ชีวิตพลิกผัน ข้ากลายเป็นคุณหนูตัวปลอม นิยาย บท 340

หนิงจื้อเชียนหลับตาลง ทุกถ้อยคำที่เอ่ยออกมาล้วนสั่นเครือ

ฮูหยินหนิงหย่วนป๋อเองก็ก้มหน้าต่ำ ผิวเนื้อบนใบหน้าสั่นระริก ในใจนางชิงชังเจียงอวี้จนแทบคลั่ง ทว่ากลับไม่กล้าพอที่จะแสดงออกมา ไม่กล้าล่วงเกินเขาต่อหน้า

ช่างเป็นยุคสมัยที่เสื่อมทรามโดยแท้ เมื่อวานนางยังเชิดหน้าชูคออยู่ที่ตระกูลซู วันนี้กลับถึงคราวที่ตนเองต้องถูกผู้อื่นหยามหมิ่นด้วยวิธีการเดียวกัน

เพียงแต่ แม้หนิงจื้อเชียนจะแสดงจุดยืนแล้ว แต่ก็ยังมีบางประเด็นที่เจียงอวี้ยังไม่พอใจนัก

“นางมิใช่สิ่งของที่พวกท่านจะนำมาชั่งน้ำหนักผลได้ผลเสีย ยิ่งไม่ใช่รากฐานเพื่อสร้างความมั่นคงในสถานะของพวกท่าน ข้าเชื่อว่าจวนหนิงหย่วนป๋อเจวี๋ยมิใช่ตระกูลสูงศักดิ์ที่สายตาสั้นเช่นนั้น เพียงแต่การที่พวกท่านผลีผลามมาสู่ขอ ทำให้นายท่านซูและฮูหยินซูต้องหวาดผวาจนนอนไม่หลับ ช่างน่าเป็นกังวลนัก”

“แน่นอน ข้าเห็นว่าท่านป๋อน้อยกับบุตรสาวสายตรงของซุ่นอี้ป๋อแห่งซู่โจวช่างเหมาะสมกันยิ่งนัก มิทราบว่าจะได้ดื่มสุรามงคลเมื่อใด หากนับดูก็นับว่าข้ากับท่านป๋อน้อยเคยพบหน้ากันหลายครา แม้จะไม่ใช่เรื่องน่ายินดีเท่าใดนัก แต่ในวันมงคลของท่านป๋อน้อย ข้าจะต้องนำของขวัญมามอบให้เพื่อแสดงความยินดีอย่างแน่นอน”

เพียงแค่แสดงจุดยืนเท่านั้น เจียงอวี้ก็ยังคงไม่พอใจ ในวาจาของเขาทั้งหมดล้วนเป็นการพูดแทนซูหว่าน ทั้งยังบอกเป็นนัยให้หนิงหย่วนป๋อไปขอขมาพ่อซูและแม่ซู เขายังเร่งรัดเรื่องการแต่งงานอย่างเปิดเผย มีเพียงให้หนิงจื้อเชียนแต่งงานไปเท่านั้น จึงจะตัดความคิดที่จะแต่งกับซูหว่านได้อย่างสิ้นเชิง

อีกทั้ง เขาเหยียบย่ำบนจุดเดือดของเขามานานเพียงนี้ การให้เขาแต่งกับสตรีที่ตนไม่ชอบพอก็สมควรแล้ว

บุตรสาวสายตรงของจวนซุ่นอี้ป๋อแห่งซู่โจวนั้น รูปโฉมธรรมดา แต่กลับเปี่ยมด้วยความสามารถ ส่วนบุตรชายสายตรงของจวนหนิงหย่วนป๋อนั้น แม้รูปโฉมจะสง่างาม แต่กลับไม่ปรากฏชื่อเสียงด้านความสามารถ นับว่าเป็นการเติมเต็มซึ่งกันและกัน อีกทั้งยังเป็นวาสนาอันดีที่คู่ควรกันทั้งสองตระกูล

แต่ถึงอย่างไรจวนหนิงหย่วนป๋อก็เป็นถึงตระกูลขุนนางเก่าแก่ ใช่สิ่งที่เขาจะล้มล้างได้ด้วยคำพูดเพียงไม่กี่คำ อีกทั้งเขาก็ไม่สนใจที่จะใช้บารมีของจวนเจียงกั๋วกงเพื่อกดขี่พวกเขาอย่างแท้จริง

ตระกูลหนึ่งจะรุ่งเรืองสืบไปได้ยาวนานหรือไม่ ล้วนต้องอาศัยความพากเพียรพยายามของลูกหลานในแต่ละรุ่น หากเพียงเพื่อรักษาเกียรติยศชั่วข้ามคืน แล้วฝากความหวังไว้กับสตรีคนหนึ่ง จะนับเป็นวิถีของสุภาพบุรุษได้อย่างไร?

เขาดูแคลนคนเช่นนี้ หากมีความสามารถจริงก็จงใช้กำลังของตนเองรักษายศฐาบรรดาศักดิ์ให้สืบทอดต่อไป นั่นจึงจะคู่ควรเป็นคู่ต่อกรของเขา

การที่เขาใช้อำนาจกดขี่ผู้อื่นในวันนี้ ก็เป็นเพียงการใช้หนามยอกเอาหนามบ่งเท่านั้น

“ท่านซื่อจื่อกล่าวได้ถูกต้อง เป็นพวกเราที่คิดอ่านไม่รอบคอบ วันหน้าจะต้องไปขอขมาต่อนายท่านซูและฮูหยินซูด้วยตนเอง” วันนี้หนิงหย่วนป๋อขายหน้าจนไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนแล้ว จึงไม่ถือสาที่จะต้องก้มหัวให้เจียงอวี้อีกครั้ง

เจียงอวี้จากจวนหนิงหย่วนป๋อเจวี๋ยไป หลังจากเขาไปแล้ว หนิงหย่วนป๋อก็บันดาลโทสะอย่างรุนแรง ข้าวของที่ควรขว้างปาล้วนถูกทำลายสิ้น

ส่วนหนิงจื้อเชียนก็ตกอยู่ในสภาพสิ้นหวังอย่างที่สุด หลายวันมานี้เขาเอาแต่ดื่มสุราจนเมามาย หนวดเคราขึ้นรุงรัง ไม่ดูแลตนเอง และไม่ยอมพบหน้าผู้ใด

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน