สรุปเนื้อหา บทที่ 119 – ซุปเปอร์มหาเศรษฐีหน้าใหม่ โดย เหมยปาเหย
บท บทที่ 119 ของ ซุปเปอร์มหาเศรษฐีหน้าใหม่ ในหมวดนิยายใช้ชีวิต เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย เหมยปาเหย อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
บทที่ 119
หลังจากไป๋ยี่เฟยออกไปแล้ว คนในโรงแรมก็ไม่ได้อยู่ในอารมณ์ที่จะอยู่ต่อไป พวกเขาจึงแยกย้าย
เหอหยวนหยวนมาพร้อมกับหลิ่วเซียวเหยา เธอรู้เสมอว่าหลิ่วเซียวเหยากำลังรับมือกับคนคนหนึ่ง แต่ไม่รู้ว่าอีกฝ่ายตรงข้ามเป็นใคร ตอนนี้รู้แล้ว ก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกสับสนไปใหญ่
ไป๋ยี่เฟยและเธอเป็นเพื่อนร่วมชั้นและ แถมไป๋ยี่เฟยก็ช่วยบริษัทของเธอผ่านความยากลำบาก และไม่ได้จงใจบอกเธอ คงจะไม่อยากเกิดความเข้าใจผิดต่อหน้าเพื่อนร่วมชั้น บุญคุณนี้ไม่ควรลืม
และความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับหลิวเซียวเหยา ถึงแม้ว่าจะเป็นคู่รักกัน แต่ก็ขึ้นอยู่กับความสัมพันธ์ที่มีผลประโยชน์บางอย่างเท่านั้น ทั้งสองฝ่ายก็ต้องการมัน อย่างไรก็ตามไม่เคยเกิดความสัมพันธ์ใกล้ชิดพิเศษใด ๆ ขึ้น
หลิ่วเซียนและหวังโหลวต้องการที่จะวางแผนทำร้ายไป๋ยี่เฟย ซึ่งทำให้เธอรู้สึกว่าสองคนนี้เป็นคนร้ายที่น่ากลัว โดยเฉพาะหวังโหลว แถมยังเป็นน้องที่แสนดีของไป๋ยี่เฟย!
เหอหยวนหยวนลังเลที่จะบอกไป๋ยี่เฟยเกี่ยวกับเรื่องนี้ เกรงว่าไป๋ยี่เฟยจะถูกหลิ่วเซียวเหยาจะทำร้ายจนน่าสังเวช
ในขณะเดียวกัน เธอก็เกิดคำถามหนึ่งคำถามขึ้น คนถ่อยอย่างหลิ่วเซียวเหยา เธอรู้สึกว่าอยู่กับคนแบบนี้ ไม่รู้ว่าจะถูกหลอกลวงเมื่อไหร่!
ขณะที่คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ หลิ่วเซียนเหยาก็จอดรถที่หน้าซูเปอร์มาร์เก็ต และพูดกับเหอหยวนหยวนว่า: “ฉันไปซื้อบุหรี่หนึ่งซอง”
เมื่อเห็นหลิ่วเซียนเหยาออกไป เหอหยวนหยวนลังเลอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็หยิบโทรศัพท์มือถือของเธอออกมา
ในท้ายที่สุดเธอก็ตัดสินใจ จะบอกเรื่องนี้กับไป๋ยี่เฟย เพื่อที่เขาจะได้เตรียมตัว เป็นถึงเพื่อนร่วมชั้นเรียน และช่วยเหลือครอบครัวของเธอ เธอไม่อยากเป็นคนเนรคุณ
เหอหยวนหยวนโทรไปหาไป๋ยี่เฟย แต่ก็กำลังติดกับอีกสายหนึ่งอยู่
ความจริงเเล้วตอนที่ เหอหยวนหยวนโทรไป ไป๋ยี่เฟยกำลังคุยโทรศัพท์กับหลงหลิงหลิงอยู่
สุดท้ายเหอหยวนหยวนก็เลือกส่งข้อความ นิ้วมือกำลังกดพิมพ์
“ไป๋ยี่เฟย มี.......”
“เธอกำลังทำอะไร?”
ทันใดนั้น เสียงของหลิ่วเซียนเหยาก็ดังขึ้นข้างหูของเหอหยวนหยวน และเหอหยวนหยวนก็ตกใจ
เหอหยวนหยวนเงยหน้าขึ้น และเห็นหลิ่วเซียวเหยายืนอยู่ข้างกระจกรถ แล้วมองเธอด้วยรอยยิ้ม
หลิ่วเซียวเหยามองไปที่โทรศัพท์ ยิ้มและถามว่า: “กำลังส่งข้อความอยู่เหรอ?”
เหอหยวยหยวนปัดมือเธอออกด้วยความตื่นตระหนก ส่ายหัวและพูดว่า “ไม่.....ไม่.....”
ก่อนที่เธอจะพูดจบ หลิวเซียวเหยาก็เปิดประตูรถ และปิดปากของเหอหยวนหยวน.....
“หวอหวอ.....”
