู่นานเเล้ว สูตรขี้ผึ้งอวี้เหยียนนั้นเขาก็เคยเห็น มันมีผงไข่มุกชนิดหนึ่งที่หายากที่สุด เขารู้ว่าซูหว่านจะต้องมาหาเขาเเน่นอน

ไม่ผิดคาด นางมาจริงๆ

ซูหว่านไม่ยอมพูดกับเขามาหลายวันเล้ว ทุกครั้งที่เจอหน้าก็ไม่เปิดโอกาสให้เขาพูด ทำให้เขากลุ้มใจมาตลอด

แม้ว่าทั้งสองจะยังไม่ได้ยืนยันความสัมพันธ์ฉันท์คนรัก เเต่เขาก็รู้ว่า เป็นไปไม่ได้ที่ซูหว่านจะไม่มีความรู้สึกให้เขาสักนิด

ยามว่างเจียงอวี้ชอบดื่มชา ให้อาหารปลาใต้ต้นพุดตาน ไปที่นั่นรับรองเจอเขาเเน่นอน

คนในตระกูลซูอยู่ที่โรงงานสบู่นมเเพะตลอดทั้งวัน จะกลับมาบ้านก็ต่อเมื่อเย็นเท่านั้น

เมื่อเดือนที่แล้ว กำไรสุทธิของสบู่นมเเพะอยู่ที่สามพันห้าร้อยตำลึง

ส่วนเดือนนี้ ความต้องการในเซียงโจวทั้งหมดเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่า คาดว่ากำไรสุทธิทั้งหมดจะเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าจากเดิม

ซูหว่านไม่คิดเลยว่าสบู่นมเเพะจะขายดีขนาดนี้ ที่ร้านของคุณนายเซี่ยเดือนนี้ก็ส่งสบู่ไปเเล้วหลายพันก้อน

ส่วนเมืองอื่นๆความต้องการก็สูงถึงเดือนละเป็นพันก้อนเช่นกัน

ด้วยเหตุนี้ ซูหว่านจึงมีเงินสะสมอยู่ในมือเเล้วกว่าหมื่นตำลึง ดังนั้นนางจึงคิดที่จะเปิดร้านขายขึ้ผึ้งอวี้เหยียน

ถึงเวลานั้น ร้านอวี้เหยียนถังก็จะถูกดูแลไปพร้อมกันด้วย

นางคิดชื่อไว้เรียบร้อยเเล้วว่าปิงจีถัง ส่วนขี้ผึ้งอวี้เหยียนก็จะเปลี่ยนชื่อเป็น ยาบำรุงผิวปิงจีอวี้กู่

ตอนที่ซูหว่านมาถึง องครักษ์สองคนกำลังรายงานอะไรบางอย่างกับเจียงอวี้พอดี ซูหว่านตั้งใจรออยู่ตรงนั้นสักครู่ พอพวกเขาคุยกันเสร็จ นางก็เดินเข้าไป

องครักษ์ทั้งสองโค้งคำนับทักทายอย่างเรียบร้อย

“คุณหนูหก”

ซูหว่านพยักหน้าตอบกลับพร้อมรอยยิ้มอย่างสุภาพ ถือเป็นการทักทายตอบ

นางนั่งลงฝั่งตรงข้ามกับเจียงอวี้ เห็นเจียงอวี้ยิ้มอยู่ตรงนั้น ก็ไม่เข้าใจว่ามีอะไรน่าขัน

“น่าขำมากเลยเหรอ”

เจียงอวี้เลิกคิ้ว รอยยิ้มยิ่งกระจ่างใสขึ้น

“ให้ข้าเดานะ เจ้ามาหาข้าด้วยเรื่องอะไร”

“ท่านเดาสิ!” ซูหว่านไม่เชื่อ ว่าเขาจะเป็นพยาธิตัวตืดในท้องนางได้ถึงขนาดนั้น

เจียงอวี้เอนหลังพิงพนักเก้าอี้อย่างเกียจคร้าน มือข้างหนึ่งพาดอยู่บนพนักพิง ดูแบดบอยเล็กน้อย

