ชีวิตพลิกผัน ข้ากลายเป็นคุณหนูตัวปลอม นิยาย บท 30

วันนี้ จู่ๆ บรรดาพี่ป้าน้าอาในหมู่บ้านกว่าสิบคนพากันมาหาซูหว่านเพื่อซื้อสบู่อีก

สบู่นี่ดีจริงๆ ซักผ้าก็สะอาดหมดจด แถมล้างหน้าแล้วผิวยังอ่อนนุ่มขึ้น มีกลิ่นหอมอ่อนๆ ล้างมือก็รู้สึกนุ่มลื่น

พวกนางคิดว่า ซื้อสบู่หนึ่งก้อนในราคาสิบกว่าอีแปะ ใช้ได้เป็นเดือน นับว่าคุ้มค่า คราวที่แล้วซูหว่านบอกว่าจะขายให้พวกนางในราคาถูกลง พวกนางจึงตกลงพากันมาซื้อ

ซูหว่านเตรียมสบู่นมแพะไว้พร้อมแล้ว ตั้งใจจะขายให้พวกนางในราคาเพียงสิบอีแปะต่อหนึ่งก้อน

นางหั่นไม่หนามาก เมื่อลูกค้าใช้หมดแล้วก็จะกลับมาซื้ออีก เน้นซื้อขายในระยะยาว ได้กำไรนิดหน่อยก็ยังดี

ท่านป้าท่านน้าทั้งหมดสิบห้าคน ซื้อไปคนละหนึ่งก้อน รวมเป็นหนึ่งร้อยห้าสิบอีแปะ

ถือว่าเป็นการหาเงินที่ได้ง่าย และมีกำไรแน่นอนไม่ขาดทุน

น้ำมันหมูห้าชั่ง ทำได้หนึ่งร้อยก้อน ก้อนละสิบอีแปะ ก็เป็นสิบตำลึง ต้นทุนไม่สูง แค่ ห้าสิบหกสิบอีแปะเท่านั้น ดังนั้น ถือว่ากำไรเยอะมาก

สบู่ก้อนหนึ่ง หากใช้เฉพาะซักผ้าอย่างเดียว อาจใช้ได้นานเป็นเดือน แต่ถ้าใช้ล้างหน้าล้างมือด้วยก็จะหมดเร็วขึ้น เมื่อสบู่ขายดี มีความต้องการในตลาดสูง ก็จะทำให้นางมีกำไรมากขึ้นตามลำดับ

หกวันผ่านไป สบู่นมแพะหนึ่งร้อยยี่สิบก้อนก็จะเสร็จสิ้น เวลาหนึ่งเดือนขณะนี้ผ่านไปแล้วสิบวัน เหลืออีกยี่สิบวัน นางหวังว่าจะสามารถรวบรวมเงินสามสิบตำลึงได้ทัน

นางนำสบู่บรรจุลงในตะกร้า แล้วเตรียมจะเอาไปขายที่อำเภอ

ครั้งนี้ซูจิ่งให้ซูมู่ไปกับซูหว่านด้วย เขาตั้งใจจะให้น้องชายแต่ละคนได้อยู่กับน้องสาวตามลำพังบ้าง เพื่อเป็นการกระชับความสัมพันธ์

นางกลับมาได้ยี่สิบกว่าวันแล้ว จึงไม่ได้รู้สึกแปลกหน้าเหมือนก่อน เขากลับรู้สึกว่าซูหว่านเหมือนดวงอาทิตย์ดวงน้อยๆ ที่แผ่ความสดใสและอบอุ่นไปทั่ว

ซูหว่านสามารถให้คำวิจารณ์ที่ตรงไปตรงมาและเป็นประโยชน์กับการทำอาหารของซูอวิ๋น เมื่อซูอี้วาดภาพ นางก็ให้กำลังใจเขาในทันทีเพื่อไม่ให้เขาท้อแท้ ซูมู่ที่ไม่ค่อยชอบพูด นางก็จะเป็นฝ่ายเข้าไปทักทายชวนคุยก่อน และกับซูเฉินพี่สามที่แสนซื่อบื้อ นางก็มักจะหาเรื่องเย้าแหย่อยู่เสมอ

แต่กับเขา นางจะเชื่อฟังและให้ความเคารพเป็นพิเศษ

ทั้งสองนั่งเกวียนเทียม บรรทุกสบู่นมแพะเต็มคันไปขายที่อำเภอ ระหว่างทางก็มีรถม้าคันหนึ่งแล่นสวนมา ซูหว่านเหลือบมองก็จำได้ทันทีว่าเป็นรถม้าของบ้านตระกูลกู้ เพียงแต่รถม้าคันนั้นเคลื่อนที่เร็วมากจนไม่ได้สังเกตเห็นพวกเขา

เมื่อมาถึงตัวอำเภอ พวกเขาก็ตรงไปยังร้านค้าชำร้านเดิมเป็นอันดับแรก ทันทีที่นางเดินเข้าไป ดวงตาของเจ้าของร้านก็เป็นประกายลุกโชนขึ้นมา รีบลุกออกมาจากหลังโต๊ะ

"ไอ้หยา คุณหนูของข้า ในที่สุดก็มาเสียที ข้ารอเจ้าอยู่ตั้งนาน!"

สบู่นมแพะที่นางได้ทดลองใช้เองนั้นดีมากๆ และยังได้นำออกมาขายให้ลูกค้า ก็ได้รับการตอบรับที่ดีมากเช่นกัน ทุกคนล้วนบอกว่าอยากจะได้เพิ่มอีกหลายก้อน

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน