ชีวิตพลิกผัน ข้ากลายเป็นคุณหนูตัวปลอม นิยาย บท 352

เสื้อผ้าที่ดูดีมีสง่าราศีและสุภาพเช่นนี้ แน่นอนว่าต้องดูเย็นชาหน่อยถึงจะใช้ได้

มีใครแต่งตัวเลียนแบบขุนนางกังฉินผู้ทรงอิทธิมีนิสัยพูดจ้อไม่หยุดบ้าง?

เจียงอวี้ถูกนางรังเกียจ เขาไม่เพียงไม่โกรธ แต่รอยยิ้มบนใบหน้ายังลึกขึ้นด้วย

น้อยครั้งที่จะเห็นตอนหญิงสาวคนนี้หน้าแดง ในที่สุดวันนี้ก็ได้เห็น แผนการร้ายบรรลุผล

ด้านรถม้าในที่สุดก็มาถึงแล้ว ซูหว่านปีนเข้าไปนั่งในรถม้าอย่างคล่องแคล่ว

เจียงอวี้ตามขึ้นไป นั่งตรงข้ามกับนางอย่างใจเย็น

รถม้ามุ่งหน้าสู่จวนตระกูลกู้ ซูหว่านเกาะหน้าต่างมองบรรยากาศที่คึกคักข้างนอก ท้องฟ้าค่อย ๆ มืดลง สายลมก็เย็นขึ้นเรื่อย ๆ

หลังจากเจียงอวี้ขึ้นรถม้าเหมือนเข้าสู่สถานะ สองมือวางบนตักอย่างเรียบร้อย หลับตาพักผ่อน

ใช้เวลาทั้งหมดไปแค่ครึ่งเค่อก็ถึงแล้ว จวนของตระกูลกู้ใหญ่โตมาก กู้เย่ว์ล้วนมีเรือนเดียวของตัวเอง สวนด้านหลังจัดงานเลี้ยงกลางคืนเอาไว้แล้ว ฮูหยินกู้สั่งคนใช้ยกกระถางดอกไม้มีชื่อมามากมาย

พวกนางต่างรู้ฐานะของมู่หรงเซิง หลังจากรู้ความคิดของเขาที่มีต่อลูกสาว ยิ่งปฏิบัติกับเขาเหมือนลูกเขย ในช่วงที่พักอยู่ในจวน ก็ดูแลเขาอย่างเอาใจใส่สุด ๆ

ครั้งนี้ก็ได้ยินว่าซื่อจื่อของจวนเจียงกั๋วกงมาเป็นแขก ดังนั้นฮูหยินกู้จัดการทุกอย่างอย่างตั้งใจ ต้องการรับรองแขกสูงศักดิ์อย่างดี

แน่นอนว่าฐานะของกู้เย่ว์ในตอนนี้ ไม่คู่ควรกับองค์ชายห้า แต่ตระกูลกู้ทำธุรกิจได้ดี เปิดร้านผ้าสาขาทั่วทุกที่ ฐานะการเงินของครอบครัวค่อนข้างมั่นคง มู่หรงเซิงกำลังวางแผนหาฐานะให้กู้เย่ว์เพื่อคู่ควรกับฐานะของเขา ไม่อย่างนั้นลูกสาวตระกูลค้าขายหนึ่ง แต่งงานกับเชื้อพระวงศ์แม้แต่ภรรยารองยังเป็นไม่ได้ ยิ่งไม่ต้องคิดอยากจะได้ตำแหน่งภรรยาเอก

แม้ตัวเขาจะยินดี เชื้อพระวงศ์ก็จะมีเสียงวิพากษ์วิจารณ์อยู่บ้าง

เพียงแต่ วันนี้ซูหว่านก็จะมาด้วย และเย่ว์เย่ว์บอกแล้ว ตอนนี้พี่ใหญ่ของนางเป็นจอหงวน มีตำแหน่งขุนนาง และซูหว่านก็เป็นลูกสาวตระกูลขุนนาง ตอนนี้หากนางเห็นซูหว่านจะแสดงท่าทาง วางอำนาจชี้นิ้วสั่งไม่ได้อีกแล้ว

