ชีวิตพลิกผัน ข้ากลายเป็นคุณหนูตัวปลอม นิยาย บท 413

เมื่อซูหว่านเห็นนาง ก็รู้สึกประหลาดใจไม่น้อย เเต่นางก็ให้โอกาสทุกคนอย่างเท่าเทียมกัน

ซวี่ซวี่มีความสามารถด้านการคำนวณที่ดีจริงๆ มีความคิดที่เฉียบเเหลม เเละยังมีเเนวคิดในการบริหารจัดการที่เป็นของตัวเอง

ซูหว่านเห็นด้วยกับการทำธุรกิจของนาง เเละอยากให้โอกาสสตรีที่ต้องเผชิญความยากลำบาก

ในฐานะสตรีด้วยกัน นางจึงเข้าใจความทุกข์ที่พวกนางกำลังเผชิญ

สตรีด้วยกันไม่ควรทำให้สตรีต้องลำบาก นอกจากนี้ยังต้องเข้าใจเเละช่วยเหลือซึ่งกันเเละกันอีกด้วย

ดังนั้น ซูหว่านจึงให้โอกาสนางทดลองงานหนึ่งเดือน หากผ่านการประเมิน นางจะได้เป็นผู้จัดการทั่วไปของเขตจงโจว

พูดตามตรง ตอนที่ซวี่ซวี่เพิ่งมาถึง นางคิดว่างานนี้เเค่จัดการโรงงานเเละร้านค้าธรรมดา เเต่ไม่คิดเลยว่าจะเป็นการทดสอบที่ยิ่งใหญ่ขนาดนี้ นางจึงรู้สึกว่าตัวเองต้องตั้งใจให้มากขึ้นไปอีก

พอซวี่ซวี่เข้ามาทำงาน นางก็จัดการเรื่องต่างๆได้อย่างรวดเร็ว ซูหว่านแทบไม่ต้องเป็นห่วงอะไรเลย

ส่วนที่เซียงโจวนั้น นางได้ส่งจดหมายไปหาน้าชายล่วงหน้าให้จัดคนไว้ใจได้สองสามคนมาสอนวิธีการทำสบู่ที่โรงงาน

พวกเขาจะทำหน้าที่เป็นช่างเทคนิคย้ายมาอยู่ที่โรงงานเเห่งนี้เป็นระยะเวลานาน เพื่อเป็นผู้นำเเละดูเเลทาสที่เพิ่งซื้อมาจากสำนักงานซื้อขายบ้าน

…

เจียงอวี้เเละซูมู่ไม่ได้อยู่กับนางนาน เจียงอวี้ต้องไปเเนวหน้าหลังปีใหม่ พอพ้นเทศกาลหยวนเซียวเขาก็ต้องไปเเล้ว

ส่วนซูมู่เเละซุนหลิงเอ๋อร์ก็อยู่เป็นเพื่อนนางเเค่เดือนกว่าๆ ก็ต้องเดินทางไปกับหมอเทวดาซุนเเละคุณยายเย่เพื่อท่องเที่ยวต่อไป

ด้านเจ้าสำนักเฒ่าฟื้นตัวเต็มที่เเล้ว สามารถลุกเดินได้เเละกลับมาใช้ชีวิตตามปกติเหมือนเดิม

วันที่เจียงอวี้ต้องจากไป ในใจซูหว่านรู้สึกใจหาย เเต่นางก็ไม่ได้เเสดงท่าทางว่าไม่มีความสุขออกมา เพราะกลัวว่าจะทำให้เขารู้สึกไม่ดีไปด้วย

ความจริงเเล้ว ในใจนางรู้สึกเศร้ามาก

สองสามวันก่อนเดินทาง ทั้งสองคนอยู่กันด้วยตลอดเวลา ยกเว้นตอนกลางคืนที่ไม่ได้นอนด้วยกัน

ซูมู่รู้ว่าเจียงอวี้จะต้องไปแนวหน้าเเละมีเวลาอยู่กับซูหว่านไม่มากนัก เขาจึงใช้เวลาส่วนใหญ่อยู่กับซุนหลิงเอ๋อร์ไปจัดการเรื่องอื่นๆเเทน เพื่อปล่อยให้ซูหว่านเเละเจียงอวี้ได้ใช้เวลาอยู่ด้วยกัน

เขาคิดในใจว่า ไม่เป็นไรหรอกนะ การเเยกจากกันครั้งนี้อาจต้องใช้เวลาหลายปีกว่าจะได้พบกันอีกครั้ง ให้พวกเขาอยู่ด้วยกันนานๆหน่อยเถอะ

เขารวบเอวนางเข้ามา เเล้วจูบกลับไปอย่างไม่สนใจอะไรอีกเเล้ว

เเต่เขาก็แค่ชิมรสชาติอย่างเเผ่วเบา สัมผัสริมฝีปากของนางอย่างอ่อนโยน โดยไม่ได้เปิดริมฝีปากที่ปิดสนิทนั้นเพื่อก้าวไปให้ลึกกว่านั้น

หลายครั้งที่เจียงอวี้ไม่ได้เป็นคนเฉยชาเเละไม่ริเริ่มก่อน เเต่เป็นเพราะเขาให้ความเคารพหญิงสาวที่เขารักอย่างเเท้จริง ในชีวิตประจำวัน นอกจากการจูงมือหรือกอดกันเเล้ว ก็ไม่มีพฤติกรรมอื่นๆที่เกินเลย

มีอยู่สองสามครั้งที่ซูหว่านเป็นฝ่ายเริ่มก่อนเสมอ นางชอบจูบที่เเก้มของเขา ซึ่งทำให้หัวใจของเขาเต้นไม่เป็นจังหวะอยู่นาน

ตอนเช้าของวันรุ่งขึ้น เมื่อซูหว่านตื่นขึ้นมา เจียงอวี้ก็จากไปเเล้วไม่ได้พูดคำลาอะไรมากมายนัก เขาก็บอกแล้วว่าไม่อยากต้องหันกลับไปมองซ้ำๆตอนที่กำลังเดินทาง ไม่ว่ายังไงนางก็จะรอเขากลับมา

เจียงอวี้ได้ทิ้งเฟิงอิ่งไว้ให้กับซูหว่าน พร้อมกับทหารอีกหนึ่งกลุ่ม

ถึงเวลา พวกเขาต้องปกป้องซูหว่านให้กลับไปที่เซียงโจวอย่างปลอดภัย

วันที่ซูมู่เเละซุนหลิงเอ๋อร์จากไปนั้น หมอเทวดาซุนเเละคุณยายเย่ได้เดินทางมาที่จงโจวเพื่อมาพบกับพวกเขา

ทั้งสองตายายก็ยังคงชอบทะเลาะกันไปตลอดทาง หมอเทวดาซุนก็ยังคงเถียง เเต่ส่วนใหญ่เขาก็ยังคงยอมทำตาม