ซุปเปอร์มหาเศรษฐีหน้าใหม่ นิยาย บท 111
สรุปบท บทที่ 111: ซุปเปอร์มหาเศรษฐีหน้าใหม่
อ่านสรุป บทที่ 111 จาก ซุปเปอร์มหาเศรษฐีหน้าใหม่ โดย เหมยปาเหย
บทที่ บทที่ 111 คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายใช้ชีวิต ซุปเปอร์มหาเศรษฐีหน้าใหม่ ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย เหมยปาเหย อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง
บทที่ 111
ในขณะเดียวกัน นายท่านหลี่ที่อยู่ด้านหลังรีบพยักหน้าลง “ใช่ เสว่เอ๋อ เมื่อครู่ปู่ผิดเองที่พูดแรงเกินไป เธออย่าถือสาเลยนะ”
หลี่เสว่ตกใจตะลึง ทัศนคติของนายท่านหลี่ที่เอ็นดูหล่อนเช่นนี้ทำให้หล่อนประหลาดใจมาก เมื่อตั้งตัวขึ้นมาได้จึงหันไปมองไป๋ยี่เฟย
ไป๋ยี่เฟยคุยอะไรกับนายท่านหลี่? ทำไมการปฏิบัติตัวก่อนและหลังของเขาถึงเปลี่ยนเร็วขนาดนี้ล่ะ?
“ไม่เป็นไรค่ะ คุณปู่” หลี่เสว่ยิ้มและตอบกลับ
ไป๋ยี่เฟยลูบมือของหลี่เสว่ ขยิบตาให้ จากนั้นหันไปพูดกับนายท่านหลี่: “ขอยืมใช้ห้องประชุมของคุณได้ไหมครับ?”
“ได้แน่นอนสิ”
นายท่านหลี่เบี่ยงตัวหลีกทางให้ไป๋ยี่เฟย ท่าทางเช่นนี้ของเขาทำให้หลี่เสว่รู้สึกสงสัยมากขึ้น ทำไมถึงรู้สึกว่านายท่านหลี่วางตัวต่ำลงมาก?
แม้ว่าจะถูกโหวจวี๋กรุ๊ปซื้อกิจการแล้ว แต่ก็ไม่ควรทำถึงเช่นนี้รึเปล่า?
เมื่อถึงห้องประชุม นายท่านหลี่เปิดประตูเข้าไป ขณะเดียวกันให้ไป๋ยี่เฟยและหลี่เสว่เดินเข้าไปก่อน
เมื่อคนตระกูลหลี่ในห้องประชุมเห็นไป๋ยี่เฟยและหลี่เสว่ สีหน้าแย่ลงทันที
โดยเฉพาะหลี่ฝาน
“พวกนายมาที่นี่ทำไม? ออกไปเดี๋ยวนี้! ที่นี่ไม่ใช่ที่ที่นายสมควรมา!” หลี่ฝานพูดตะคอกเสียงดัง
ไป๋ยี่เฟยมองหลี่ฝานด้วยสายตาเย็นชา หัวเราะเย้ย: “นายให้ฉันออกไป? นายเหมาะแล้วงั้นเหรอ?”
“หึ!” หลี่ฝานเชิดหน้า ยืดอก มองไป๋ยี่เฟยด้วยท่าทางเย่อหยิ่ง “จะบอกนายให้ ตอนนี้ฉันเป็นถึงประธานของหลี่ซื่อ ที่นี่คือห้องประชุมของหลี่ซื่อ ฉันบอกให้นายออกไป นายก็ต้องออกไปเดี๋ยวนี้!”
“เป็นประธานของหลี่ซื่อแล้วเก่งมากนักเหรอ?” ไป๋ยี่เฟยพูดอย่างไม่สนใจ
หลี่ฝานกัดฟัน “ให้ตายสิ ไม่ว่ายังไงก็เก่งกว่านาย! ตอนนี้พวกนายออกไปจากที่นี่เดี๋ยวนี้!”
ไป๋ยี่เฟยไม่สนใจหลี่ฝานอีกต่อไป กลับเดินเข้าไปตรงกลาง พูดด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง “ผมมีเรื่องจะมาประกาศ พูดเสร็จก็จะกลับ ไม่รบกวนเวลาของทุกท่าน”
เมื่อทุกคนได้ยินเช่นนั้นจึงรู้สึกสงสัยเป็นอย่างมาก ไป๋ยี่เฟยมาประกาศเรื่องอะไร? เกิดอะไรขึ้น?
หลี่ฝานโมโห “ไป๋ยี่เฟย! ฉันบอกให้นายออกไป? นายไม่ได้ยินหรือไง?”
“ยามล่ะ? ยามไปไหนแล้ว? รีบให้คนมาไล่ฉันออกไปสิ!”
ไป๋ยี่เฟยยังคงไม่สนใจหลีฝาน กลับพูดด้วยน้ำเสียงนิ่งเรียบ : “เมื่อสักครู่ โหวจวื๋ได้ทำการเข้าซื้อกิจการของหลี่ซื่อเรียบร้อยแล้ว”
“ตอนนี้ ผมในฐานะตัวแทนของโหวจวี๋ขอประกาศเรื่องการแต่งตั้งบุคลากรของหลี่ซื่อสองท่าน”
อะไรนะ?
แต่งตั้งบุคลากร?
ทำไมไป๋ยี่เฟยเป็นคนประกาศล่ะ?
