ซุปเปอร์มหาเศรษฐีหน้าใหม่ นิยาย บท 213

บทที่ 213

หญิงสาวหันหน้ามา รีบเปลี่ยนเป็นใบหน้ายิ้มแย้ม สีหน้าเปลี่ยนไปอย่างเร็วจนทำให้รู้สึกประหลาดใจไม่น้อย“คุณนี่ก็มีเหตุผลนี่ แค่ดูก็รู้แล้วว่าเป็นคนดี”

พูดจบ ก็ไม่รอให้ไป๋ยี่เฟยเปิดปาก พูดขึ้นต่อ“ฉันก็ไม่ทำให้คุณลำบากใจแล้วกัน คุณให้มาเท่านี้ก็พอแล้ว”

หญิงสาวยกสองนิ้วขึ้นมา

ไป๋ยี่เฟยกับหลิวเสี่ยวอิงอ้าปากค้าง สองที่พวกเขาคิดถึงก็คือ สองแสน ถึงยังไงสถานภาพของไป๋ยี่เฟยก็อยู่ระดับนั้น บวกเข้ากับรถที่พวกเขาขับก็พอจะดูออก ดังนั้นทั้งสองคนจึงนึกว่าสองแสน

“คุณโลภเกินไปไหม”หลิวเสี่ยวอิงเท้าสะเอว“ทำไมคุณไม่ไปวิ่งราวเลยล่ะ?”

ไป๋ยี่เฟยก็ขมวดคิ้วเช่นเดียวกัน“ถึงแม้ว่าพวกเราจะชนคุณ แต่คุณก็ไม่ได้อาการหนักหนาอะไร นี่มันเยอะเกินไปแล้ว”

“นี่ยังเยอะอีกเหรอ?”หญิงสาวถลึงตาโต แม้ว่าจะแต่งตัวธรรมดา มากินข้าวที่ตลาดกลางคืนก็เห็นได้ชัดแล้วว่าไม่ได้รวย แต่รถคันนี้ไม่ใช่รถแบรนด์ธรรมดาๆทั่วไปไม่ใช่เหรอไง?

หรือว่าเอาเงินไปซื้อจนหมด ก็เลยไม่เหลือเงินแล้ว ถึงได้แต่งตัวธรรมดา มากินข้าวที่ตลาดกลางคืน?

ยิ่งคิดก็ยิ่งรู้สึกว่ามีความเป็นไปได้ แต่ ถึงยังไง เงินแค่สองพันก็ต้องมีติดตัวบ้างไม่ใช่หรือไง?

“ไม่ใช่สิ พวกคุณขับรถแบบนี้ เงินแค่นี้จะไม่มีเลยเหรอ? แล้วยังทำมาบอกว่าจะชดใช้ให้อีก?”หญิงสาวยังคงดื้อดึงเอาให้ถึงที่สุด

“ไม่ได้！อยากให้พวกเราชดใช้ใช่ไหม? ไป พวกเราจะไปส่งคุณที่โรงพยาบาลตอนนี้เลย ไปดูเลยว่าต้องจ่ายเท่าไร！”

หญิงสาวได้ยินหลิวเสี่ยวอิงบอกจะไปโรงพยาบาล ก็ไม่กล้าแล้ว เพราะว่าความจริง เธอเป็นมิจฉาชีพ เมื่อตะกี้ตอนที่รถเบรก เธอก็แค่เข้ามาชนรถเท่านั้น จากนั้นตัวเองก็นั่งลงไปบนพื้น

“ไปโรงพยาบาลอะไรกันล่ะ ฉันว่าพวกคุณไม่อยากชดใช้เงินมากกว่า！”หญิงสาวพูดเสียงดัง“ดูจากสภาพแล้ว ขับตั้งBMW แต่เงินเล็กๆน้อยๆแค่นี้กลับไม่ยอมเสีย ขี้งก！”

หลิวเสี่ยวอิงยิ้มๆ“ว่าแต่คุณเถอะ อยากได้เงินชดใช้มากขนาดนั้น จงใจเป็นมิจฉาชีพมาเรียกร้องค่าเสียหายหรือเปล่า? ฉันบอกให้ไปโรงพยาบาล คุณก็เปลี่ยนเรื่อง ไม่กล้าไปมากกว่ามั้ง? ฉันว่าคุณไม่ได้เป็นอะไรแม้นิดเดียวเลยน่ะสิ！”

พูดจบ ผู้คนต่างก็พากันพูดซุบซิบ

“พูดเหมือนจะมีเหตุผลนะ！”

“ใช่น่ะสิ ตะกี้มันปุบปับเกินไป เลยไม่ทันได้ดูอย่างชัดเจน ผู้หญิงคนนี้ก็ลงไปอยู่ที่พื้นแล้ว”

“คงจะไม่ใช่มาหลอกเอาเงินค่าเสียหายหรอกใช่ไหม?”

“……”

หญิงสาวได้ยินแบบนั้นสีหน้าก็เริ่มเสีย สายตาหันไป รีบเปลี่ยนเป็นท่าทางถูกเอาเปรียบทันที“ฉันไม่ใช่คนโง่นะ ถึงจะพุ่งเข้าไปชนรถแบบนั้น ถ้าฉันถูกชนเข้าอย่างจัง จนตาย แล้วพ่อแม่ฉันจะทำยังไง? น้องชายของฉันจะทำยังไง?”

“ฉันยังต้องเลี้ยงดูพวกเขา ฉันไม่มีทางวิ่งเข้าไปชนรถหรอก！ทำไมพวกคุณถึงพูดแบบนี้ออกมาได้?”

พูดพลาง หญิงสาวก็ร้องไห้ออกมา

ไป๋ยี่เฟยเห็นแบบนี้ก็รู้สึกปวดหัว

หลิวเสี่ยวอิงสบถหึออกมา เธอมั่นใจแล้วว่าคนคนนี้เป็นมิจฉาชีพ ก็เลยไม่ได้รู้สึกสะเทือนใจอะไรกับคำพูดของเธอ

แต่คนที่กำลังมุงดูอยู่กลับไม่ใช่น่ะสิ

“ที่แท้แม่สาวน้อยคนนี้ก็น่าสงสารอะไรเช่นนี้！”

“เห้อ ทำบาปแล้ว！”

“พวกคุณรีบชดใช้ให้เลยนะ！”

ไป๋ยี่เฟยหมดหนทาง ทำได้แค่พูดขึ้น“สองแสนมันเยอะเกินไปจริงๆ ผมว่าพวกเราไปตรวจที่โรงพยาบาลสักรอบก่อนไหม แล้วเดี๋ยวผมค่อยชดใช้ให้คุณเอง”

“อะไรนะ?”หญิงสาวอึ้งตะลึง

สองแสน?

คนที่อยู่รอบๆก็อึ้งตะลึงเช่นกัน

ที่หญิงสาวคนนี้บอกคือสองแสนงั้นเหรอ? ไม่ใช่สองพัน หรือว่าสองหมื่นงั้นเหรอ?

หลิวเสี่ยวอิงสบถหึออกมา“จะมาทำตกอกตกใจอะไร? ตอนที่โลภเมื่อตะกี้ยังไม่เห็นคุณทำท่าตกใจขนาดนี้เลยนี่?”

“คุณแค่ถูกรถชนเบาๆ แล้วมาบอกจะเอาสองแสน ฉันไม่รู้ว่าคุณกล้าพูดออกมาได้ยังไง！คิดว่าพวกเราโง่อย่างนั้นเหรอ?”