ชีวิตพลิกผัน ข้ากลายเป็นคุณหนูตัวปลอม นิยาย บท 566

นานๆ กินทีก็สนุกดี แต่ถ้ากินบ่อยเกินไปก็จะน่าเบื่อ

วิธีการกินแบบนี้เป็นสิ่งที่ซูหว่านและซูอวิ๋นคิดค้นขึ้น ซูหว่านคิดว่ามาที่เขตล่าสัตว์แล้ว อย่างไรก็ต้องหาอะไรมาย่างกินบ้าง ดังนั้นจึงตั้งใจนำพริกป่นและซีอิ๊วมาในปริมาณมาก

พอทาพริกป่นกับซีอิ๊วเข้าไปหน่อย รสชาติมันก็ช่างสุดยอดจริงๆ

แถมเพิ่มผงยี่หร่าอีกหน่อย ยิ่งหอมสุดๆ

ซูอี้รับหน้าที่ย่าง และทาเครื่องปรุง ซึ่งก็ถือว่าเป็นความถนัดเฉพาะทาง

ดึกดื่นค่ำคืน พวกคนกลุ่มนี้มาปล่อยกลิ่นหอมยั่วยวนอยู่ตรงนี้ ทุกคนไม่เคยกินเนื้อย่างแบบที่พวกเขาทำมาก่อน กลิ่นหอมลอยไปยังกระโจมอื่น ทำให้ผู้คนแทบจะเคลิบเคลิ้ม

ตอนที่ซูหว่านกับคนอื่นๆ กิน ก็ไม่ลืมที่จะส่งเนื้อย่างสองจานไปให้เจียเฉิงลองชิมด้วย

ทั้งยังส่งไปให้ฝ่าบาทและมู่หรงไหวอีกสองสามจาน

ซูหว่านคิดว่า มู่หรงไหวมาจากที่เดียวกับนาง ต้องคิดถึงอาหารสมัยใหม่แน่ๆ ใช่ไหม?

ฝ่าบาทเป็นผู้นำสูงสุดของที่นี่ การประจบสอพลอผู้นำก็เป็นเรื่องสำคัญเช่นกัน

“หวานหว่าน ลองชิมเนื้อกวางเสียบไม้ดูหน่อย”

ซูอี้ยื่นไม้หนึ่งให้ซูหว่าน เพื่อให้นางลองชิม

เนื้อกวางถูกหั่นเป็นลูกเต๋าสี่เหลี่ยมจัตุรัส รสชาติกำลังพอดี ความเค็มและความเผ็ดก็เหมาะสมอย่างยิ่ง

ซูหว่านกินแล้วพยักหน้าไม่หยุด จากนั้นก็ส่งให้เสิ่นชิงหลีและซุนหลิงเอ๋อร์กัดคนละชิ้น ทั้งสองคนก็แสดงความเห็นด้วยเช่นกัน

“อร่อยมาก น้องห้าย่างได้ดีจริงๆ” พี่สะใภ้ใหญ่ชูนิ้วโป้งชมเชย

สาวๆ หลายคนกินอย่างอิ่มเอมใจ ส่วนเหล่าพี่ชายก็บริการได้อย่างดีเยี่ยม

บนโต๊ะยังมีเหล้าผลไม้ ที่พวกนางทำเอง รสชาติหวานอร่อย

ซูจิ่งและคนอื่นๆ ไม่ได้ดื่ม เพราะพรุ่งนี้ยังต้องไปตามเสด็จอยู่

เมื่อกินไปได้ครึ่งทาง ซูเฉินก็กลับมา เพราะถึงเวลาเลิกงานของเขาแล้ว เขาจึงต้องกลับมาพักผ่อน

พอดีว่าพอกลับมาถึงก็มีเนื้อย่างร้อนๆ ให้กินทันที เลยนั่งลงกินเนื้อย่างกับคนในครอบครัว

แต่พอถึงช่วงท้ายของการกิน ฝ่าบาทก็ส่งคนมาอีกแล้ว!!!

คราวนี้มีเรื่องอะไรอีก?

“ท่านรองเจ้ากรมซู ฝ่าบาทมีรับสั่งเชิญ บอกว่าขอเชิญท่านไปปรึกษาเรื่องบางอย่าง”

ลู่กงกงยังคงต้องวิ่งวุ่นทำธุระแม้จะดึกดื่นค่ำคืนและน้ำค้างลงหนัก วันแต่ละวันของเขานั้นยุ่งจนแทบแย่