บทที่ 102
“พวกคุณเคยมาแล้ว?” หลี่ต้าไห่ถามอย่างตกใจ
“ตู๊ดๆ ….”
หลี่เฉียงตงวางสายทันที
ทุกคนมองหน้ากัน
นายท่านหลี่มองไปที่ทุกคนด้วยแววตาลึกซึ้ง ไม่ได้กล่าวอะไร
หลี่ต้าไห่เข้าใจความหมายของนายท่านหลี่ รีบพูดทันที “ครอบครัวเขาเคยมาแล้ว ใครเห็นบ้าง? ใครเป็นคนไล่พวกเขากลับ? แล้วยังพูดแบบนั้นอีก?”
หลี่ฝานฟังแล้ว ในใจ “ตึกตัก” ก้มหัวลง พยายามลดความเป็นอยู่ของตัวเอง
แต่เขาคิดไม่ออกจริงๆ คุณปู่เชิญครอบครัวหลี่เฉียงตงมาจริงๆ ทำไม?
บนโต๊ะอาหาร หลี่เสี่ยวมองไปที่หลี่ฝาน ลังเลสักพัก แล้วพูดว่า “เมื่อกี้ผมมองเห็น….”
หลี่ฝานได้ยินแล้วมองไปที่หลี่เสี่ยว ในใจกลัวขึ้นมา
“นายเป็นคนไล่พวกเขาเหรอ?” หลี่ต้าไห่ถาม
หลี่เสี่ยวรีบโบกมือ แล้วพูด “ไม่ใช่ผม ไม่ใช่ผม คือพี่ชาย ผมเห็นพี่ชายไล่พวกเขาพอดี”
สีหน้าของหลี่ฝานดูไม่ดี
แล้วคนอื่นๆ ก็มองไปที่หลี่ฝาน
เพื่อให้ตระกูลหลี่พัฒนาต่อไปในอนาคตนายท่านหลี่ยอมลดหน้าตัวเอง ตัดสินใจยอมรับครอบครัวหลี่เฉียงตง
หลี่ฝานจึงตบโต๊ะแล้วลุกขึ้นยืน “ใช่ ผมเป็นคนไล่เอง! ทั้งครอบครัวเขาก็แค่ลูกเมียน้อย ทำไมต้องเข้ามาบ้านตระกูลหลี่ พวกเขาไม่มีสิทธิ์!”
หลี่ต้าไห่โกรธจนตัวสั่น “นายมันเจ้าโง่! หุบปาก!”
หลี่ฝานไม่ยอม “ผมพูดผิดเหรอ? พวกเราไม่ยอมรับครอบครัวพวกเขา ก็ไม่มีสิทธิ์เข้าตระกูลหลี่ ไม่มีวันเป็นครอบครัวเดียวกัน!”
“เพี๊ยะ!”
หลี่ต้าไห่ตบหน้าไปหนึ่งที
“นายรู้ไหมว่านายพูดอะไรอยู่!” หลี่ต้าไห่จ้องหลี่ฝานด้วยสายตาโกรธ
หลี่ฝานกุมใบหน้า ไม่อยากจะเชื่อ “คุณพ่อ ท่านตบผมเหรอ? เพื่อครอบครัวลูกเมียน้อยถึงขั้นต้องตบผมเลยเหรอ?”
“เพี๊ยะ!”
หลี่ต้าไห่ตบอีกที พูดด้วยความโกรธ “ฉันตบแกแล้วจะทำไม? แกรู้ไหม เพราะความโง่ของแก ต่อจากนี้ตระกูลหลี่ของเราต้องพบเจอกับอะไร?”
หลี่ฝานกลับไม่สนใจ “นิวซีกรุ๊ปของหลี่เฉียงตงเก่งแล้วจะเก่งกว่าโหวจวี๋กรุ๊ปเหรอ? พวกเราสามารถขอความช่วยเหลือจากโหวจวี๋กรุ๊ปนี่นา!”
หลี่ต้าไห่ได้ยินดังนี้ เกือบจะเป็นลม ว่าเขาโง่คงจะไม่ใช่เรื่องล้อเล่น โหวจวี๋กรุ๊ปคุยง่ายขนาดนั้นเลยเหรอ? คิดว่าขอให้โหวจวี๋กรุ๊ปช่วยนั้นจะไม่มีเงื่อนไขเลยเหรอ?
คนอื่นใช้สีหน้าเหมือนมองคนโง่ มองหลี่ฝาน
ตอนนี้ นายท่านหลี่ถอนหายใจอีกครั้ง “พอแล้ว กินข้าวเถอะ!”
พูดจบ บรรยากาศหดหู่ไปชั่วขณะ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ซุปเปอร์มหาเศรษฐีหน้าใหม่