ซุปเปอร์มหาเศรษฐีหน้าใหม่ นิยาย บท 352

บทที่352

ไม่นาน หลงหลิงหลิงก็ได้มาบอกเขาว่า “ทางโรงพยาบาลโทรมาบอกว่า คนที่คุณพาไปส่งที่โรงพยาบาลวันนี้อยากพบคุณ อยากขอบคุณคุณด้วยตนเองค่ะ”

พอได้ยินอย่างนั้น ไป๋ยี่เฟยก็ยังไม่วางเอกสารในมือลง “การช่วยคนนั้นมันไม่ใช่เรื่องที่ยากเย็นอะไร ไม่ต้องขอบคุณผมก็ได้”

หลงหลิงหลิงพูดด้วยความลำบากใจ “เห็นบอกว่าคนทางนั้นเป็นน้องสาวของคนไข้ เธอยืนกรานว่าจะพบคุณให้ได้ ไม่อย่างนั้นก็คงไม่โทรมาหรอกค่ะ……”

ไป๋ยี่เฟยหมดทางเลือก จึงต้องลุกออกไป

หลังออกจากห้องไป๋ยี่เฟยก็กำชับกับหลงหลิงหลิงว่าห้ามให้เกิดปัญหากับงานเลี้ยงในคืนนี้เด็ดขาด และยังบอกให้เฉินห้าวเตรียมข้อมูลให้พร้อม

ที่ห้องทำงานของโรงพยาบาล

ผู้หญิงวัยสามสิบที่ดูเป็นผู้ดีคนหนึ่งได้ขอบคุณไป๋ยี่เฟยเป็นจริงเป็นจัง “ขอบคุณมากนะคะที่ช่วยพี่ชายของฉันเอาไว้”

ไป๋ยี่เฟยที่เข้าใจว่าเธอเป็นน้องสาวของคนไข้ เขาจึงตอบด้วยท่าทางที่อย่างเรียบเฉยว่า “ไม่ต้องเกรงใจครับ มันแค่เรื่องเล็กน้อยเอง”

ผู้หญิงคนนั้นพูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยนว่า “ถ้าไม่ได้คุณช่วยเรียกรถพยาบาลให้ก่อนละก็ คงช่วยพี่ฉันไว้ไม่ทันแน่ค่ะ”

ผู้ชายคนนั้นเกิดหัวใจวายขึ้นมากะทันหัน ถ้ามัวชักช้าละก็ไม่อยากคิดเลยว่าผลมันจะออกมายังไง

ในระหว่างที่พูดอย่างจริงจังอยู่นั้น ผู้หญิงคนนั้นก็ยื่นแหวนที่ประดับด้วยเพชรสีน้ำเงินวงหนึ่งออกมา “ถ้าคุณไป๋ไม่รังเกียจก็ช่วยรับน้ำใจอันนี้จากฉันไว้ด้วยนะคะ”

ไป๋ยี่เฟยขมวดคิ้วเบาๆ การช่วยเหลือคนนั้นไม่ใช่ทำเพื่อสิ่งตอบแทนสักหน่อย ถ้าเป็นแบบนั้น การช่วยเหลือผู้อื่นมันก็จะดูไม่เรียบง่ายแล้วไม่ใช่เหรอ? แต่ดูเหมือนผู้หญิงคนนี้จะให้เขารับมันไว้ให้ได้เลย

ช่างเถอะ แหวนวงเดียวเอง ไม่มีอะไรหรอก

“ถ้าอย่างนั้นผมก็ขอรับมันไว้แล้วกันครับ” ไป๋ยี่เฟยรับแหวนมาและไม่ได้สนใจมันนัก

พอผู้หญิงคนนั้นเห็นอย่างนี้ เธอก็ยิ้มออกมา “ถ้าอย่างนั้นฉันก็ไม่รบกวนคุณไป๋แล้วนะคะ ฉันขอตัวไปดูพี่ชายก่อน”