ซุปเปอร์ครูฝึก นิยาย บท 16

แม้ว่าเซียวหลิงเอ๋อร์จะมีอายุเพียง 15 ปี แต่ก็มีรูปร่างที่ผอมเพรียว สูงราว ๆ 1.6 เมตร ผิวขาวผุดผ่องเหมือนหิมะ ใบหน้าเล็ก ๆ แสดงออกถึงอารมณ์อ่อนหวานและงดงาม เมื่อเธอยืนอยู่ต่อหน้าเซียวหยุนหลง ก็แสดงออกถึงความระมัดระวังและประหม่าเล็กน้อย

“หนูหลิง ต่อไปเธอจงจำคำพูดของพี่เอาไว้ให้ดี เธอเป็นน้องสาวของพี่ แล้วพี่จะไม่ชอบเธอได้อย่างไร ? พี่ไม่เพียงแค่ชอบเธอเท่านั้น แต่ยังจะปกป้องเธออีกด้วย รู้หรือเปล่า ?”

เซียวหยุนหลงยิ้ม แล้วยื่นมือออกไปลูบแก้มของเซียวหลิงเอ๋อร์เบา ๆ

เขากับเซียวหลิงเอ๋อร์เป็นพี่น้องร่วมพ่อเดียวกัน ด้วยเหตุนี้จึงพูดได้ว่าเซียวหลิงเอ๋อร์ก็คือน้องสาวของเขา เลือดที่ไหลเวียนอยู่ในตัว ล้วนเป็นเลือดของตระกูลเซียวเช่นเดียวกัน

อีกทั้งเซียวหลิงเอ๋อร์เองทั้งฉลาดและเชื่อฟังเช่นนี้ แล้วเขาจะไม่ชอบได้อย่างไร ?

“พี่คะ ที่พี่พูดมาเป็นเรื่องจริงหรือคะ ?” เซียวหลิงเอ๋อร์กระโดดตัวลอย เธอยิ้มจนตาทั้งสองข้างกลายเป็นพระจันทร์เสี้ยว

“เป็นเรื่องจริงแน่นอน มา เธอลองกะพริบตาดูสิ” เซียวหยุนหลงยิ้ม

“อะไรนะ ?”

เซียวหลิงเอ๋อร์ผงะไป เธองุนงงเล็กน้อย แต่ก็ยังคงกะพริบตา

ตอนนั้นเอง มือขวาของเซียวหยุนหลงโบกผ่านหน้าของเธอไป รอจนกระทั่งเธอลืมตาขึ้นมา กลับพบว่าในมือขวาของเซียวหยุนหลง ปรากฏหยกสีเขียวที่แกะสลักเป็นรูปพระจันทร์เสี้ยวชิ้นหนึ่ง

“ชอบไหม ?” เซียวหยุนหลงถาม

“ว้าว สวยมากเลยค่ะ” เซียวหลิงเอ๋อร์ตาลุกวาว

“นี่คือของขวัญชิ้นแรกที่พี่มอบให้กับเธอ” เซียวหยุนหลงยิ้ม แล้ววางชิ้นหยกสีเขียวลงบนมือของเซียวหลิงเอ๋อร์

หลิวเหมยที่นั่งอยู่ด้านข้างรู้สึกตกตะลึง เธอเองก็เป็นผู้หญิงที่มีประสบการณ์ไม่น้อย มองเพียงแวบเดียวก็รู้แล้วว่าหยกที่เซียวหยุนหลงมอบให้กับเซียวหลิงเอ๋อร์คือหยกจักรพรรดิ !

สีเขียวเข้มที่ปรากฏอยู่ในหยกชิ้นนี้ ดูราวกับจะล้นทะลักออกมา อีกทั้งไม่มีสีอื่นเจือปน เป็นสีเขียวเสมอกันทั้งชิ้น เห็นได้ชัดว่านี่คือหยกจักรพรรดิ อีกทั้งยังเป็นหยกจักรพรรดิที่ยอดเยี่ยมที่สุดในบรรดาหยกจักรพรรดิอีกด้วย !

หยกชิ้นนี้เพียงชิ้นเดียว ก็มีมูลค่านับสิบล้าน !

“หยุนหลง ทำเช่นนี้ไม่ได้เด็ดขาด หยกชิ้นนี้ล้ำค่าเกินไป หนูหลิงยังเป็นเด็ก นายไม่จำเป็นต้องให้ของขวัญที่ล้ำค่าเช่นนี้กับเธอ” หลิวเหมยเดินเข้ามา แล้วหยิบหยกรูปพระจันทร์เสี้ยวชิ้นนั้นขึ้นมา ส่งคืนให้กับเซียวหยุนหลง

“คุณน้าหลิว ในเมื่อเป็นครอบครัวเดียวกันแล้ว ทำไมจะต้องพูดจาห่างเหินเช่นนี้ด้วย” เซียวหยุนหลงพูดพลาง ก็ยืนกรานที่จะมอบหยกชิ้นนั้นให้กับเซียวหลิงเอ๋อร์ เขาพูดว่า “ก็แค่หยกชิ้นเดียวจะสำคัญอะไร สำหรับผมแล้ว ต่อให้สมบัติล้ำค่าทั้งโลกมากองอยู่ตรงหน้า ก็ไม่อาจมีค่าเทียบเท่ากับน้องสาวของผมคนนี้”

หลิวเหมยผงะไป ความรู้สึกอบอุ่นพลุ่งพล่านในหัวใจของเธอ หางตาเปียกชื้นขึ้นเล็กน้อย เธอมองดูท่าทีที่สนิทสนมระหว่างเซียวหลิงเอ๋อร์และเซียวหยุนหลง ก็แอบยิ้มอยู่ในใจ

“หนูหลิง จงเก็บของขวัญที่พี่มอบให้เธอเอาไว้ดี ๆ ตอนนี้เธอยังเด็ก เมื่อโตแล้วค่อยนำมันออกมาใส่ ดีไหม ?” เซียวหยุนหลงพูดขึ้นด้วยรอยยิ้ม

เซียวหลิงเอ๋อร์พยักหน้า เธอหันมองเซียวหยุนหลงแล้วพูดว่า : “พี่คะ ของขวัญชิ้นนี้ราคาแพงมาใช่ไหมคะ ?”