ซุปเปอร์มหาเศรษฐีหน้าใหม่ นิยาย บท 150

บทที่ 150

"คุณอยากหาแฟนแล้วใช่ไหม?"

พอพูดเสร็จ โจวฉวี่เอ๋อก็โล่งใจลงมาได้"ไม่ใช่หรอก ฉันแค่รู้สึกแปลกใจ ก่อนหน้านี้คุณไม่ค่อยสนไป๋ยี่เฟยสักเท่าไหร่ ตอนนี้น่าจะชอบเขาแล้วนะ"

สีหน้าของหลี่เสว่ค่อนข้างออกแดง มีความอายเล็กน้อย แต่ยังคงพูดอย่างจริงจัง"ฉันรู้ว่าพวกคุณล้วนดูถูกเขา ก่อนหน้านี้ฉันแต่งงานกับเขาก็เป็นเพียงแค่พิธีกรรมเฉยๆ แต่ว่า การที่อยู่ด้วยกันมาสองปี ยังไงก็ต้องมีความรักอยู่แล้ว"

"แถมนี่ก็ไม่ใช่สิ่งสำคัญที่สุด สิ่งสำคัญที่สุดคือ แม้ว่าเขาไม่มีเงินมากมายมหาศาล ไม่มีความสามารถ แต่เขาสามารถสู้กับคนอื่นอย่างสิ้นแรงเพื่อปกป้องฉัน สิ่งพวกนี้สำหรับผู้หญิงคนหนึ่ง มันเพียงพอแล้ว"

หลี่เสว่พูดไปด้วย พร้อมปรากฏรอยยิ้มที่มีความสุขออกมา

โจวฉวี่เอ๋อรู้สึกจนคำพูดกับเธออย่างยิ่ง

พี่สาวคะ ถ้าไป๋ยี่เฟยไม่มีเงินทอง ไม่มีความสามารถ เขาจะเป็นประธานของโหวจวี๋กรุ๊ปได้ยังไงล่ะ?

แต่เสียดายที่หลี่เสว่ไม่รู้อะไรสักอย่าง ยังคงยิ้มอย่างมีความสุขอยู่อย่างนั้น

เช้าวันรุ่งขึ้น ไป๋ยี่เฟยกินข้าวเช้าเสร็จก็ได้ไปที่โหวจวี๋กรุ๊ป

ประธานของบริษัทห้าแห่งได้รอคอยอยู่ที่หน้าประตูโหวจวี๋กรุ๊ปแต่เช้า เพื่อที่จะได้พบกับประธานของโหวจวี๋กรุ๊ปอย่างเร็วที่สุด

ไป๋ยี่เฟยเพิ่งมาที่โหวจวี๋กรุ๊ป ก็ถูกประธานห้าคนนี้ล้อมรอบ

"ประธานไป๋ครับ กว่าจะได้พบกับท่าน เมื่อวานฉันไปธุระจริงๆ เช้าตรู่เพิ่งกลับมาถึง......"

"ประธานไป๋ครับ เมื่อวานฉันป่วย เลยไม่ได้อยู่ที่บริษัท......."

“......”

ทั้งห้าคนคนละประโยค อธิบายสาเหตุที่ตัวเองไม่ได้พบลู่เฉินออกมา

ไป๋ยี่เฟยมองไปดูหน้าตาของห้าคนนี้ที่ไม่คุ้นเคย และหัวเราะเยาะออกมา เหตุผลพวกนี้เป็นแค่ข้ออ้าง นึกว่าเขาจะโง่จนไปเชื่อเหรอ?

