ซุปเปอร์มหาเศรษฐีหน้าใหม่ นิยาย บท 286

บทที่ 286

“เห็นแล้วยัง? ตาจาง”ซูต้าหลิวตบมือ แล้วก็พูดกับไป๋ยี่เฟย“ถ้ารู้ตัวเอง ก็รีบลงจากรถไปซะ อย่ามาถ่วงเวลากลับของฉัน”

“อ้อ ใช่แล้ว สาวสวยท่านนี้ไม่ต้องลงไป นั่งบนรถได้ไม่มีปัญหา”ซูต้าหลิวเห็นหลี่เสว่ ก็หัวเราะแหะๆออกมาทันที

พวกประธานเห็นแบบนี้ก็พากันมองซูต้าหลิวด้วยสายตาสงสาร

นั่นมันภรรยาของท่านประธานเชียวนะ！

ไม่คิดว่าเขาจะกล้าพูดเต๊าะภรรยาของทานประธานต่อหน้าของเขาขนาดนี้ ช่างกล้าหาญจนน่าชื่นชมจริงๆ！

พอนึกว่าเมื่อก่อนพวกประธานที่เคยกลั่นแกล้งภรรยาของท่านประธาน ทั้งหมดถูกไป๋ยี่เฟยเฉดหัวออกไปจนหมด แน่นอนว่า ซูต้าหลิวไม่ใช่ประธานของโหวจวี๋ แต่ไป๋ยี่เฟยจะต้องไม่มีทางปล่อยซูต้าหลิวไปอย่าง่ายดายแน่นอน

จางหรงเกลียดซูต้าหลิวแทบจะตายอยู่แล้ว หุบปากไม่เป็นหรือไงวะ?

พอดี จางหรงก็เป็นคนที่ฉลาดเฉลียว ต่อให้ในใจคิดอะไรอยู่ แต่สีหน้าก็ยังยิ้มแหะๆ“ตาซูรถคันนี้คนค่อนข้างเยอะ ฉันว่านายไปนั่งรถคันหน้าดีกว่าไหม รถคันนั้นคนน้อย นั่งสบายกว่า”

ซูต้าหลิวมองจางหรงด้วยความไม่เข้าใจ“รถคันนี้ไม่ได้เตรียมไว้ให้กับฉันเหรอ? คนที่จะลงไปก็ควรจะเป็นพวกมันสิ?”

ไป๋ยี่เฟยทนไม่ได้ไหว พูดสั่งขึ้นมา“จางหรง ให้เขาลงไปซะ！”

จางหรงสั่นสะดุ้งขึ้นมา รู้ว่าไป๋ยี่เฟยโมโหแล้ว ในใจมีไฟโกรธอยู่พอดี ก็เลยพูดกับซูต้าหลิวไปอย่างตรงๆ“ได้ยินแล้วยัง ลงไปซะ！”

ซูต้าหลิวกำลังจะเปิดปากพูดว่าไป๋ยี่เฟยกล้าดียังไงถึงให้เขาลงไป ผลที่ได้คือถูกจางหรงตบลงไปที่ท้ายทอยของซูต้าหลิวหนึ่งที“ท่านประธานให้นายลงไป ไม่ได้ยินหรือไง?”

“คำพูดที่ตัวเองพูดเอง ไม่รู้ตัวเลยสักนิดเลยหรือไง?”

ซูต้าหลิวยิ่งมึนงงขึ้นไปอีก

“ท่านประธานอะไร?”

จางหรงเห็นไป๋ยี่เฟยหันหน้าไปทางอื่นแล้ว ก็พูดขึ้นมาตรงๆ“คนตรงหน้าท่านนี้ ก็คือท่านประธานของโหวจวี๋ยังไงล่ะ นายแสร้งทำเป็นตาบอด ท่านประธานออกคำสั่งแล้ว นายยังไม่ลงอีก！”

ซูต้าหลิวถลึงตาสองตาโตทันที“นายว่าอะไรนะ? เขาเป็นท่านประธานของโหวจวี๋อย่างนั้นเหรอ?”

“ก็ใช่น่ะสิ นายนึกว่าเป็นใครล่ะ?”จางหรงพูดขึ้นอย่างอารมณ์ไม่ค่อยจะดี

ให้ตายสิ！

ซูต้าหลิวเหงื่อไหลอาบท่วมขึ้นมาทันที

“นี่……นี่มันเข้าใจผิดกันทั้งนั้น……”

จู่ๆไป๋ยี่เฟยก็หันกลับมา พูดขึ้นอย่างเย็นชา“ลงไป！”

ซูต้าหลิวพอได้ยินก็สะดุ้งขึ้นมา“ลงแล้วครับ ลงแล้วครับ”

พูดจบ ซูต้าหลิวก็ไม่กล้าอยู่ต่อ พอนึกถึงคำพูดที่คุยโม้โอ้อวดไว้เมื่อตะกี้นี้ เขาก็รู้สึกว่าตัวเองจบเห่แล้ว

แต่ยังไม่ทันไร ไป๋ยี่เฟยก็เรียกเขาไว้

“เดี๋ยวก่อน！”

ซูต้าหลิวชะงักลง รีบร้องไห้ออกมาทันที“ท่าน……ท่านประธาน……ท่าน……จะสั่งอะไรหรือครับ……”

จางหรงก็หันมามอง อยากรู้อยากเห็นว่าไป๋ยี่เฟยจะทำอะไร

ไป๋ยี่เฟยเรียกเขาไว้เพราะว่าจู่ๆก็นึกถึงปัญหาหนึ่งขึ้นมาได้ การที่มารับเขาซะเล่นใหญ่จัดเต็มในครั้งนี้ เกรงว่าอีกไม่นานคนพวกนั้นก็จะรู้