ซุปเปอร์ครูฝึก นิยาย บท 15

เซียวหยุนหลงและหลิวเหมยเดินออกจากศาลบรรพบุรุษไป หลิวเหมยหันมองเซียวหยุนหลง เธอถอนหายใจออกมาเบา ๆ แล้วพูดว่า : “หยุนหลง จนกระทั่งถึงตอนนี้ นายยังไม่ให้อภัยพ่อของนายใช่ไหม ?”

เซียวหยุนหลงไม่พูดอะไร เขาหยิบบุหรี่ออกมาจุด แล้วสูดหายใจเข้าเต็มปอด

“นายคงยังไม่รู้ หลายปีมานี้พ่อของนายไม่ได้มีความสุข ทุกครั้งที่เขายิ้มคือตอนที่เขาโทรศัพท์หานาย ถึงแม้นายจะคุยโทรศัพท์กับเขาด้วยท่าทีที่เฉยชา ถึงแม้น้ำเสียงที่นายใช้จะบ่งบอกว่าไม่ให้อภัยเขา แต่ทุกครั้งที่วางสายโทรศัพท์ จะเป็นช่วงเวลาที่เขามีความสุขที่สุด แต่ในความสุขนั้นก็แฝงไปด้วยความรู้สึกผิดอย่างที่สุด เพราะเขารู้ดีว่าเขาทำผิดต่อแม่ของนาย” หลิวเหมยพูด เธอพูดต่ออีกว่า : “เรื่องที่เกิดขึ้นในตอนนั้น พ่อของนายไม่ยินดีจะเล่าให้ฉันฟังมากนัก ฉันเพียงแค่แอบรับรู้มา เมื่อ 25 ปีก่อน ตระกูลเซียวถูกศัตรูร่วมมือกันตามไล่ล่า ตอนนั้นทุกคนในตระกูลเซียวต่างตกอยู่ในอันตราย ตอนนั้นแม่ของนายกำลังตั้งท้องนายอยู่ พ่อของนายจึงส่งคนให้พาแม่ของนายลี้ภัยไปต่างประเทศอย่างลับ ๆ”

นิ้วมือของเซียวหยุนหลงสั่นเล็กน้อย แววตาปรากฏความประหลาดใจออกมา เรื่องพวกนี้แม่ไม่เคยบอกเขามาก่อน

“ที่จริงแล้วในสายตาของพ่อนาย ภรรยาของเขามีเพียงคนเดียวเท่านั้น ซึ่งก็คือแม่ของนาย” หลิวเหมยพูด เธอสูดหายใจเข้าลึก แล้วพูดต่อว่า “เมื่อ 10 ปีก่อน เป็นครั้งแรกที่นายโทรศัพท์มาที่ตระกูลเซียว บอกฐานะของนายออกมา และยังบอกอีกว่าแม่ของนายเสียชีวิตด้วยอาการป่วยแล้ว เขาเอาแต่ตะโกนเรียกชื่อนายไม่หยุด ตะโกนซ้ำแล้วซ้ำเล่า......ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา เขาก็รวบรวมความกล้าที่จะมีชีวิตอยู่ต่อ ทำให้อาการป่วยของเขาค่อย ๆ ดีขึ้นและสามารถควบคุมได้

ภายหลังเขาบอกกับฉันว่า ตอนนั้นที่เขาพยายามพลังดันตัวเองให้มีชีวิตอยู่ต่อไป ทั้งหมดล้วนเป็นเพราะนาย

เขาพูดว่าเขายังมีลูกชายอีกหนึ่งคน ไม่ว่าอย่างไร เขาจะต้องมีชีวิตอยู่พบหน้ากับนายให้ได้ เพื่อชดเชยหน้าที่ของคนเป็นพ่อให้เต็มที่ที่สุด และเพื่อชดเชยความรู้สึกผิดในใจ

ตอนที่เขาป่วยหนัก ฉันคอยอยู่ข้างกายเขาตลอด คอยดูแลเขา ที่จริงแล้วก่อนหน้านี้ ฉันเป็นคนรับผิดชอบดูแลชีวิตประจำวันของเขา

คงปฏิเสธไม่ได้ว่า ฉันรักพ่อของนายมาก แต่ในขณะเดียวกันฉันเองก็รู้ว่า ชั่วชีวิตนี้พ่อของนายไม่มีวันแต่งงานกับฉันเด็ดขาด ไม่มีทางยกฐานะนายหญิงของตระกูลเซียวให้กับฉัน แต่ฉันก็ไม่เสียดาย และฉันก็ไม่สนใจด้วย เมื่อเทียบกับทะเบียนสมรสใบหนึ่งแล้ว ฉันให้ความสำคัญกับการที่จะได้อยู่เคียงข้างพ่อของนาย และอยู่ดูแลสุขภาพของเขามากกว่า

หยุนหลง ฉันหวังว่านายจะไม่ถือโทษว่าสิ่งที่ฉันทำ เป็นเพราะต้องการแย่งชิงพ่อของนายมาจากแม่ของนาย ฉันเพียงแค่รู้สึกว่า ข้างกายของพ่อนายจำเป็นต้องมีผู้หญิงคอยดูแลสักคน

และนายก็อย่าได้ถือโทษพ่อของนาย พ่อของนายเคยลั่นวาจาเอาไว้แล้วว่า นอกจากแม่ของนายแล้ว เขาจะไม่แต่งงานกับใครอีกชั่วชีวิต เพราะพ่อของนายรักแม่ของนายมากจริง ๆ ในใจของเขา แม่ของนายคือภรรยาเพียงคนเดียวของเขาตลอดไป จนกระทั่งถึงตอนนี้ก็ยังเป็นเช่นนั้นอยู่”

หลิวเหมยมองดูเซียวหยุนหลง แล้วค่อย ๆ เอ่ยปากพูดออกมา

เซียวหยุนหลงสูดหายใจเข้าเต็มปอด เขาหันมองหลิวเหมยแล้วพูดว่า : “คุณน้าหลิว ผมจะโทษคุณได้อย่างไร ? คุณสามารถดูแลเขาโดยไม่คิดเล็กคิดน้อย และไม่สนใจเรื่องฐานะชื่อเสียง นี่นับว่าเป็นความจริงใจอย่างหนึ่ง ผมเองก็ดูออก ว่าเขารักแม่ของผมมากจริง ๆ”

หลิวเหมยยิ้ม เธอพูดขึ้นว่า : “หยุนหลง นายพูดออกมาเช่นนี้ทำให้ฉันรู้สึกดีใจมาก ฉันเป็นกังวลมาตลอดว่านายจะโทษฉัน”