บทที่224
รอจนไป๋ยี่เฟยสั่งให้หยุด ไป๋หู่ถึงจะหยุดมือลง
เซียวหรงเทาตอนนี้อยู่ในสภาพที่สายตาเลื่อนลอย หลังจากที่ถูกตบจนนับครั้งไม่ถ้วน ต่อให้ไป๋หู่หยุดมือแล้ว แต่หัวของเขาก็ยังโยกไปซ้ายทีขวาทีอย่างเป็นจังหวะ
ทุกคนที่เห็นต่างพากันอยากจะขำออกมา
จนผ่านไปสักพัก เซียวหรงเทาถึงตั้งสติได้ เสียงที่พูดออกมาก็ฟังไม่ชัดเจนแล้ว
“พอไอ้แอ้ว ผมอนต่อไอได้ไหวแอล้ว!”
“ฮาๆฮา……”
หลิวเสี่ยวอิงหัวเราะออกมาเสียงดัง แม้แต่หลิวเสียกับหลี่เสว่ที่ยืนอยู่ข้างๆ ก็อดไม่ได้ที่จะขำออกมา
หลิ่วจาวเฟิงสีหน้าดูไม่ได้เลย ยังไงเซียวหรงเทาก็เป็นคนของเขา การกระทำแบบนี้มันก็เท่ากับการหยามหน้าเขาเหมือนกัน
“ไป๋ยี่เฟย ให้มันน้อยๆ หน่อยนะ!” หลิ่วจาวเฟิงตะคอกออกมา
ไป๋ยี่เฟิงจ้องมาที่หลิ่วจาวเฟิง “ผมสามารถทำได้ยิ่งกว่านี้อีก!”
“คุณ!”
และในตอนนั้น เสียงไซเรนก็ได้ดังขึ้น สายตาทุกคู่หันไปมองยังต้นเสียง
“ตำรวจมาแล้ว!”
ไป๋ยี่เฟยตะโกนออกมา แต่หลิ่วจาวเฟิงก็ไม่ได้รู้สึกร้อนใจนัก เพราะสิ่งที่ไม่มีหลักฐานตำรวจก็ทำอะไรพวกเขาไม่ได้!
“ห้ามใครขยับทั้งนั้น!”
พอตำรวจลงจากรถมาก็ชักปืนออกมาทันที
สำหรับพวกคนที่มากับหลิ่วจาวเฟิงนั้น พวกเขาแค่รับเงินมาเพื่อช่วยกันหว่านล้อมหลี่เสว่เท่านั้น แต่ก็ไม่พร้อมที่จะเข้าคุกเพื่อเงินหรอกนะ!
เซียวหรงเทารีบวิ่งไปหาตำรวจ “คุณอำรวจครับ พวกอัมอำร้ายผม อับมันเอยครับ!”
“?”
คุณตำรวจฟังที่เซียวหรงเทาพูดไม่รู้เรื่องเลย แต่เขาก็พูดขึ้นด้วยสีหน้าที่ให้เกียรติว่า “อย่าขยับนะครับ! ช่วยอยู่นิ่งๆ ด้วย!”
เซียวหรงเทาร้อนรนมาก แต่สิ่งที่พูดออกมาก็ไม่มีใครฟังรู้เรื่อง
หลิ่วจาวเฟิงที่ทนดูต่อไปไม่ไหวแล้วก็ได้สบถออกมาว่า “โง่เง่าเต่าตุ่น!”
ฉินหัวเดินมาข้างหน้า แล้วคุมตัวทุกคนไป
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ซุปเปอร์มหาเศรษฐีหน้าใหม่