ซูหว่านหาใช่หญิงเปราะบางเช่นนั้นไม่ เรื่องสำคัญย่อมต้องมาก่อน ต้องรู้จักแยกแยะว่าสิ่งใดเร่ง สิ่งใดผ่อน
เจียงอวี้เห็นนางเข้าใจเช่นนี้ ก็ยื่นมือมาหยิกแก้มนางเบาๆ
“ขอบใจนะหวานหว่านที่เข้าใจข้า”
“ข้าไม่เห็นว่าต้องขอบคุณอันใด ท่านก็ควรปล่อยวางบ้าง อย่าได้ทุกข์ร้อนจนเกินไปเลย”
เขานั้นคอยถนอมใจนางอยู่เสมอ เพียงเท่านี้ก็ดีพอแล้ว
ซูหว่านขยับตัวมานั่งแนบเขา ทั้งสองต่างห่วงหากัน แล้วความรู้สึกของอีกฝ่าย ตอนนี้สิ่งที่นางสามารถทำได้ก็คือนั่งเคียงข้างเขาเงียบๆ
เจียงอวี้หาได้มีเวลามานั่งเศร้าโศกไม่ ไม่นานเขาก็หยิบแผนที่ภูมิประเทศขึ้นมาพินิจ
เขาดูอยู่เนิ่นนาน คิ้วขมวดแน่นรางกำลังคิดอะไรบางอย่าง แล้วจึงเปิดหน้าต่างรถม้าออก สั่งการต่อเหล่าองครักษ์ด้านนอก
“อ้อมป่าหินพิสดารไป ขึ้นเขาหยู่เฟิง ส่งนกพิราบแจ้งเฟิงอิ่ง ให้มารอพบกันที่เขาหยู่เฟิง นำคนมาให้มากหน่อย”
“ขอรับคุณชาย!” องครักษ์รับคำ แล้วรีบจัดแจง
บัดนี้เจ้าสำนักเฒ่าป่วยหนัก มิทันประกาศด้วยตัวเองว่าเจียงอวี้คือเจ้าสำนักเฟิงเย่ว์คนต่อไป ในช่วงเวลานี้จึงเป็นโอกาสสุดท้ายของอวี้อู๋ซาง ที่จะทำให้เจ้าสำนักเฒ่าตาย เขาในฐานะบุตรชายเพียงคนเดียวก็จะกลายเป็นผู้สืบทอดอันดับหนึ่งอย่างราบรื่น อีกทั้งมีผู้สนับสนุนมากมายในสำนักเฟิงเย่ว์ ขอเพียงขัดขวางเจียงอวี้ไว้ เขาก็สามารถขึ้นเป็นเจ้าสำนักใหม่ได้แน่นอน
ทางที่ดี หากเจียงอวี้ถึงแก่ความตายเสียแต่ต้น ก็จะไร้ผู้ต่อต้านโดยสิ้นเชิง
แม้ภายหลังเจียงกั๋วกงจะกลับมาเอาคืน แต่เพราะเห็นแก่หน้าภรรยาผู้ล่วงลับ เขาย่อมเลือกที่จะไม่ทำลายสำนักเฟิงเย่ว์ ที่เป็นเลือดเนื้อของพ่อตา อีกทั้งอำนาจของสำนักเฟิงเย่ว์ก็แผ่ขยายอยู่ทั่วยุทธภพมาช้านาน หาใช่สิ่งที่ทำลายกันง่ายๆ ไม่
ตราบใดที่เขาขึ้นเป็นเจ้าสำนักแล้ว ก็ย่อมมีอำนาจต่อกรกับเจียงกั๋วกงได้อย่างเท่าเทียม อย่างมากที่สุดก็แค่เพิ่มศัตรูอีกหนึ่ง อีกอย่างไม่มีหลักฐานใด หรือผู้ใดจะชี้ว่าเจียงอวี้ตายด้วยน้ำมือเขา
ต่อให้จะมีศึก ก็ต้องหาเหตุผลอันเหมาะสมเสียก่อน
นับเป็นกลอุบายที่ร้ายกาจนัก!

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชีวิตพลิกผัน ข้ากลายเป็นคุณหนูตัวปลอม
กดอ่านต่อบท444ไม่ได้ขึ้น erro...
ทำๆมกดอ่านไม่ได่ ขึ้น error...