บทที่ 157
“เรื่องมันเป็นยังไง?” ไป๋ยี่เฟยถาม
โจวฉวี่เอ๋อยืนอยู่ข้างๆไป๋ยี่เฟย ยิ้มที่มุมปาก แล้วกระซิบบอกเรื่องนี้สั้นๆ
จริงๆแล้วเมิ่งจุ้นเฉียงคนนั้นเป็นเจ้านายของโจวฉวี่เอ๋อ เนื่องจากการทำงานในวันปกติ ทั้งสองคนจึงมีการติดต่อกันเป็นจำนวนมาก ภรรยาของ เมิ่งจุ้นเฉียงรู้เรื่อง และคิดว่าโจวฉวี่เอ๋อหลอกล่อสามีของเธอ
ไม่เพียงแค่นั้น เธอยังไปอาละวาดถึงที่บริษัทอีกด้วย และด่าว่าโจวฉวี่เอ๋อเป็นสุนัขจิ้งจอก ไร้ยางอาย ด่าอย่างไม่ไว้หน้า และยังบอกว่าโจวฉวี่เอ๋อเห็นแก่เงินของสามีเธอ
โจวฉวี่เอ๋อโกรธ ถึงเธอจะตาบอดแค่ไหน เธอก็จะไม่สนใจผู้ชายตัวเตี้ยและผิวดำแบบนี้ ยิ่งไปกว่านั้น ผู้ชายคนนี้ จะเทียบกับไป๋ยี่เฟยได้อย่างไร?
ในแง่ของฐานะ ไป๋ยี่เฟยเป็นถึงท่านประธานของโหวจวี๋กรุ๊ป และเมิ่งจุ้นเฉียงเป็นเพียงผู้จัดการของบริษัทเล็กๆแห่งหนึ่ง
ในทางด้านหน้าตา ไป๋ยี่เฟยไม่รู้ว่าหล่อกว่าเมิ่งจุ้นเฉียงมากแค่ไหน
ในทางด้านนิสัย ผู้ชายที่สละชีวิตเพื่อภรรยา และผู้ชายขี้ขลาดและขี้อาย เห็นผลแตกต่างได้ชัดเลยทีเดียว
ไป๋ยี่เฟยเข้าใจ พยักหน้า และพูดว่า “เรื่องแบบนี้ผมเก่งอยู่แล้ว”
ครั้งที่แล้วไปโม้อยู่ที่บ้านของโจวฉวี่เอ๋อตั้งนาน และก็คุ้นเคยกับมันไปแล้ว
โจวฉวี่เอ๋ออยากจะเตือนสติบางสิ่งบางอย่าง แต่หลังจากคิดๆแล้ว ก็ไม่ได้พูดอะไรเลย เพราะยังไงสิ่งที่ไป๋ยี่เฟยพูดก็จะไม่แย่ไปกว่ากันมาก
เมื่อทั้งสองเข้ามาในฝูงชน ไป๋ยี่เฟยก็แสดงความรู้สึกที่น่ากลัวที่สุดในโลกว่า “คนที่กลั่นแกล้งฉวี่เอ๋อของผมก็คือไอ้คนเลวอย่างพวกคุณเหรอ?”
“ไอ้คนเลวงั้นเหรอ?”
คนรอบข้างมองไปที่ทั้งสามคน
ก่อนที่ไป๋ยี่เฟยจะมา พวกเขาไม่รู้สึกจะมีอะไร แต่หลังจากไป๋ยี่เฟยมาพร้อมกับ BMW ในราคาสองล้าน เปรียบเทียบแล้ว ก็ค่อนข้างเหมือนจริง
หญิงสาวลอนผมตกใจกับการขู่ของไป๋ยี่เฟย และเธอก็ผงะไปชั่วขณะก่อนที่เธอจะตอบสนอง และพูดด้วยเสียงดัง “คุณเป็นใคร? มาที่นี่เพื่อสร้างฉากใช่ไหม? หื้อ?”