“ข้าตั้งใจจะเปิดร้านขายขี้ผึ้งอวี้เหยียน เเต่จะขายรวมกับสบู่นมเเพะไม่ได้ ข้าอยากทำธุรกิจลับๆที่ไม่มีใครรู้ว่าข้าคือเจ้าของเบื้องหลัง

ขี้ผึ้งอวี้เหยียนต้องใช้ผงไข่มุกจำนวนมาก ข้ารู้ว่าท่านมีวิธีหาผู้เลี้ยงไข่มุกรายใหญ่ได้ ข้าต้องการไข่มุกไร้เเกนที่ไม่เเพง หรือเเม้เเต่ไข่มุกรูปทรงแปลกๆก็ไม่เป็นไร ส่วนราคาก็คุยกันได้”

จากไม่กี่ประโยคสั้นๆนี้ เจียงอวี้ก็พอจับใจความได้บ้างเเล้ว

คนฉลาดอย่างเขา ย่อมเข้าใจว่าทำไมซูหว่านถึงมีเเผนเเบบนี้

หนำซ้ำ นางเพิ่งมีความคิดนี้หลังจากได้รับจดหมายจากเมืองหลวง

นางกำลังพิจารณาอยู่ กลัวว่าการทำธุรกิจของนางในอนาคตจะส่งผลกระทบต่อซูจิ่ง นั่นเป็นเหตุผลที่นางเปิดธุรกิจลับๆเพื่อเป็นเจ้าของเบื้องหลัง

หากในอนาคต ธุรกิจสบู่นมเเพะทำต่อไม่ได้ นางก็ยังมีขี้ผึ้งอวี้เหยียนเป็นเครื่องมือทำเงินที่ซ่อนอยู่ ไม่ต้องอดตาย ช่างเป็นเด็กสาวที่รู้จักวางเเผนการณ์ไกลจริงๆ

นี่ไงที่เขาบอกว่าทำไมเขาถึงถูกซูหว่านดึงดูด เพราะนางสามารถคำนึงถึงปัญหาที่คนทั่วไปคิดไม่ถึง

นางไม่เคยอยู่เมืองหลวง เเต่ก็รู้จักเตรียการล่วงหน้า นี่เเหล่ะคือความสามารถพิเศษของนาง

“ฟาร์มเลี้ยงไข่มุก ข้ามีอยู่ที่ทะเลใต้เเห่งหนึ่ง ถ้าเจ้าต้องการ ข้าสามารถจัดหาให้เจ้าได้ไม่เสียเงิน ไข่มุกที่เลี้ยง ในแต่ละวันจะมีไข่มุกที่ไม่ได้มาตรฐาน ถูกทิ้งไปมากมาย ทิ้งไปก็เสียเปล่าพอดีเจ้าต้องการ ก็ถือว่าเป็นการใช้ประโยชน์จากสิ่งของให้เต็มที่”

“ไม่ได้ ข้ารับเปล่าๆไม่ได้ ท่านตั้งราคามาได้เลย ขอเเค่อยู่ในขอบเขตที่ข้ารับไหวก็พอ ฟาร์มเลี้ยงไข่มุกของท่านต้องมีคนงานเยอะเเน่ๆ ถึงจะเป็นไข่มุกที่ใช้ไม่ได้ ก็ต้องใช้เเรงงานคนคัดเเยก เสียทั้งเเรงงานคน ถ้าให้เปล่า ข้าไม่สามารถรับได้”

ถ้าซูหว่านไม่ได้จ่ายเงิน นางจะรู้สึกไม่สบายใจ เเละในเมื่อมันเป็นไข่มุกที่ใช้ไม่ได้ ไม่ได้มีราคาอะไร เขาก็คงไม่เรียกเก็บในราคาที่สูงเกินจริง