ซุปเปอร์มหาเศรษฐีหน้าใหม่ นิยาย บท 272

บทที่ 272

ผู้คนพอได้ยินแบบนั้นต่างก็พากันมองหน้ากัน

เย่อ้ายพูดขึ้นต่อ“ดูเหมือนว่าทุกคนจะเคยทำงานร่วมกับจู้ติ่งสินะคะ แต่ตอนนี้จู้ติ่งก็เจ๊งแล้ว เชื่อว่าทุกคนขาดทุนกันไปไม่น้อย ทั้งหมดทั้งมวลนี้โหวจวี๋ก็เป็นคนทำ หรือว่าพวกคุณไม่อยากกู้สิ่งที่ขาดทุนไปกลับคืนมาอย่างนั้นเหรอ?”

กู้ส่วนที่ขาดทุนกลับคืนมา?

แน่นอนว่าอยากอยู่แล้ว！

แต่พวกเขาทำได้จริงๆเหรอ?

แถม ต่อให้ร่วมมือกัน แล้วทำไมจะต้องฟังผู้หญิงคนนี้ด้วย? ก็แค่คนของบริษัทเล็กๆเท่านั้น?

“ประธานเย่เป็นเพียงแค่ประธานของบริษัทเล็กๆ มีสิทธิ์อะไรมาเป็นคนสั่งการพวกเรา?”

“ใช่ๆ！บริษัทเย่ซื่อเอนเตอร์เทนเมนท์ก็ไม่ได้ใหญ่ไปกว่าบริษัทของผมเลย มีสิทธิ์อะไร?”

“……”

เย่ซื่อเปิดบริษัทเอนเตอร์เทนเมนท์เล็กๆเพียงแค่บริษัทเดียวในเมืองเทียนเป่ย ไม่ได้ติดอันดับของเมืองเทียนเป่ยด้วยซ้ำ ทุกคนก็เลยไม่ยอม

เย่อ้ายพอได้ฟังคำถามต่างๆของทุกคน ก็ไม่รู้สึกโกรธเลยแม้แต่น้อย แถมยังยิ้มอย่างนิ่งๆอีกด้วย

รอจนกระทั่งทุกคนเริ่มหยุดลงแล้ว เลขาของเย่อ้ายที่อยู่ข้างหลังก็ยืนขึ้น

“ทุกท่าน บริษัทเย่ซื่อเอนเตอร์เทนเมนต์ไม่ได้มีบทบาทตำแหน่งสูงอะไรในเมืองเทียนเป่ย แล้วตระกูลเย่แห่งเมืองหลวงล่ะ?”

“ตระกูลเย่แห่งเมืองหลวง?”

บรรดาผู้คนพากันอึ้งตะลึง

ความหมายของเขาก็คือบริษัทเย่ซื่อเอนเตอร์เทนเมนท์เป็นของตระกูลเย่แห่งเมืองหลวง?

หลังจากที่ผู้คนมีปฏิกิริยาตอบกลับมาแล้ว ก็หายใจเข้าหนึ่งทีด้วยความตกใจ

ตระกูลเย่แห่งเมืองหลวงไม่ใช่สิ่งที่ผู้ประกอบการเล็กๆแบบพวกเขาจะไปเทียบได้ นั่นมันเป็นเสาหลักยักษ์ใหญ่ที่แท้จริงเชียวนะ！ถึงขนาดที่โหวจวี๋กรุ๊ปยังเทียบไม่ติด

แน่นอนว่า พวกเขาก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเบื้องหลังของโหวจวี๋กรุ๊ปคือตระกูลไป๋แห่งเมืองหลวง ไม่อย่างนั้นก็คงจะไม่คิดแบบนี้

เย่อ้ายเห็นท่าทางตกอกตกใจของทุกคนแล้ว ใจก็รู้สึกพอใจอย่างมาก พูดขึ้นมาอย่างนิ่งๆทันที“ถูกต้อง ฉันเป็นคนของตระกูลเย่ แต่ว่า ถึงยังไงเรื่องพวกนี้ก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร การที่ได้เป็นผู้รับผิดชอบเมืองเทียนเป่ย แน่นอนว่าไม่มีทางไปรบกวนทางสำนักงานใหญ่หรอก อีกอย่างฉันเชื่อว่า การที่มีทุกท่าน ณ ที่นี้อยู่ด้วย ถ้าพวกเราร่วมมือกัน ก็จะสามารถกำจัดโหวจวี๋ทิ้งไปได้สำเร็จอย่างแน่นอน ไม่ใช่หรือไง?”

คำพูดและรอยยิ้มที่มั่นอกมั่นใจ บวกเข้ากับการมีแบคหลังที่ดี มันทำให้ผู้คนพากันรู้สึกเชื่อไปโดยปริยาย

แต่ก็มีคนที่เป็นกังวลอยู่เหมือนกัน

“ประธานเย่ ถึงจะพูดแบบนี้ก็เถอะ แต่ว่าก่อนหน้านี้หลิ่วซื่อกรุ๊ปก็เคยต่อกรกับโหวจวี๋มาแล้ว สุดท้ายก็มีจุดจบแบบนั้น……”

“ใช่ๆ บริษัทที่ใหญ่แบบจู้ติ่งขนาดนั้นก็ไปต่อกรกับโหวจวี๋เหมือนกัน ตอนนี้ก็พากันล่มไปแล้วเหมือนกันไม่ใช่เหรอ?”

“ว่ากันว่าก่อนหน้านี้ประธานไป๋ป่วย ไม่ได้จัดการดูแลโหวจวี๋จึงถูกจู้ติ่งจัดการ ตอนนี้หายดีแล้ว จะต้องไม่มีทางปล่อยให้พวกเราฉวยโอกาสอย่างแน่นอน”

“……”

เย่อ้ายได้ยินแบบนั้นก็ยิ้มอย่างมั่นใจ“ความกังวลของพวกคุณไม่ใช่ปัญหาหรอก แต่สันนิษฐานว่าไป๋ยี่เฟยหายดีแล้ว”

“ฉันได้ข้อมูลที่แน่นอน ตอนนี้ไป๋ยี่เฟย……”

“ไม่ต่างอะไรกับเด็กห้าหกขวบ！”

“อะไรนะ?”

ผู้คนต่างนึกว่าตัวเองหูฝาดไป

ข้อมูลนี้มันทำให้น่าตกใจสุดๆ

ผู้ใหญ่ที่อายุยี่สิบกว่าปี ไม่ต่างอะไรกับเด็กห้าหกขวบ นี่มันกำลังบอกว่า ไป๋ยี่เฟยบกพร่องทางสติปัญญา กลายเป็นไอ้ทึ่มคนหนึ่ง?

ถ้าเป็นเรื่องจริงล่ะก็ แสดงว่าสวรรค์กำลังเข้าข้างพวกเราอยู่ไม่ใช่หรือไง?

โหวจวี๋มีไอ้ทึ่มเป็นผู้นำ มันจะไปพัฒนาก้าวหน้าได้ยังไง?

เย่อ้ายพูดอย่างยิ้มๆ“ตอนนี้โหวจวี๋กำลังสั่นคลอน บวกเข้ากับการขาดทุนก่อนหน้านี้ ถ้าพวกเราร่วมมือกัน จะต้องจัดการได้อย่างง่ายดายแน่นอน”

“ส่วนตัวของไป๋ยี่เฟย เนื่องจากกลายเป็นไอ้ทึ่มไปแล้ว คงจะไม่มีทางไปที่โหวจวี๋แล้วล่ะ ตอนนี้ก็น่าจะหมกตัวอยู่ที่บ้าน”