ชีวิตพลิกผัน ข้ากลายเป็นคุณหนูตัวปลอม นิยาย บท 588

สิ่งที่ฮ่องเต้สนใจมิใช่ว่านางจะแต่งให้ผู้ใด แต่เป็นอำนาจทางการทหารนับแสนนายที่อาจสั่นคลอนรากฐานของแคว้นได้ต่างหาก

บัดนี้ แคว้นนอกด่านต่างสงบราบคาบแล้ว แผ่นดินของแคว้นจิ้นก็ได้ขยายอาณาเขตไปถึงจุดที่เหมาะสม เรียกได้ว่าผลงานในยุคสมัยของพระองค์นั้นเพียงพอให้จารึกไว้ในหน้าประวัติศาสตร์แล้ว

ทว่าพระองค์ไม่ปรารถนาให้เกิดเหตุพลิกผันใด ๆ ขึ้นอีกในช่วงเวลาที่ยังทรงครองราชย์อยู่ ดังนั้นจึงจำต้องป้องกันไว้ก่อน

เมื่อบ้านเมืองเจริญรุ่งเรืองและสงบสุข ปราศจากความวุ่นวายจากสงครามแล้ว จะยังต้องการขุนศึกเหล่านั้นไปเพื่อการใด?

แล้วเหล่าแม่ทัพจะยังถือครองอำนาจทางการทหารไว้เพื่อประโยชน์อันใดอีกเล่า?

เรื่องนี้ยากจะชั่งใจนัก ใครเล่าจะยอมสละอำนาจทางการทหารนับแสนนายไปโดยง่าย?

หากยอมสละไป จวนเจียงกั๋วกงในวันข้างหน้าก็จะเป็นเพียงเปลือกนอกที่ว่างเปล่า ไม่ต่างอันใดกับจวนโหวหรือจวนป๋อที่มีแต่ชื่อแต่ไร้อำนาจ

ด้วยเหตุนี้เจียงอวี้จึงกล่าวว่า จุดเปลี่ยนของเรื่องนี้อยู่ที่บิดาของเขา

ในฐานะบุตรชาย เติบใหญ่มาป่านนี้แล้ว เขายังไม่เคยได้ทำหน้าที่ของซื่อจื่อให้สมบูรณ์ จะให้เอ่ยปากขอให้บิดาสละอำนาจทางการทหารโดยตรงได้อย่างไร?

หากไม่ได้การจริง ๆ เขาคงต้องพานางไปจากเมืองหลวง ไปยังเมืองจงโจวเสีย

อย่างมากที่สุดก็แค่ไม่กลับมาเหยียบเมืองหลวงอีกตลอดชีวิต ทว่าครอบครัวของซูหวานเล่าจะทำเช่นไร?

หรือเพียงเพื่อจะได้อยู่กับเขา จะต้องเห็นแก่ตัวขอให้นางทอดทิ้งครอบครัว มาซ่อนตัวอยู่กับตนที่จงโจวไปชั่วชีวิตงั้นหรือ?

เรื่องนี้จึงทำให้เจียงอวี้กลัดกลุ้มใจยิ่งนัก บางถ้อยคำเขาก็มิรู้ว่าจะเริ่มต้นเอ่ยปากอย่างไร มิใช่ว่าไม่เข้าใจ

เหตุผลนั้นทุกคนต่างเข้าใจดี เพียงแต่ไร้ซึ่งจุดยืนที่จะกระทำตามนั้นเท่านั้น

“ตอนนี้ท่านดีขึ้นแล้วหรือยัง?”

ซูหว่านเปลี่ยนเรื่องสนทนา หันมาไถ่ถามอาการของเขาแทน

ในเมื่อตอนนี้นางล่วงรู้แล้ว ก็ย่อมเข้าใจว่าเป้าหมายของฝ่าบาทคือการเรียกคืนอำนาจทางการทหาร มิใช่ตัวนาง

การที่เชิญนางไปร่วมพิธี ก็เป็นเพียงการกดดันให้พวกเขาร้อนใจเท่านั้น

เมื่อไม่ต้องกังวลว่าจะต้องแต่งให้มู่หรงไหวแล้ว จะยังมีสิ่งใดให้ต้องกังวลอีกเล่า อย่างมากก็แค่ยืดเวลาต่อไปอีกหน่อย รอมาได้ตั้งหลายปีแล้ว จะรออีกเพียงไม่กี่เดือนจะเป็นไรไป

“ตอนนี้ข้าดีขึ้นมากแล้ว อีกไม่กี่วันก็คงจะลุกจากเตียงได้”

การโบยนั้นเป็นเรื่องจริง หาใช่เรื่องล้อเล่นไม่ การโบยสามสิบไม้นั้นหนักหนาพอที่จะคร่าชีวิตสตรีบอบบางคนหนึ่งได้เลยทีเดียว

โชคดีที่เขาเป็นผู้ฝึกยุทธ์ ทั้งยังได้รับการรักษาทันท่วงที ปัญหาจึงไม่นับว่าใหญ่หลวง