บทที่146
เมื่อหลิ่วอู๋ฉงได้เห็นตำรวจก็หวาดกลัวขึ้นมาทันที และยกมือสองข้างขึ้นมาอย่างจริงใจ
"คุณตำรวจครับ ผมไม่ได้ทำครับ"
สีหน้าของฉินหัวไม่มีการเปลี่ยนแปลงแม้แต่นิด ใช้ปืนจ่อไปที่หลิ่วอู๋ฉง และให้คนข้างหลังไปตรวจเขา
เมื่อเผชิญกับปืนของตำรวจ หลิ่วอู๋ฉงค่อนข้างจะเป็นคนขลาด เลยปล่อยให้เขาตรวจ จากนั้นได้ค้นพบปืนกระบอกหนึ่งจริงๆ แต่ว่า......
"หัวหน้าครับ เป็นปืนของเล่น"
“......”
ทุกคนจนคำพูด
สวีลั่งยิ่งอดไม่ได้ที่จะขำออกมา
เมื่อได้ยินเสียง หลิ่วอู๋ฉงรีบหันกลับ และชี้ไปที่สวีลั่งพร้อมตะโกนออกมา"คุณตำรวจครับ คนนี้ถึงจะมีปืนจริงๆ เมื่อกี้นี้เขาได้ใช้ปืน......"
แต่คำพูดยังพูดไม่จบ เขาก็เห็นว่า สิ่งที่อยู่มือของสวีลั่งไม่ใช่ปืน แม่งเป็นแค่โทรศัพท์เฉยๆ
ฉินหัวมองไปที่สวีลั่ง รู้สึกว่าคนนี้อันตรายมาก แต่ยังคงถามว่า"คุณมีปืน?"
เพิ่งพูดเสร็จ สวีลั่งยังไม่ทันได้ตอบ ไป๋ยี่เฟยก็พูดว่า"เขาไม่มีปืนในมือ ฉันสามารถเป็นพยานได้"
"โอเค นั้นก็ไม่มีปัญหาแล้ว"
หลิ่วอู๋ฉงตะลึงไปครู่หนึ่ง"คุณตำรวจครับ ทำไมผมต้องโดนตรวจ แล้วเขาไม่ต้องโดนล่ะ ถ้าเกิดเขามีปืนอยู่กับตัวจริงๆ นั้นพวกเราก็จะอันตรายมากนะ!"
ฉินหัวจ้องไปที่หลิ่วอู๋ฉงอย่างเย็นชา"ไม่ได้ยินคำพูดของนายไป๋เหรอ?เขาบอกว่าไม่มีก็คือไม่มี"
"คุณตำรวจครับ ทำไมเขาบอกว่าไม่มีก็คือไม่มีล่ะครับ?"
"เพราะฉันรู้จักเขาไง!"ฉินหัวมองไปที่หลิ่วอู๋ฉงอย่างกับมองคนโง่
หลิ่วจาวเฟิงที่อยู่ข้างๆก็จนคำพูดเช่นกัน พี่ชายของเขาทำไมถึงโง่ขนาดนี้ล่ะ?
ฉินหัวมองไปที่หลิ่วอู๋ฉง"แกใช้ปืนของเล่นมาทำเป็นปืนจริงและนำมาคุกคามคน พฤติกรรมนี้เลวร้ายมาก ดังนั้นรบกวนแกไปกับพวกเราสักเที่ยวหนึ่ง"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ซุปเปอร์มหาเศรษฐีหน้าใหม่