จริงๆแล้วคำพูดนี้พูดถูก และไป๋ยี่เฟยก็คือมาสร้างฉากจริงๆ
“คิดว่าผมมาสร้างฉากใช่ไหม? คุณมาสร้างให้ผมดูหน่อย? ซื้อ BMW คันละสองล้านให้ผมดูหน่อย?” ไป๋ยี่เฟยพูดอย่างกวนๆ
ผู้หญิงคนนั้นพูดไม่ออก
เมิ่งจุ้นเฉียงเป็นเพียงผู้จัดการคนหนึ่ง เขาจะมีเงินสักเท่าไหร่ สองล้าน ก็เพียงพอสำหรับเงินเดือนของเขาเป็นเวลาหลายปีแล้ว
โจวฉวี่เอ๋อเห็นเธอทรุดลง และยกคางขึ้น “เห็นหรือยัง นี่ถึงเรียกว่าผู้ชายที่ร่ำรวย ยังจะมาว่าฉันยั่วยวนสามีของคุณ คิดว่าฉันโง่หรือเปล่า?”
“ถูกต้อง ผมลงมือทีหนึ่งก็คือหลายล้าน อย่างอื่นไม่ต้องพูดถึง หลันโปกั่งวิลล่า ผมเลือกได้ตามใจ หลายชุดก็ได้ รถหรู ผมก็มีหลายคัน วันนี้ผมก็ขับรถคันที่ถูกที่สุดมา ให้พวกคุณได้เพิ่มความรู้สักหน่อย” ไป๋ยี่เฟยกระตุกมากเมื่อเขาพูด ถ้าใส่สร้อยคอทองคำและแหวนทอง ผลจะชัดเจนมากขึ้น
“หลันโปกั่งวิลล่า?”
“ชุดละหลีกล้าน!”
“แม่งรวยจริงๆ!”
ในเวลานี้ เมิ่งจุ้นเฉียงที่ตกตะลึงก็พูดขึ้นในที่สุด “เสี่ยวโจว คุณก็รู้ ภรรยาของผมก็แค่หล้อเล่นสักหน่อย ไม่ได้จริงจังเลย คุณก็อย่าเอาจริงเอาจังไป ทุกคนก็ยังเป็นเพื่อนร่วมงานกัน ต่อไปเจอหน้ากันจะได้คุยกันง่ายขึ้นใช่ไหม?”
เมิ่งจุ้นเฉียงอยู่ในบริษัทมานานแล้ว เป็นคนซื่อสัตย์จริง แต่ก็ไม่ได้โง่ คนๆนี้เป็นคนใจกว้าง ตัวตนของเขาต้องไม่ง่ายอย่างแน่นอน และจะมีเรื่องกับเขาไม่ได้
“คุณกำลังพูดอะไร?” หญิงสาวลอนผมไม่ยอม “เธอยั่วยวนคุณอยู่ในบริษัททุกวัน และคุณยังพูดแทนเธอ? คุณอยากจะหย่ากับฉันนานแล้วใช่ไหม? หือ?”
“ผู้ชายเนรคุณ ฉันมองคุณผิดไปแล้วจริงๆ คุณยังไปมีชู้อยู่ข้างนอกอีกด้วย!”
ผู้หญิงคนนั้นเริ่มร้องไห้ขึ้นมา
แต่คนรอบข้าง หลังจากได้เห็นไป๋ยี่เฟยแล้ว ใครแม่งยังจะโง่ที่จะเชื่อคำพูดของผู้หญิงคนนี้อีก?
โจวฉวี่เอ๋อฮัมเพลง “ฉันว่าคุณต่างหากที่เห็นแก่เงินของสามีคุณ ยังจะมาใส่ร้ายฉันอีก คนที่ไร้ยางอายคือคุณต่างหาก คุณยังไปด่าว่าฉันถึงที่บริษัท คุณไม่รู้สึกอายเลยเหรอ?”
ไป๋ยี่เฟยพยักหน้า เห็นด้วยอีกครั้ง และยังคงสร้างฉากต่อไป “ไม่ต้องกลัวฉวี่เอ๋อ ถูกกลั่นแกล้ง เราจะทนไม่ได้ ต่อไปไม่ต้องไปที่บริษัทนั่นแล้ว ผมจะให้บริษัทแก่คุณโดยตรง แล้วแต่คุณจะเล่นได้ตามใจเลย”
ทุกคนอ้าปากค้างด้วยความตกใจ
แม่งนี่มันเรื่องจริงหรือปลอมกันแน่?
ให้บริษัทแก่เธอเล่นได้ตามใจเหรอ?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ซุปเปอร์มหาเศรษฐีหน้าใหม่