ซุปเปอร์มหาเศรษฐีหน้าใหม่ นิยาย บท 250

บทที่ 250

วันต่อมา ในช่วงเช้า มีคนมาพบไป๋ยี่เฟยไม่ได้ขาด ล้วนแต่มาขอความเมตตาให้ซุนเหว่ย

ไป๋ยี่เฟยตอบปฏิเสธทั้งหมด

หลังซุนเหว่ยที่กำลังหลบอยู่ในบ้านทราบ ก็โกรธจนด่าเป็นชุด “ไป๋ยี่เฟย! แกจะบีบให้ฉันตายให้ได้ใช่ไหม ดี! ฉันจะสู้กับแกแล้วกัน!”

……

วิลล่าหลันโปกั่ง

มีบทเรียนเมื่อครั้งก่อนแล้ว หลิวเสี่ยวอิงจึงไม่กล้าพาหลี่เสว่ออกไปไหนอีก

ทว่าอยู่แต่ในวิลล่า ก็ใช่ว่าจะปลอดภัยเช่นกัน

หลิวเสี่ยวอิงกับหลี่เสว่พูดคุยกับดูทีวีกันอยู่ในห้องรับแขก ต่างไม่รู้เลยว่าที่ด้านนอกวิลล่ามีคนมา

ที่ด้านนอกวิลล่าเวลานี้ ถูกชายสวมชุดยูนิฟอร์มหลายคนล้อมไว้ หนึ่งในนั้นเดินไปที่หน้าประตู จากนั้นก็กดกริ่ง ส่วนคนที่เหลือต่างเอาตัวชิดติดกำแพง เพื่อหลบสายตาคนที่อยู่ด้านใน

ทั้งสองได้ยินเสียงกริ่ง หลิวเสี่ยวอิงกับหลี่เสว่จึงหันไปมองพร้อมกัน

“ใครน่ะ?” หลิวเสี่ยวอิงลุกขึ้น น้ำเสียงไม่ได้เปลี่ยนแปลงอะไร แต่อันที่จริงเริ่มจะระวังตัวแล้ว

ทว่าหลังหลิวเสี่ยวอิงถาม กลับไม่ได้รับคำตอบจากคนข้างนอก

เห็นเช่นนี้ หลิวเสี่ยวอิงก็รู้ว่าคนที่อยู่ด้านนอกต้องไม่ใช่คนที่มาดีแน่ คิดว่าจะโทรหาไป๋ยี่เฟยดีหรือไม่

และขณะที่กำลังลังเลอยู่นี้เอง คนที่อยู่ด้านนอกก็หมดความอดทน พังประตูเพื่อจะเข้ามาทันที

เกิดเสียง “ปัง” ประตูถูกถีบเปิดออก

“กรี๊ด!”

หลิวเสี่ยวอิงกับหลี่เสว่ตกใจจนกรีดร้องเสียงดัง

ว่ากันตามเหตุผลมาตรการรักษาความปลอดภัยของวิลล่าหลันโปกั่งนั้นดีมาก แต่ต่อให้ดีแค่ไหนก็ขวางคนที่ฝืนจะบุกเข้ามาไม่ได้ ผู้ชายรูปร่างกำยำสองคนยกเท้าถีบพร้อมกัน แรงจึงนี้มหาศาลอย่างไม่ธรรมดา

หลังประตูถูกเปิด คนทั้งหมดที่แนบกับกำแพงอยู่ก็พุ่งเข้ามา จับตัวหลิวเสี่ยวอิงกับหลี่เสว่ไว้อย่างรวดเร็ว

หลิวเสี่ยวอิงกับหลี่เสว่ยังไม่ทันขัดขืน ก็ถูกคนตีจนสลบไป

ชายสองสามคนแบกหลี่เสว่กับหลิวเสี่ยวอิงไปยังรถตู้ ขับรถออกไปจากเขตวิลล่าหลันโปกั่งโดยไม่ให้ใครเห็น

สิบกว่านาทีให้หลัง ไป๋ยี่เฟยก็ได้รับโทรศัพท์จากเย่ขุย

“ประธานไป๋ แย่แล้ว เกิดเรื่องแล้ว!”

หลันโปกั่งมีกล้องวงจรปิดทั่วทุกที่ เรื่องคนที่แต่งชุดยูนิฟอร์มบุกเข้ามาในวิลล่าพาตัวหลี่เสว่กับหลิวเสี่ยวอิงไปก่อนหน้านี้ ได้ถูกกล้องวงจรปิดบันทึกไว้แล้ว แต่คนที่คอยเฝ้ากล้องวงจรปิดไปเข้าห้องน้ำพอดี จึงไม่ได้เห็นเหตุการณ์ทั้งหมด เห็นเพียงแค่มีคนถูกพาตัวไป ดังนั้นจึงรีบย้อนภาพกลับไปดูใหม่

พอเห็นเช่นนี้ก็ไม่ได้การ รีบแจ้งไปยังเย่ขุยทันที

พอไป๋ยี่เฟยฟังมาถึงตรงนี้ก็ลุกพรวด ขณะเดียวกัน ด้วยความที่ตื่นตระหนกจนเกินไป จึงทำให้หน้ามืด ล้มลงไปอีกครั้ง

หลังฝืนแรงพยุงไว้ ไป๋ยี่เฟยก็รีบแจ้งไป๋หู่อย่างรวดเร็ว

ก่อนหน้านี้ไป๋หู่ถูกเขาส่งไปทำเรื่องลับบางอย่าง ดังนั้นจึงไม่ได้อยู่ข้างกายหลี่เสว่ และในเวลานี้ ดันเกิดเรื่องพอดีอีก!

“รอฉันอยู่ที่ด้านล่างโหวจวี๋”

ไป๋ยี่เฟยออกจากประตูอย่างรีบร้อน เพิ่งจะนั่งรถ ก็มีสายโทรเข้ามาอีกครั้ง เป็นสายของซุนเหว่ย

“ไป๋ยี่เฟย! ฉันว่าแกคงรู้แล้ว เมียแกกับหลิวเสี่ยวอิงถูกคนจับตัวไปแล้ว!”

“ฉันยอมรับว่าเป็นฝีมือฉัน!”

ซุนเหว่ยปล่อยมือจากหม้อแตก*แล้ว