ซุปเปอร์มหาเศรษฐีหน้าใหม่ นิยาย บท 173

บทที่ 173

ชายสวมแว่นเห็นชายมีเคราไม่ได้การ แถมยังมีสวีลั่งมาอีกคน สายตาก็ยิ่งโหดเหี้ยม สู้รบไปพลาง แล้วยังกล่าวพูดไปพลาง: "ไม่นึกเลยว่าไป๋ยี่เฟยจะรวมกับสวีลั่งปราบฝ่ายตรงข้ามจนอยู่มือ ทำให้คนตกตะลึงจริงๆ"

ไปหู่ร้องเห๊อะอย่างเย็นชา ไม่พูดจา แต่ออกอาวุธที่รุนแรงโหดร้ายยิ่งขึ้น

ในที่สุดไป๋ยี่เฟยก็ปลอดภัย มาถึงในเขตของรถ พิงกับตัวรถ หายใจหอบเหนื่อย "เชี่ย! เกือบจะไม่มีชีวิตแล้วไหมล่ะ!"

สามครั้ง!

มีดนั้นจะฟันลงบนร่างกายของเขาถึงสามครั้ง!

ถ้าไม่ใช่ไป๋หู่และสวีลั่ง เขาก็คงตายไปตั้งนานแล้ว

เขาคิดว่า เขาจำเป็นอย่างมาก ที่จะต้องเรียนรู้ชั้นเชิงกับไป๋หู่บ้าง ที่พิเศษคือทักษะการเอาชีวิตรอด

คนทั้งสี่ ชกต่อยกับเป็นคู่ๆ ล้วนเป็นบทบาทที่เก่งกาจ ออกอาวุธอย่างโหดเหี้ยม การจู่โจมถึงแก่ชีวิต แต่ก็ยังโดนไม่ถึงจุดสำคัญของฝ่ายตรงข้าม แม้กระทั่งทำให้ฝ่ายตรงข้ามบาดเจ็บก็น้อยมาก

หลังจากไป๋ยี่เฟยดูแล้ว ก็กลืนน้ำลายลงคอ คู่ควรกับการเป็นมือสังหารที่เก่งกาจ

เพียงแต่เวลานี้ที่เขาสนใจอยู่ก็คือยาถอนพิษ

ชายสวมแว่นหลังจากต่อสู้กับไป๋หู่มาเป็นเวลานาน พบว่าสวีลั่งและชายมีเคราก็สูสีกัน รู้ว่าคงไม่ได้รับผลดี ทันทีก็ออกฝีมือแล้วกล่าวว่า: "หยุดลงมือซะ! ขืนไม่หยุดอีก ฉันจำทำลายยาถอนพิษทิ้งทันที!"

ไปหู่และสวีลั่งหยุดลงมือในเวลาเดียวกัน ชายสวมแว่นและชายมีเคราก็หยุดลงมือ

ไป๋ยี่เฟยเดินเข้าไป ยืนระหว่างไป๋หู่และสวีลั่ง "เอามาถอนพิษมาให้ฉัน"

"ให้คุณก็ได้ แต่ฉันมีเงื่อนไขอย่างนึง "ชายสวมแว่นกล่าวด้วยใบหน้าเคร่งขรึม

ไป๋ยี่เฟยถาม "เงื่อนไขอะไร?"

ชายสวมแว่นหยิบขวดเซรามิคขนาดเล็กสองขวดออกมา ในจำนวนนั้นใส่ยาเม็ดสีขาวมาขวดนึง อีกอันข้างๆคือยาเม็ดสีดำ

"สีดำคือยาถอนพิษ สีขาวคือยาพิษ และก็เหมือนกับชนิดนั้นที่อยู่ในร่างกายของหลี่เสว่"

ไป๋ยี่เฟยมองลง เขาเดาได้แล้วว่าข้อเรียกร้องของชายสวมแว่นคืออะไร

เป็นเช่นนั้นจริงๆ

"คุณเอายาพิษนี้กินแล้ว ฉันก็จะเอายาถอนพิษให้คุณ" ชายสวมแว่นกล่าวพลางมองไปยังไป๋ยี่เฟย

พูดจบ ไป๋หู่และสวีลั่งมองไปยังไป๋ยี่เฟยในเวลาเดียวกัน

ไป๋ยี่เฟยกล่าวถามนิ่งๆว่า: "ทำไมฉันต้องกินด้วย? หลังจากที่พวกเราฆ่าคุณแล้ว ฉันก็สามารถเอายาถอนพิษไปได้เหมือนกัน!"

ชายสวมแว่นยิ้มอย่างดูถูกและไม่สนใจ "เชื่อไหมล่ะว่าก่อนที่พวกคุณจะฆ่าฉัน ฉันมีเป็นร้อยวิธีที่จะทำลายยาถอนพิษนี้?"

ไป๋ยี่เฟยได้ยินก็เงียบไม่พูดจา เขาพูดถูก จะฆ่าคนทั้งสองนี้ทิ้ง ก็สามารถทำได้ แต่จะเอายาถอนพิษมาก่อนที่จะฆ่าเขาทิ้ง ย่อมเป็นไปไม่ได้โดยสิ้นเชิง

"คุณวางใจเถอะ เพียงแค่คุณกินยาพิษลงไปอย่างว่าง่าย ฉันจะส่งยาถอนพิษเพื่อบรรเทาให้คุณตามกำหนดทุกเดือน ไม่ให้คุณต้องตายเร็วแบบนั้นหรอก ต้องการเพียงแค่คุณอยู่ที่เมืองเทียนเป่ยอย่างซื่อสัตย์ เจ้านายก็อาจจะมีจิตใจเมตตาสักเล็กน้อย ที่จะให้คุณมีชีวิตอยู่อีกหลายปี"

ไป๋ยี่เฟยไม่เชื่อถือ "เขายังจะมีจิตใจเมตตาอีกหรอ?"

มีจิตใจเมตตาจริงล่ะก็คงไม่ส่งคนมาฆ่าเขาหรอก

ชายสวมแว่นหัวเราะ "ต้องการแค่คุณอยู่ตลอดไป ฉันพูดคือตลอดไป อยู่ที่เมืองเทียนเป่ย อย่าขวางทางของเจ้านาย เจ้านายสามารถปล่อยคุณให้มีชีวิตอยู่ต่อไป"

อยู่ที่เมืองเทียนเป่ยตลอดไป?

ไป๋ยี่เฟยร้องเห๊อะอย่างเย็นชา "ฉันไม่เคยคิดว่าที่จะออกจากที่นี่"

"พูดก็คือแบบนี้ แต่ใครจะรับประกันได้ล่ะ?" ชายสวมแว่นยักไหล่ สั่นๆขวดเซรามิคที่ถืออยู่ในมือ "ฉะนั้น นี่คือการรับประกันเพียงอย่างเดียวเท่านั้น ที่ทำให้พวกเราเชื่อในการรับประกันของคุณ"

ไป๋ยี่เฟยขมวดคิ้ว

ชายสวมแว่นนำขวกเซรามิคสีขาวโยนเข้ามา ไป๋หู่รับเอาไว้

"แต่ชีวิตของภรรยาคุณอยู่ในกำมือของคุณ ลองดูว่าตัวคุณเองจะเลือกยังไง?" ชายสวมแว่นมองไปยังไป๋ยี่เฟยอย่างหยอกล้อ

ไป๋หู่มองไปยังไป๋ยี่เฟย ไม่พูดจา

สายตาของไป๋ยี่เฟยมองไปยังชายสวมแว่นอย่างลึกซึ้ง ยื่นมือออกไป