ตำแหน่งฐานะของคนเขา สูงขั้นอย่างไม่รู้ตัว ก้าวกระโดดกลายเป็น ตระกูลผู้มีการศึกษาแล้ว

ปัญญาชน ชาวนา ช่างฝีมือ พ่อค้า เขาเข้าอาศัยหน้าตาของพี่ชาย ก็เรียงอยู่ด้านหน้า

และคนเขายังได้รับความสนใจจากเจียงซื่อจื่อ มีโอกาสที่จะเป็นฮูหยินซื่อจื่อในอนาคต เพื่อเย่ว์เย่ว์ของนางได้นั่งตำแหน่งสูงสุดในอนาคต นางต้องยอมลดศักดิ์ศรียิ้มเอาใจ

ความจริงที่ซูหว่านอยากมาจวนตระกูลกู้ในวันนี้ ก็แค่อยากเห็นท่าทีของฮูหยินกู้ อยากจะเปรียบเทียบกับเมื่อก่อนว่าเปลี่ยนมุมมองหรือไม่ เมื่อนึกถึงนางปฏิบัติกับตนอย่างกระตือรือร้น นางก็ตั้งตารอสุด ๆ

“หวานหว่านยิ่งโตยิ่งสวยจริง ๆ” สุดท้ายนายท่านกู้ก็พูดประโยคนี้ออกมา จากนั้นก็โยนปัญหาที่ยากให้กับฮูหยินของตัวเอง

เขาหันมองฮูหยินกู้ ขยิบตาให้นาง

ฮูหยินกู้ยิ้มอย่างอึดอัดใจ คิดอยู่ในใจว่า ท่านไม่สะดวกเผชิญหน้า แล้วข้าสะดวกหรือ เมื่อก่อนก็ไม่เคยคิดว่าจะมีตอนที่ต้องขอร้องคนอื่นเขา

แต่นางยังคงปรับท่วงท่าให้เรียบร้อย เดินเข้าไปพูดพร้อมรอยยิ้มกับซูหว่าน

“หวานหว่าน ไม่เจอกันนานมาก คิดถึงเหลือเกิน เจ้าตัวสูงขึ้นแล้ว และสวยขึ้นด้วย ช่างดีจริง ๆ!”

เป็นอย่างที่คิด ท่าทางเสแสร้งแบบนี้มันถ่ายทอดทางกรรมพันธุ์ ปลอมมาก ดูปลอมเกินไปแล้ว ปลอมเหมือนกับกู้เย่ว์

“ฮูหยินกู้ก็อ่อนเยาว์ลงเรื่อย ๆ เลย” ซูหว่านตอบกลับตามมารยาทไปหนึ่งประโยค

เจียงอวี้เห็นนางยิ้มแบบเสแสร้ง หรี่ตาจนเป็นเส้นตรง ทั้งปลอมทั้งน่ารัก เขาแอบยกยิ้มอย่างอดไม่ได้ แต่กลับมามีสีหน้าไร้ความรู้สึกอย่างรวดเร็ว

คนของตระกูลกู้เชิญทั้งสองคนเข้ามา พาไปสวนด้านหลัง พวกเขาวางโต๊ะสองตัวอยู่ในศาลา บนโต๊ะมีทั้งสุราและอาหาร ข้างโต๊ะยังมีเตาเผาธูปไม้จันทน์หนึ่งวางอยู่ ยังมีดอกเหมยต้นฤดูหนาวประดับแจกัน ทั้งหมดอยู่ตูมอยู่ ในที่ลับยังมีคนกำลังถือพิณ ตกแต่งอย่างดูเรียบหรู