ซุปเปอร์ครูฝึก นิยาย บท 18

“หรือว่า แม่ไม่เคยเล่าเรื่องพวกนี้ให้ลูกฟังเลย ?” เซียวว่านจวินถาม

เซียวหยุนหลงส่ายหัว เขาพูดขึ้นว่า : “ก่อนแม่จะจากโลกนี้ไป เพิ่งบอกกับผมว่าผมยังมีพ่อ และยังมีครอบครัวอยู่ในเมืองเจียงห่าย”

เซียวว่านจวินผงะไป พักใหญ่เขาจึงถอนหายใจออกมา แล้วพูดว่า : “พ่อเข้าใจความต้องการของแม่แล้ว เขาคงอยากให้ลูกได้ใช้ชีวิตอย่างอิสระ ไม่ต้องเข้ามายุ่งเกี่ยวกับเรื่องบาดหมางใด ๆ ไม่ต้องการให้ลูกเป็นเหมือนกับพ่อ ที่ไม่สามารถปกป้องได้แม้กระทั่งผู้หญิงของตัวเอง”

เซียวหยุนหลงเงียบไปสักพัก เมื่อนึกย้อนถึงเรื่องเมื่อ 25 ปีก่อนที่ตระกูลเซียวถูกโจมตี หากเป็นเขา เขาเองก็คงเลือกทำเช่นนี้เหมือนกัน

พ่อของตนเองตกอยู่ในวงล้อมของศัตรู แล้วจะให้ตนเองหนีเอาตัวรอดอย่างนั้นหรือ ?

ดังนั้น ในตอนนั้นที่เซียวว่านจวินสั่งให้คนคุ้มกันแม่ของตัวเองจากไป ส่วนตัวเขาก็กลับไปที่ค่ายเพื่อช่วยพ่อของเขา ซึ่งก็คือปู่ของตัวเอง นี่เป็นทางเลือกที่ลูกผู้ชายคนหนึ่งควรทำ

“คุณปู่......เขาคงไม่ได้จากโลกนี้ไปเพราะการรต่อสู้ครั้งนั้นหรอกใช่ไหมครับ ?” เซียวหยุนหลงถาม แววตาเต็มไปด้วยความเคียดแค้น

“ใช่ หลังจากการต่อสู้ครั้งนั้น ปู่ของลูกก็ได้รับบาดเจ็บสาหัส ไม่นานก็จากโลกนี้ไป !”เซียวว่านจวินพูด เขากำหมัดขวาแน่น รังสีของความพยาบาทแผ่ซ่านออกมา แล้วพูดอย่างเย็นชาว่า “การต่อสู้ครั้งนั้น ทำให้คนในตระกูลของเราต้องบาดเจ็บล้มตาย บ้านแตกสาแหรกขาด พ่อเกลียด......แคก ๆ ๆ !”

จู่ ๆ เซียวว่านจวินก็ไอออกมาอย่างต่อเนื่อง เขาไออย่างรุนแรง จนกระทั่งตัวงอ ราวกับว่าปอดจะหลุดออกมาพร้อมกับการไอ

เขาหยิบผ้าเช็ดหน้าออกมา แล้วปิดปากของตัวเองเอาไว้ และยังคงไออย่างต่อเนื่อง

หลังจากที่อารมณ์ของเขาค่อย ๆ สงบลง อาการไอของเขาจึงสามารถควบคุมได้ เขาใช้ผ้าเช็ดหน้าเช็ดปาก แล้วจึงเก็บกลับเข้าที่เดิม

แม้ว่าเซียวว่านจวินจงใจปิดบัง แต่ด้วยสายตาอันเฉียบคมของเซียวหยุนหลง ทำให้เขายังคงมองเห็นว่า ผ้าเช็ดหน้าในมือของเซียวว่านจวินเต็มไปด้วยสีแดง ซึ่งคือเลือดที่ไอออกมานั่นเอง !

“คุณ สุขภาพของคุณ......”