"ขออภัยด้วย พวกคุณขวางทางของฉันแล้วครับ"

ไป๋ยี่เฟยเดินอ้อมจากพวกเขาไปโดยตรง และเข้าไปในห้องโถง

เซียวเถิงผู้ซึ่งเป็นประธานของเยว่หยากรุ๊ปรีบเดินตามขึ้นไป"ประธานไป๋ครับ เมื่อวานคุณมาหาฉันมีเรื่องอะไรครับ?เชิญพูดมาเลยนะครับ ฉันจะทำให้ได้แน่นอน"

ไป๋ยี่เฟยไม่ได้สนใจเขา

ประธานของอสังหาริมทรัพย์ไป่เจียตู้ไป่จุนพูดขึ้นมาต่อ"ประธานไป๋ครับ เรื่องเมื่อวานนี้เป็นความเข้าใจผิดครับ......"

ไป๋ยี่เฟยหัวเราะเยาะออกมา เป็นความเข้าใจผิดอีกแล้วเหรอ

คนอื่นอีกสามคนก็พูดขึ้นมาตาม

ไป๋ยี่เฟยหันมาอย่างกะทันหัน ทำให้ห้าคนนี้ขวัญหายไปหมด ล้วนตะลึงอยู่กับที่

"ประธานไป๋ครับ?"

ไป๋ยี่เฟยมองไปดูห้าคนนี้ และพูดอย่างราบเป็น"ฉันไม่ทราบว่าเป็นเพราะเหตุใดพวกคุณถึงไม่ยอมพบกับฉัน ฉันรู้แต่ว่าบริษัทของพวกคุณห้าแหล่ง เอ๊ะ ฉันลืมไปแล้ว ยังมีไอ้วั่นซิงกรุ๊ปที่ไม่รู้บุญคุณ ทั้งหมดหกแหล่งมาต่อต้านโหวจวี๋กรุ๊ป ทำให้ฉันไม่พอใจเป็นอย่างยิ่ง ผลของการที่ฉันไม่พอใจก็คือ ตอนนี้ฉันไม่อยากได้เก็บพวกคุณ"

พอพูดเสร็จ ไป๋ยี่เฟยก็ขึ้นลิฟต์โดยตรง

ขณะนี้เป็นเวลาทำงาน ภายในห้องโถงมีคนเดินไปมากันมากมาย ล้วนได้เห็นไป๋ยี่เฟยและประธานของธุรกิจอีกห้าแหล่ง เพียงแต่ไม่ค่อยได้ยินการสนทนาของพวกเขา แค่รู้สึกแปลกใจว่าเกิดอะไรขึ้น?

ไป๋ยี่เฟยอยู่แต่ที่ห้องทำงานไปแล้วครึ่งวันเช้า แม้กระทั่งข้าวเที่ยงยังได้สั่งจากออนไลน์ ส่วนประธานทั้งห้าคน ก็รอคอยอยู่ที่ห้องโถงไปแบบนี้ แต่ไม่พบว่าเขาได้ออกมาเลย

เซียวเถิงพูดอย่างรีบร้อน"ทำยังไงดี?ประธานไป๋จะมาปราบปรามพวกเราหรือเปล่า?"

ตู้ไป่จุนตอบกลับ"น่าจะไม่นะ"

ไป๋ยี่เฟยสั่งให้ไอ้หัวล้านหลิวทำเรื่องพวกนั้น แน่นอนก็คือยังให้โอกาสพวกเขาอยู่ แค่เป็นการเตือนพวกเขาก่อน ถ้าหากจะปราบปรามพวกเขาจริงๆ คงไม่ทำให้มันยุ่งยากแบบนี้หรอก เขาคงลงมือไปโดยตรงแล้ว

แต่เรื่องจริงมันก็เป็นแบบนี้อยู่แล้ว

ไป๋ยี่เฟยไม่ได้เหลือโอกาสให้วั่นซิงกรุ๊ปเพียงธุรกิจเดียว ดังนั้นวันนี้ก็มีแค่ประธานของธุรกิจห้าแหล่งนี้ที่มาเท่านั้น

ตอนบ่าย ไป๋ยี่เฟยรู้สึกว่าพอประมาณแล้ว เลยให้หลงหลิงหลิงพาพวกเขาเข้ามา