……
บ้านที่หลันโปกั่ง
ไป๋ยี่เฟยได้ยินเสียงไซเรนของตำรวจดังก็เดินออกมา ไฟทั้งหมดก็ส่องไป ไป๋ยี่เฟยก็ยื่นมือออกไปเพื่อปิดกั้นแสงที่จ้า
ทันทีหลังจากนั้น รถตำรวจแถวหนึ่งก็มีคนกลุ่มหนึ่งออกมา และหนึ่งในนั้นก็มาพร้อมกับกระดาษแผ่นหนึ่ง
เนื่องจากแสงที่รุนแรงไป๋ยี่เฟย จึงไม่เคยชินกับมัน เขาจึงไม่เห็นว่าคนคนนั้นเป็นใคร ได้ยินแต่คนคนนั้นพูดว่า: “นี่คือหมายจับ โปรดให้ความร่วมมือด้วย คุณมีสิทธิ์ที่จะไม่พูด แต่ทุกคำพูดของคุณจะกลายเป็นหลักฐานในชั้นศาล พาตัวไป “
เมื่อพูดจบ ตำรวจคนหนึ่งก็เข้ามา และใส่กุญแจตรงไปที่มือของไป๋ยี่เฟย
ไป๋ยี่เฟยไม่เข้าใจสถานการณ์นี่เกิดอะไรขึ้น ก็ถูกตำรวจกลุ่มหนึ่งใส่กุญแจมือแล้วพาขึ้นรถ และนำตัวไปที่สถานีตำรวจ
……
ในขณะเดียวกัน รถคันหรูราคาประหยัดก็ขับไปเรื่อย ๆ บนท้องถนน
หลี่เสว่ฟื้นขึ้นมาด้วยสะลึมสะลือ เธอรู้สึกว่าไม่ได้อยู่ในโรงพยาบาล และเมื่อมองผ่านหน้าต่างไป ก็ยังเห็นไฟถนนอยู่ข้างทาง ก็งงชั่วครู่
หลี่เฉียงตงและหลิวจื่อหยุนที่นั่งอยู่บนโซฟาเมื่อเห็นว่าหลี่เสว่ฟื้นขึ้นมา ก็ลุกขึ้นมาดู
“คุณพ่อ คุณแม่?”หลี่เสว่กะพริบตา “เราอยู่ที่ไหนเหรอคะ?”
ไป๋ยี่เฟยยื่นมือออกไปเพื่อรับ และถามว่า “สหายตำรวจ ถามหน่อยได้มั้ยว่าฉันทำอะไรผิดจับฉันเพราะอะไร?”
ฝั่งตรงข้ามเป็นตำรวจหนุ่มคนหนึ่ง พูดขึ้นอย่างรัดกุม และพูดว่า: “เรื่องนี้เหรอ ถึงเวลาก็รู้เอง”
“ฉันก็ต้องรู้ว่าทำไมฉันถึงโดนจับมา?” ไป๋ยี่เฟยพูดไม่ออก
นายตำรวจหนุ่มกล่าวว่า: “ไม่ต้องห่วง ฉันไม่พูดจาไร้สาระ”
ใครบอกให้นายพูดจาไร้สาระ? นายพูดให้ฉันเองนะ!
ในที่สุดนายตำรวจหนุ่มก็ถอนหายใจ และพูดว่า: “เฮ้! ไม่รู้ว่าผู้คุ้มกันของโหวจวี๋กรุ๊ปหายไปไหน ไม่มีใครพบเห็น แต่ก็เป็นคนที่สุดยอดมากเช่นกัน หลายสิบคนก็ไม่สามารถเข้าใกล้ได้”
หลังจากพูดจบ ตำรวจหนุ่มก็เดินจากไปอย่างสบาย ๆ
ไป๋ยี่เฟยกะพริบตา และมองอาหารอยู่นาน ในที่สุดก็ตัดสินใจไม่กินมัน ถ้าเกิดในอาหารมีพิษละ?
สิ่งที่ตำรวจพูดไป๋ยี่เฟยคิดแล้วคิดอีก เรื่องนี้ผู้คุ้มกันที่เขาบอกว่าน่าจะเป็นไป๋หู่ ไป๋หู่ถูกเขาผลักไสออกไปจากที่นี่ แต่ที่เขาบอกว่าคนหลายสิบคนไม่สามารถเข้าใกล้ได้ สถานการณ์ที่พบเมื่อเร็วๆนี้ ดูเหมือนวันนั้นจะมีแค่ไป๋หู่คนเดียวที่จะขัดขวางการปฏิบัติงานของหมอได้
ไป๋หู่น่าจะจัดการคนอีกแล้ว คนพวกนั้นแจ้งความ หลังจากนั้นตรวจสอบแล้วพบไป๋ยี่เฟย แต่ไม่พบไป๋หู่ ก็เลยจับกุมไป๋ยี่เฟยมา ซึ่งถือเป็นผู้บงการ
แต่ว่า คนก็จับกุมมาแล้ว จะไม่ซักถามเลยหรือ?
ทำไมมันรู้สึกแปลกๆ?
……
ห้องทำงานหลิ่วซื่อกรุ๊ป
หลิ่วเซียวเหยามองไปที่ผู้ช่วยตัวเองแล้วถาม: “คนถูกจับแล้ว?”
“ใช่แล้ว ประธานหลิ่ว”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ซุปเปอร์มหาเศรษฐีหน้าใหม่