ซุปเปอร์มหาเศรษฐีหน้าใหม่ นิยาย บท 172

บทที่ 172

กลับถึงคฤหาสน์ หลังจากจัดหาที่พักให้หลี่เสว่เรียบร้อยแล้ว ไป๋ยี่เฟยก็ตาแดง เดินไปถึงห้องรับแขกชั้นหนึ่ง

"ฮัลโหล ฉันต้องการหาคนให้เร็วที่สุด ใครหาได้ ฉันให้ค่าตอบแทนหนึ่งร้อยล้าน"

ไอ้หัวล้านหลิวที่อยู่ในโทรศัพท์รีบพยักหน้า: "โอเค เจ้านาย จะไปจัดการทันที"

วางสายโทรศัพท์ ไอ้หัวล้านหลิวกลืนน้ำลาย หาคนๆนึงค่าตอบแทนหนึ่งร้อยล้าน นี่แม่งเป็นรายได้ที่ดีมากเกินไปหรือเปล่า?

เพียงแต่จะพูดไปแล้ว ไป๋ยี่เฟยหาคนๆนั้นตกลงคือต้องการทำอะไรกันแน่? ทำไมรีบร้อนขนาดนี้?

หลังจากไป๋ยี่เฟยโทรศัพท์หาไอ้หัวล้านหลิวเสร็จแล้วก็โทรหาฉินหัว เงื่อนไขเหมือนกัน หวังว่าจะหาคนที่วางยาคนนั้นให้ได้โดยเร็วที่สุด

เขารอไม่ไหวแล้ว รอไม่ไหวแล้วจริงๆ

ครั้งนี้หลี่เสว่สามารถฟื้นขึ้นมาได้ ทั้งหมดคือต้องพึ่งพาหลิวเสี่ยวอิง ถึงแม้ว่าจะได้รับการรับรองจากหลิวเสี่ยวอิงแล้ว แต่มีเพียวการขจัดพิษที่แท้จริงเท่านั้น เขาจึงจะสามารถสบายใจได้

"ท่านประธาน ข่าวใหม่ล่าสุด อีกสามวัน ที่ดินนั้นที่ชานเมืองใต้จะถูกนำเข้าประมูลที่โรงแรมใหญ่เมืองเทียนเป่ย" จางหรงกำลังรายงานในโทรศัพท์

หลังจากไป๋ยี่เฟยฟังจบก็ตอบอืมไปคำนึง

เวลาที่เหลือหลังจากนั้น อะไรๆไป๋ยี่เฟยก็ล้วนไม่สนใจ ทำเพียงพักอยู่ที่คฤหาสน์เป็นเพื่อนหลี่เสว่ ถือโอกาสรอข่าว

เช้าวันที่สอง ไป๋ยี่เฟยทานข้าวเช้าเสร็จ ก็ดูแลให้หลี่เสว่พักผ่อนเล็กน้อย แล้วก็รับสายคนที่ไม่รู้จักสายหนึ่ง

"ไป๋ยี่เฟย?"

"คุณเป็นใคร?" แววตาของไป๋ยี่เฟยเข้มงวด ตื่นตัวขึ้นมา เสียงนี้แฝงไปด้วยความหยิ่งยโส ไม่เหมือนกับต้องการที่จะรายงานข่าวให้เขาฟังเลยสักนิด

คนในโทรศัพท์กล่าวว่า: "ฉันเป็นใครไม่สำคัญ ที่สำคัญคือคุณต้องการยาถอนพิษหรือเปล่า?"

"ยาถอนพิษอยู่ที่ไหน?" ในใจไป๋ยี่เฟยก็บีบรัดขึ้นมาทันที

"ต้องการยาถอนพิษล่ะก็ กำหนดเวลาภายในหนึ่งชั่วโมงให้คุณมาที่โกดังร้างของชานเมืองทางตอนเหนือ ห้ามเกินเวลา!"

"เออใช่ เตือนคุณอีกอย่างนึง คุณจะต้องมาคนเดียว ไม่เช่นนั้นล่ะก็ คุณอย่าแม้แต่จะคิดถึงยาถอนพิษ!"

พูดจบ ฝ่ายตรงข้ามก็วางสายไป

ไป๋ยี่เฟยขมวดคิ้ว นี่คือหลุมพรางหนึ่ง

เป็นกับดักเขาอย่างนึง

ให้เขาไปคนเดียว ไม่ใช่จะให้ยาถอนพิษ แต่เพื่อที่จะฆ่าเขา

แต่เขามีโอกาสเพียงแค่ครั้งเดียว ดังนั้นไม่ว่าจะเป็นอย่างไร เขาก็จะต้องไป!

แน่นอน เขาก็ไม่โง่ที่จะทำตามกฎกติกา ที่จะเข้าไปเพียงคนเดียว

นอกคฤหาสน์ ไป๋ยี่เฟยนำเรื่องราวบอกกับไป๋หู่ ให้เขาตามไปอยู่เบื้องหลังของตนเอง

ตอนนี้เขาก็ไม่กังวลว่าจะมีคนทำร้ายหลี่เสว่ เพราะจุดประสงค์ของฝ่ายตรงข้ามคือเขา เขาต้องการเพียงได้ยาถอนพิษมา

หลังจากหนึ่งชั่วโมง ไป๋ยี่เฟยก็มาถึงโกดังร้าง

ที่นี่มีโกดังร้างเพียงหลังเดียว ไป๋ยี่เฟยมองไปรอบทิศทาง วัชพืชขึ้นรกไปทุกที่ ผนังด้านนอกของโกดังเป็นโลหะล้วนขึ้นสนิมทั้งหมด

ไป๋ยี่เฟยนึกถึงเรื่องราวที่ได้พบเจอมาเมื่อครั้งที่แล้ว ดังนั้นจึงยืนอยู่หน้าประตูโกดัง ไม่ได้เข้าไป

"ฉันมาแล้ว นำยาถอนพิษออกมา"

หลังจากไป๋ยี่เฟยตะโกนไปเสร็จ ไม่มีคนตอบกลับ

ไป๋ยี่เฟยตะโกนอีกรอบนึง ก็ยังไม่มีคนตอบกลับ

"เกิดอะไรขึ้น?"

ไป๋ยี่เฟยขมวดคิ้ว หรือว่าจะถูกหลอก? หรือว่า จะเป็นการล่อเสือออกจากถ้ำ ที่จริงแล้วจุดประสงค์ของพวกเขาก็คือหลี่เสว่?

คิดถึงตรงนี้แล้ว ไป๋ยี่เฟยก็ไม่กล้ารอนาน หันเดินไปยังรถของตัวเอง ในเวลาเดียวกันก็โทรศัพท์ไปยังไป๋หู่ ให้เขาคุ้มกันหลี่เสว่

เพียงเมื่อไป๋ยี่เฟยกำลังหันกลับ ประตูโกดังก็เปิดออก

ไป๋ยี่เฟยหยุดก้าวเท้า หันตัวกลับมา