ซุปเปอร์มหาเศรษฐีหน้าใหม่ นิยาย บท 31

บทที่31

สีหน้าของหลี่เสว่มืดมนทันที เธอรู้ดีแล้วว่าน้ำใจคนอื่นนั้นไม่ใช่สิ่งที่ติดค้างได้ง่ายๆ

"คุณว่ามา"

หลิ่วจาวเฟิงยิ้มออกมา"อีกไม่กี่วันมีงานเลี้ยงงานหนึ่ง ฉันยังไม่มีคู่ คุณไปเป็นคู่ของฉันได้ไหม?"

หลี่เสว่ตอบด้วยสีหน้าที่มืดมน"ฉันมีสามีแล้ว"

"แล้วมันเกี่ยวอะไรล่ะ?"สีหน้าของหลิ่วจาวเฟิงเต็มไปด้วยความไม่สนใจ"สำหรับคุณนั้น มีเขาหรือไม่มีก็ได้ไม่ใช่หรือ?"

พอหลิวจื่อหยุนได้ฟังแล้วก็พยักหน้า"ก็ใช่ไง ยังไงก็ต้องหย่าร้างกันอยู่แล้ว คุณคิดมากขนาดนั้นทำไมล่ะ?"

ก่อนหน้านี้รู้สึกว่าประธานกรรมการโหวจวี๋กรุ๊ปถึงเป็นทางเลือกที่ดีที่สุด แต่หลังผ่านจากงานวันเกิดแล้ว เขาก็ไม่มีการเคลื่อนไหวใดๆ ดังนั้นหลิวจื่อหยุนรู้สึกว่า แทนที่จะไปรอประธานคนที่ไม่รู้หน้า เลือกหลิ่วจาวเฟิงยังดีกว่าเลย

หลี่เสว่หักล้าง"คุณแม่ ฉันเคยบอกแล้วว่า ฉันไม่ได้คิดจะหย่าร้าง"

การเปลี่ยนแปลงของไป๋ยี่เฟยในช่วงนี้เธอล้วนเห็นกับตา ในขณะเดียวกัน เธอก็ยิ่งรู้จักไป๋ยี่เฟยมากขึ้นอีก เธอสังเกตได้ว่า จริงๆแล้วไป๋ยี่เฟยก็ดีมากอยู่ ดังนั้นเธอเลยคิดจะยอมรับไป๋ยี่เฟย อยากจะอยู่กับเขาอย่างจริงจัง

หลิวจื่อหยุนโกรธขึ้นมาทันที"เขาดีตอนไหนวะ?เป็นแค่ขยะสังคม!คุณดูสิ มีผู้ชายคนไหนที่ห่วยแตกกว่าเขาอีกล่ะ?เอ๊ะ มีด้วย พ่อของคุณก็ห่วยแตกเหมือนเขาเลย คุณเห็นชีวิตของฉันในตอนนี้ ก็สามารถคาดการณ์ได้ว่า ถ้าคุณยังอยู่กับเขา ทีหลังจะต้องมีชีวิตอยู่อย่างลำบากขนาดไหน!"

อยู่ดีๆหลี่เฉียงตงก็ถูกด่าว่าไปด้วย

ตาของหลี่เสว่เบิกใหญ่ขึ้นมา แล้วพูดว่า"ไป๋ยี่เฟยไม่ใช่ขยะสังคม วิลล่านี้และรถล้วนเป็นสิ่งที่เขาซื้อให้!แถมตอนนี้เขาก็มีงานทำแล้วด้วย!"

หลิวจื่อหยุนรู้สึกเฉยๆ"เขามีงานทำก็ยังไงล่ะ?เงินเดือนก็คงน้อยมากจนน่าสงสารหรอก มันพอที่จะเลี้ยงคุณหรือ?ส่วนบ้านกับรถมันสามารถบ่งบอกถึงอะไรได้?ไม่แน่เขาอาจไปกู้เงินมาซื้อก็เป็นไปได้!"

