ซุปเปอร์มหาเศรษฐีหน้าใหม่ นิยาย บท 281

สรุปบท บทที่ 281: ซุปเปอร์มหาเศรษฐีหน้าใหม่

อ่านสรุป บทที่ 281 จาก ซุปเปอร์มหาเศรษฐีหน้าใหม่ โดย เหมยปาเหย

บทที่ บทที่ 281 คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายใช้ชีวิต ซุปเปอร์มหาเศรษฐีหน้าใหม่ ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย เหมยปาเหย อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง

บทที่ 281

ตอนที่ไป๋ยี่เฟยฟื้นขึ้นมาพบว่าตัวเองอยู่ที่โรงพยาบาล ที่ตัวสวมเสื้อผู้ป่วย ส่วนข้างเตียงมีหลี่เสว่นั่งอยู่ ที่ริมหน้าต่างมีไป๋หยุนเผิงยืนอยู่

ไป๋ยี่เฟยมองหลี่เสว่ ยกๆมุมปาก“ซี๊ด……”

หลี่เสว่รีบพูดขึ้นอย่างรวดเร็ว“อย่าขยับ ระวังหน่อย คุณต้องการอะไร ชี้ให้ฉันเห็นพอ เดี๋ยวฉันช่วยคุณเอง”

ไป๋ยี่เฟยได้ยินแบบนั้นก็รู้สึกตื่นเต้นไม่น้อย เขาเริ่มสงสัยแล้วว่าคนตรงหน้านี้คือหลี่เสว่จริงๆหรือเปล่า

หลังจากที่หลี่เสว่สูญเสียความทรงจำ ก็ปฏิบัติกับเขาเป็นคนแปลกหน้ามาโดยตลอด ระแวดระวัง กลัว อยากรู้อยากเห็น ไม่เคยเจอท่าทางที่กระตือรือร้นแบบนี้มาก่อน มันทำให้ไป๋ยี่เฟยรู้สึกเหมือนได้รับความรักความเป็นห่วงเป็นใยอย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน

ไป๋ยี่เฟยพูดเสียงเบาๆ“ผมอยากดื่มน้ำ”

ในตอนนี้เอง ไป๋หยุนเผิงเดินเข้ามา พูดกับหลี่เสว่“เดี๋ยวฉันทำเอง รบกวนเธอช่วยไปเรียกหมอให้หน่อยสิ”

หลี่เสว่อึ้งตะลึงไปสักพัก ก่อนจะพยักหน้าตอบรับ แล้วออกไปเรียกหมอ

ไป๋ยี่เฟยมองไป๋หยุนเผิงหนึ่งที รู้ว่าเขาจงใจให้หลี่เสว่ออกไป จึงพูดขึ้นอย่างนิ่งๆ“มีเรื่องอะไร พูดมาสิครับ!”

ไป๋หยุนเผิงหันมา ยื่นน้ำร้อนให้กับไป๋ยี่เฟย ไป๋ยี่เฟยไม่ได้ดื่ม

“ดื่มน้ำสักหน่อยก่อนแล้วค่อยคุยกัน”

ไป๋ยี่เฟยคิดๆ แล้วก็ดื่มน้ำจากมือที่ไป๋หยุนเผิงป้อนให้ไปสองสามคำ รู้สึกว่าตัวเองสบายขึ้นเยอะมาก

ไป๋หยุนเผิงวางแก้วน้ำลง นั่งลงที่ขอบเตียง พร้อมกับพูดขึ้นอย่างนิ่งๆ“หลี่เสว่เป็นลูกสะใภ้ที่ดีคนหนึ่ง”

ไป๋ยี่เฟยเงยหน้ามองเขา ไม่พูดอะไร

ไป๋หยุนเผิงพูดขึ้นมาต่อ“ฉันจะไม่โทษที่แกใช้ความรู้สึกมาเกี่ยวข้องด้วยกับตอนปฏิบัติงาน การเป็นลูกผู้ชาย ก็ควรจะปกป้องผู้หญิงที่ตัวเองรัก มันเป็นสัจธรรมที่ถูกกำหนดไว้อยู่แล้ว”