หลี่ฝานเห็นเช่นนั้น รู้สึกลางสังหรณ์ไม่ดีขึ้นมาทันที รีบพูดขึ้น: “นายมาพูดเพ้อเจ้ออะไรที่นี่? นายเป็นแค่ผู้จัดการเล็กๆ มีสิทธิ์อะไรมาเป็นตัวแทนของโหวจวี๋เพื่อประกาศแต่งตั้งคนของหลินซื่อ?”
ไป๋ยี่เฟยหยุดชะงักไป หัวเราะเยาะเย้ยหลี่ฝาน จากนั้นพูดต่อ: “ตอนนี้ ผมขอประกาศแต่งตั้งให้หลี่เสว่เข้ารับตำแหน่งประธานของหลี่ซื่อ”
ว่าไงนะ?
หลี่เสว่รับตำแหน่งประธานของหลี่ซื่อ?
ทุกคนต่างพากันวิพากษ์วิจารณ์เซ็งแซ่
“ทำไมถึงเป็นหลี่เสว่?”
“พ่อของหลี่เสว่เขาไม่ใช่...”
“ทำไมถึงเป็นหลี่เสว่?”
“......”
ทุกคนพูดคุยถกเถียงกัน ต่างพากันอึ้งกับเรื่องที่เกิดขึ้น ทุกวันนี้ที่หลี่ซื่อต้องเผชิญหน้ากับเหตุการณ์ในตอนนี้ ล้วนแล้วเป็นเพราะหลี่เฉียงตง พ่อของหลี่เสว่!
หลี่เสว่เองก็ตกตะลึงเช่นกัน
ตอนนั้น นายท่านหลี่ที่ยืนอยู่ด้านข้างหลี่เสว่ เงียบไม่พูดอะไร ทำให้ทุกคนยิ่งไม่กล้าพูดออกความเห็นอะไร
ไป๋ยี่เฟยไม่พอใจ มองไปที่นายท่านหลี่ “ปู่มาพูด!”
นายท่านหลี่ถอนหายใจอย่างหมดหนทาง เดินเข้าไป พูดด้วยน้ำเสียงนิ่งเรียบ: “ไป๋ยี่เฟยเป็นคนรับผิดชอบเรื่องการซื้อกิจการของหลี่ซื่อ ตอนนี้หลี่ซื่อของพวกเราเป็นเพียงแค่บริษัทภายใต้โหวจวี๋กรุ๊ป โหวจวี๋มีอำนาจแต่งตั้งหรือเพิกถอนตำแหน่งของคนในหลี่ซื่อ และไป๋ยี่เฟยผู้เป็นคนรับผิดชอบในครั้งนี้ ก็มีสิทธิ์ทำเช่นนี้”
ไป๋ยี่เฟยไม่ได้ประกาศให้ทุกคนทราบว่าตัวเองเป็นประธานของโหวจวี๋กรุ๊ป ดังนั้น เพื่อไม่ให้เป็นการผิดกฎกติกา นายท่านหลี่จึงไม่ได้พูดถึงตำแหน่งที่แท้จริงของไป๋ยี่เฟย
นายท่านหลี่พูดต่อ: “ตอนนี้ หลี่เสว่ก็คือประธานของหลี่ซื่อ”
เมื่อพูดจบ ทุกคนเหลือบสายตามองไปที่หลี่เสว่ทันที
สายตามากมายของผู้คนที่มองมา ทำให้หลี่เสว่รู้สึกตื่นเต้นและเป็นกังวล ทุกคนต่างมองมาที่หล่อน แต่หล่อนคิดไม่ถึงเลยว่าเรื่องจะเป็นแบบนี้ ให้หล่อนมาเป็นประธานของหลี่ซื่อ
จากนั้นหลี่ฝานพูดขึ้นด้วยความไม่พอใจ: “คุณปู่ ผมต่างหากที่เป็นประธานของหลี่ซื่อ ตอนนี้ปู่ไม่มีสิทธิ์พูดอะไร”
ทุกคนตกใจตะลึง
หลี่ฝานกล้าทำตัวกร่างจนไม่เคารพคุณปู่ที่เอ็นดูเขามาโดยตลอด เพียงเพราะตำแหน่งประธานบริษัท
หลี่ต้าไห่พูดด้วยความโมโห: “หุบปาก!”
หลี่ฝานไม่ฟัง “ผมพูดผิดเหรอ? ตอนนี้ผมเป็นประธานของหลี่ซื่อ ปู่ไม่มีตำแหน่งแล้ว เขาก็ไม่มีสิทธิ์พูดอะไรแล้ว! ผมมีสิทธิ์พูดเท่านั้น!”
“เพี้ยะ!”
เสียงตบดังขึ้นอีกครั้ง แต่ครั้งนี้เป็นฝีมือของหลี่ต้าไห่
“ลูกเนรคุณ! ถ้าไม่มีคุณปู่ นายมันก็ไม่ค่าอะไร!”
ทุกคนแอบพยักหน้าเห็นด้วย นั่นสิ ถ้าไม่มีนายท่านหลี่ที่คอยต่อสู้พยายามมาทั้งชีวิต จะมีหลี่ซื่อในทุกวันนี้ได้อย่างไร? ยังจะมาเป็นประธานอะไรอีก!
นายท่านหลี่ถอนหายใจ ดูแก่ขึ้นในพริบตา แต่ยังคงพูดต่อ “โอเค ไป๋ยี่เฟยมาพูดในฐานะตัวแทนของโหวจวี๋กรุ๊ป เขาพูดอะไรก็คืออย่างนั้น”
เมื่อทุกคนได้ยินเช่นนั้น มีความคิดเห็นแตกต่างกันออกไป
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ซุปเปอร์มหาเศรษฐีหน้าใหม่