หลี่เสว่กัดริมฝีปากไว้ เธอรู้สึกว่าไม่สามารถพูดกับคุณแม่ได้รู้เรื่อง ถ้าพูดตามตรงแล้วหลิวจื่อหยุนยังคงดูถูกไป๋ยี่เฟยฐานะแต่กำเนิดของไป๋ยี่เฟย จึงไม่เชื่อว่าไป๋ยี่เฟยจะเก่งจนขนาดไหนได้

หลิ่วจาวเฟิงที่อยู่ข้างๆเห็นว่าหลี่เสว่ปกป้องไป๋ยี่เฟยจนขนาดนี้ จึงรู้สึกไม่สบายใจมาก แต่ยังคงยิ้มออกมา"เสว่เอ๋อ ก็แค่เป็นคู่เฉยๆ มันบ่งบอกถึงอะไรไม่ได้หรอก"

"วุ้ย ฉันตัดสินใจแทนเธอแล้ว ไป ไปแน่นอน"หลิวจื่อหยุนหัวเราะพร้อมพูด

หลี่เสว่เห็นถึงสถานการณ์นี้จึงคิดจะพูดอะไรอีก แต่หลิ่วจาวเฟิงพูดออกมาก่อน"เสว่เอ๋อ คุณไม่ต้องคิดมาก มันเป็นแค่งานเลี้ยงธรรมดา ไม่มีอะไรแฝงอยู่หรอก แค่เป็นการช่วยเหลือฉันเอง คุณจะช่วยหรือเปล่า?"

"เสว่เอ๋อ คนเขาเพิ่งจะรับปากกับคุณว่าจะช่วยหาคนที่รู้จักให้ แล้วคุณดูคุณสิ คุณไม่สามารถทำตัวไร้ความปรานีแบบนี้!"หลิวจื่อหยุนช่วยพูดอยู่ข้างๆ

หลี่เสว่จนปัญญา ถือว่าเป็นการคืนน้ำใจให้เขาละกัน จึงพยักหน้ายอมรับ

ในที่สุดเธอไม่อยากอยู่ต่อ ก็เลยกลับไปที่วิลล่าของตนเอง

แต่เพิ่งมาถึงหน้าวิลล่าก็เห็นว่าไฟข้างในสว่างอยู่ ทันใดนั้นก็รู้สึกตกใจขึ้นมา มีคนขโมยเข้ามาในวิลล่าหรือเปล่า?"

หลี่เสว่เปิดประตูด้วยใจที่ตื่นเต้น พ่อดูปลั๊ก ก็สังเกตเห็นว่าไป๋ยี่เฟยกับผู้ชายที่ไม่รู้จักอีกคนหนึ่งนั่งพูดคุยอยู่บนโซฟา แถมยังยิ้มอย่างมีความสุขด้วย

เมื่อได้เห็นฉากต่อหน้านี้ หลี่เสว่จึงโกรธมาก ตนเองไปยอมรับข้อเสนอของหลิ่วจาวเฟิงเพื่อเขา แต่เขากลับนั่งพูดคุยกับคนอื่นอย่างสนุกสนานในที่นี่ ความแตกต่างแบบนี้ทำให้เธอรู้สึกผิดหวังกับไป๋ยี่เฟย

ไป๋ยี่เฟยได้ยินเสียงก็เลยมองมาทางนี้"เสว่เอ๋อ"

หวังโหลวก็ยืนตามขึ้นมา"พี่สะใภ้ไป๋"

สีหน้าของหลี่เสว่ราบเรียบมาก"คุณกลับมาแล้วหรือ?"

ไป๋ยี่เฟยพยักหน้า เมื่อได้เห็นสีหน้าของหลี่เสว่ ก็นึกว่าเธอเป็นห่วงตนเอง จึงพูดว่า"ไม่เป็นไรแล้ว ฉันได้ออกมาแล้ว"

หลี่เสว่แค่พยักหน้า"ฉันไปพักผ่อนก่อน"

พอพูดเสร็จก็ขึ้นบันไดไป

ไป๋ยี่เฟยไม่ทราบสาเหตุ เขาออกมาแล้วไม่ใช่หรือ?ทำไมเธอยังไม่ดีใจล่ะ?โครงการเกิดอะไรขึ้นหรือเปล่า?

หวังโหลวได้เห็นเช่นนี้ก็ไม่สามารถพูดอะไรต่อได้อีก"ทีหลังค่อยติดต่อกัน วันนี้ฉันลาก่อนนะ"

ไป๋ยี่เฟยพยักหน้าด้วยรอยยิ้ม"โอเค นั้นเดี๋ยวฉันค่อยไปหาคุณอีกที"

ทั้งสองคนพูดอีกไม่กี่ประโยค ไป๋ยี่เฟยก็ส่งหวังโหลวออกไปแล้ว

......

ตอนเช้า หลี่ฝานใส่ชุดสูทที่ประณีตชุดหนึ่งและมาถึงสถานีตำรวจอย่างหยิ่ง

หน้าประตูสถานีตำรวจมีสองคนยืนเฝ้าอยู่ พอเห็นหลี่ฝาน ก็ขึ้นไปห้ามเขา"คุณมีเรื่องอะไร?"

"ไปไกลๆ!"หลี่ฝานพูดอย่างหยิ่ง"อย่ามาขวางทาง"