“แกรีบรักษาบาดแผลให้ไว หายดีแล้ว ก็จะได้จัดการธุระของตัวเอง”

ประโยคนี้ไม่รู้ว่าไป๋หยุนเผิงตั้งใจพูดออกมาหรือไม่ แต่ยังไง พอไป๋ยี่เฟยได้ฟัง ก็ดูเหมือนว่าไป๋หยุนเผิงกำลังพูดเตือนเขาอยู่

ไป๋ยี่เฟยหรี่ตาลง“ไป๋เซี่ยวล่ะ?”

ไป๋หยุนเผิงนิ่งชะงักไป“ถามถึงเขาทำไม?”

“หรือว่าเรื่องนี้ไม่ใช่ฝีมือของเขาอย่างนั้นหรือไง?”ไป๋ยี่เฟยถามกลับ

ไป๋หยุนเผิงเม้มปาก“เรื่องล้อเล่นระหว่างพี่น้อง ไม่ต้องจริงจังมากหรอก”

เรื่องล้อเล่น?

จะฆ่าพี่ชายแท้ๆของตัวเอง เป็นเรื่องล้อเล่นงั้นเหรอ?

เรื่องล้อเล่นนี้มันช่างน่าขำเกินไปแล้ว!

ไป๋ยี่เฟยไม่ได้โง่ ท่าทีของไป๋หยุนเผิงชัดเจนมาก เขารู้ว่าไป๋เซี่ยวเป็นคนทำ แถมอยากที่จะปกป้องเขา ใช้คำว่าเรื่องล้อเล่นมาพูดปัดๆให้ผ่านไปเท่านั้น

พูดซะดูสวย?

ไป๋หยุนเผิงลุกขึ้นยืน“พักผ่อนให้มากๆ ฉันกลับก่อนล่ะ”

ไป๋ยี่เฟยตอบอื้มกลับมาหนึ่งที พร้อมกับหลับตาลง

เขาไม่อยากมองไป๋หยุนเผิง เขากลัวว่าถ้าเขามองอีกหนึ่งที จะกลั้นความโกรธเอาไว้ไม่อยู่

เป็นลูกของคุณเหมือนกันทั้งนั้น แต่เลือกปฏิบัติกันชัดเจนขนาดนี้เลยเหรอ?

เรื่องที่เพิ่งผ่านไปวันนี้ เกือบจะทำให้เขาพิการได้เลย แถมเกือบจะทำให้หลี่เสว่ถูกขืนใจอีก แต่ผลที่ได้เขากลับพูดว่าเป็นเรื่องล้อเล่นได้อย่างง่ายๆหน้าตาเฉย

ไป๋หยุนเผิงเดินออกไปได้ไม่นาน หลี่เสว่ก็พาหมอกลับมา

หมอบอกว่าไม่เป็นอะไรแล้ว พักฟื้นให้เยอะๆ รอแผลหายดี ก็กลับได้แล้ว

พอหมอเดินออกไป ไป๋ยี่เฟยก็ลืมตาขึ้น มองหลี่เสว่

หลี่เสว่รู้สึกตึงเครียดไม่น้อย หลบสายตาของไป๋ยี่เฟย“คุณ……มีตรงไหน……ที่รู้สึกไม่สบายอีกไหม?”

ไป๋ยี่เฟยส่ายหัวเล็กน้อย แล้วก็ยิ้มๆให้หลี่เสว่ แต่ว่าพอยกมุมปากแล้ว รู้สึกเจ็บเล็กน้อย

ตอนนี้ห้องผู้ป่วยก็เหลือแต่พวกเขาสองแล้ว หลี่เสว่รู้สึกอึดอัดไม่น้อย แล้วก็ไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไรด้วยเหมือนกัน

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ซุปเปอร์มหาเศรษฐีหน้าใหม่