บทที่ 344
ไป๋ยี่เฟยเดินเข้ามาก็เห็นหลี่ฝาน ส่งเสียงฮึดูถูกหนึ่งที “คนโง่ว่าใครน่ะ?”
“คนโง่ว่าแก!”จิตใต้สำนึกของหลี่ฝานโต้แย้ง พูดจบถึงจะเพิ่งมีท่าทีโต้ตอบกลับมา ตัวเองเป็นคนด่าตัวเอง
“แม่ง! แม่มึงซิถึงเป็นคนโง่!”
ไป๋ยี่เฟยหัวเราะอย่างไม่ใส่ใจ ขี้เกียจที่จะโต้เถียงกับหลี่ฝาน
หลี่ฝานกลับไม่ยอมปล่อยไป๋ยี่เฟยไป สิ่งของที่อยู่ในมือของเขา จะต้องทำลายไป๋ยี่เฟยจนพังย่อยยับอย่างแน่นอน ดังนั้นหลี่ฝานจึงกล่าวขึ้นมาอีกครั้ง “ท่านสวี ที่ฉันมีของสิ่งนี้อยู่ ให้ทุกคนได้ดู ดูที่แท้แล้วโหวจวี๋นั้นเป็นแบบไหน!”
สวีจื้อมีท่าทางดีใจ “ของอะไร? ไม่สามารถใส่ความกันง่าย ๆ ได้”
“ไม่มีทางอย่างแน่นอน!”หลี่ฝานฮึหนึ่งที เชื่อมั่นในตัวเองเป็นอย่างสูง
พูดจบ หลี่ฝานก็เรียกคนมา ให้เปิดจอขนาดใหญ่ของห้องประชุม จากนั้นก็ส่งยูเอสบีไปให้คนเปิดเอกสารที่อยู่ในนั้นออกมา
ทุกคนที่อยู่ในห้องประชุมล้วนแต่มองอย่างประหลาดใจ แท้จริงแล้วที่หลี่ฝานต้องการจะนำออกมานั้นคืออะไร?
ไป๋ยี่เฟยก็ประหลาดใจเช่นกัน แต่ทว่าไม่ได้กังวล ดังนั้นจึงไม่ได้ขัดขวางเขา
อย่างรวดเร็ว บนหน้าจอใหญ่ก็ปรากฏภาพขึ้น
นั่นคือที่นั่งพิเศษที่มืด บนโซฟาภายในที่นั่งพิเศษนั้น มีผู้ชายที่หัวหูใหญ่ถูกมัดด้วยริบบิ้นสีแดง ที่ข้างกายเขา มีผู้หญิงที่แต่งกายล่อแหลมสามคน โยกย้ายส่ายสะโพก เคล้าคลึง......
ภาพลามกอนาจาร ที่ไม่อาจทนดูต่อไปได้เช่นนี้ ทำให้คนที่อยู่ในสถานที่นี้รู้สึกไม่สบาย พากันส่งเสียงด่า
“ขัดต่อประเพณีและศีลธรรม!”
“นี่กลายเป็นแบบอะไรเนี่ย?”
“คนนี้คือซูต้าหลิว? ขัดต่อประเพณีและศีลธรรมจริง ๆ !”
“เป็นถึงประธานคณะกรรมการบริหารโหวจวี๋กรุ๊ปที่สง่าผ่าเผยคิดไม่ถึงว่าจะเป็นคนต่ำช้าเช่นนี้ ไม่น่าดูเล้ยยย!”
“......”
การตำหนิเล็งไปที่โหวจวี๋กรุ๊ปติด ๆ กัน
หลี่ฝานมองไปที่ไป๋ยี่เฟยอย่างอิ่มอกอิ่มใจ ยิ้มฮึบอก: “ประธานคณะกรรมการบริหารโหวจวี๋กรุ๊ป ภายนอกก็ดูเป็นคนแต่ทำตัวเป็นสุนัข ลับหลังทำเรื่องน่ารังเกียจไม่หยุด ทั้งหมดนี่ล้วนไม่ใช่สิ่งที่ประธานคณะกรรมการบริหารเครือข่ายควรทำ!”
“ท่านสวี คนแบบนี้นั้น ไม่เหมาะสมที่จะเป็นประธานคณะกรรมการบริหาร นี่จะทำลายกระแสสังคมของเมืองเทียนเป่ย ทำให้การพัฒนาธุรกิจของเมืองเทียนเป่ยไม่ราบรื่น”
พูดจบ คนอื่น ๆ พยักหน้าคล้อยตาม
ตอนนั้นเอง ซูต้าหลิวที่หลบอยู่ด้านหลังของประธานโหวจวี๋อึดอัดวางตัวไม่ถูก ทำไมถึงได้มีคนถ่ายภาพพวกนั้นเอาไว้? น่าขายหน้าจริง ๆ !
และพวกกรรมการบริหารโหวจวี๋ล้วนแต่โมโหจนแทบจะระเบิดแล้ว ซูต้าหลิวนี่ทำตามอำเภอใจ นี่ไม่ใช่ว่าเป็นการทำลายชื่อเสียงของโหวจวี๋กรุ๊ปหรือ?
แต่ทว่า ไป๋ยี่เฟยกลับไม่มีท่าทีโต้ตอบอะไร พวกเขาจึงทำได้เพียงแค่ใจเย็นไว้ รอไป๋ยี่เฟยเอ่ยปากพูด
สวีจื้อหลังจากที่เห็นในตอนแรกก็แอบดีใจ จากนั้นก็ทำท่าทำทางซักถาม “ซูต้าหลิว ประธานคณะกรรมการบริหารโหวจวี๋กรุ๊ป ช่วยชี้แจงได้หรือไม่?”
เห็นได้อย่างชัดเจนว่า ต่อให้ซูต้าหลิวจะหลบอีกอย่างไร ก็หลบไปไม่พ้น
ซูต้าหลิวที่ถูกเรียกชื่อ สายตาของทุกคนที่มองประณามมา เป็นสายตาที่ดูเรื่องสนุกจ้องมองซูต้าหลิว
ในเวลานี้เอง ซูต้าหลิวรู้ว่าตัวเองจบสิ้นแล้ว ดังนั้นจึงมองไปทางไป๋ยี่เฟย มีเพียงไป๋ยี่เฟยเท่านั้นที่จะสามารถช่วยเขาได้
ไป๋ยี่เฟยก็ไม่ได้ทำให้ซูต้าหลิวผิดหวัง พูดด้วยเสียงเบาหวิว: “ท่านสวี ผมคิดว่าคุณคงจะเข้าใจผิดแล้ว ประธานคณะกรรมการบริหารโหวจวี๋กรุ๊ป คือผมเอง ไป๋ยี่เฟย”
“หืม?”
สวีจื้องงงวย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ซุปเปอร์มหาเศรษฐีหน้าใหม่