ซุปเปอร์มหาเศรษฐีหน้าใหม่ นิยาย บท 353

บทที่353

พูดจบ เหอเฟยก็สูดหายใจเข้า โอเค น่าเสียดายเป็นบ้าเลย!

“รบกวนแล้วครับ”

เหอเฟยพูดจบก็รีบจากไปทันที เดินเข้าโรงแรมไป

ไป๋ยี่เฟยจึงหันมาถามว่า “เมื่อกี้เขาพูดอะไรกับคุณเหรอครับ?”

“เขาเข้ามาจีบฉันค่ะ”

พอได้ยินคำตอบของหลี่เสว่ ไป๋ยี่เฟยก็โล่งอกลง เขานึกว่าเป็นศัตรูที่ไหนไม่รู้มาหาเรื่องอีกแล้ว

จากนั้นทั้งคู่ก็เดินเข้าโรงแรมไป

ตอนนี้ในวงการธุรกิจนั้นไป๋ยี่เฟยได้กลายเป็นคนดังไปแล้ว ทุกคนต่างก็รู้จักเขา ดังนั้นพอเขาเดินเข้ามา สายตาทุกคู่ก็ต้องหันมามอง

การที่ถูกคนมากมายขนาดนี้จ้องมอง มันก็ทำให้หลี่เสว่ต้องรู้สึกอึดอัด จนมือของเธอเกร็งไปหมด

คนที่คุ้นเคยกับไป๋ยี่เฟยต่างพากันเข้ามาทักทาย ส่วนหลี่เสว่ก็เอาแต่ยืนอยู่ข้างๆ เขา มองดูทักทักทายกับผู้คน

จนมีผู้หญิงเซ็กซี่ที่ใส่ชุดกระโปรงสีแดงคนหนึ่งที่เดินผ่านไปเฉยๆ แต่ตอนที่เดินผ่านไป๋ยี่เฟย จู่ๆ เธอก็สะดุดจนเหมือนจะล้ม

ไป๋ยี่เฟยก้าวออกมารับเธอเอาไว้ เธอกระซิบเบาๆ ว่า “ฉุงโยวเวยมาแล้วค่ะ”

“ขอบคุณมากครับ” ไปยี่เฟยตอบเสียงเบา

เถาเยวก้มหน้าด้วยความเขินอาย พอยืนตั้งหลักได้เธอก็รีบขอบคุณแล้วจากไป

พอไป๋ยี่เฟยได้รับข่าวจากเถาเยว เขาก็รู้ถึงไม่ชอบใจขึ้นมาทันที การที่ฉุงโยวเวยมาในตอนนี้คงต้องมีเจตนาที่ไม่ดีแน่ดูท่างานเลี้ยงในวันนี้คงไม่ราบรื่นแล้ว เขาตัดสินใจที่จะระวังตัวไว้ดีกว่า พอหันมาจะพูดกับหลี่เสว่ เขาก็สังเกตเห็นว่าหลี่เสว่สีหน้าไม่ดีเท่าไหร่ไป๋ยี่เฟยจึงรีบอธิบายพร้อมกับรอยยิ้มว่า “เมื่อกี้เธอสะดุดล้ม ผมก็แค่ช่วยรับเธอไว้เท่านั้นครับ”

หลี่เสว่ตอบค่ะด้วยใบหน้าเจื่อนๆ เธอรู้อยู่แล้ว เธอแค่รู้สึกไม่ค่อยพอใจก็เท่านั้น จึงทำให้เธอเผลอแสดงสีหน้าออกไปอย่างนั้น

แต่ไป๋ยี่เฟยกลับรู้สึกดีใจมากกว่าที่ได้เห็นแบบนั้น การถูกหึงมันเป็นเรื่องที่ดีนะ แค่เห็นแล้วมันรู้สึกทุกข์แบบบอกไม่ถูกเท่านั้น “อย่างอนเลยนะครับ ผมไม่ได้รู้จักเธอซะหน่อย ไปครับ เดี๋ยวผมพาคุณไปกินของอร่อยๆ”

ไม่นาน ไป๋ยี่เฟยก็พาหลี่เสว่มาถึงหน้าโต๊ะที่วางไวน์แดงกับอาหารเอาไว้ “กินสักหน่อยนะครับ ต้องรออีกพักหนึ่งกว่าจะเริ่มงาน”

ในตอนนั้นเอง ก็ได้มีรปภคนหนึ่งวิ่งหน้าตั้งเข้ามา

“ท่านประธานไป๋ครับ……ที่หน้าประตูมีเด็กสาวที่ดูเหมือนเด็กนักเรียนคนหนึ่งบอกว่าเป็นน้องสาวของคุณ เธอบอกว่าจะเข้างาน เราไม่รู้ว่าที่เธอพูดเป็นเรื่องจริงหรือเปล่า ผมจึงมาถามคุณก่อนครับ”

ไป๋ยี่เฟยหลี่เสว่และหลงหลิงหลิงต่างพากันงง

ไป๋ยี่เฟยมีน้องสาวจริง แต่เธอถูกส่งออกจากเมื่อหลวงไปแล้ว แล้วเธอจะมาร่วมงานได้ยังไง? ที่สำคัญคือ เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าไป๋ยี่เฟยเป็นประธานบริษัทของโหวจวี๋กรุ๊ป

แล้วใครกันที่เอาเธอมาอ้างแบบนี้?

ไป๋ยี่เฟยครุ่นคิด สุดท้ายก็ตัดสินใจออกไปดูหน่อยดีกว่า “เดี๋ยวผมออกไปดูก่อน คุณอยู่กับเสว่เอ๋อนะ”

……

“ฉันเป็นน้องสาวของประธานบริษัทของโหวจวี๋จริงๆ นะ พวกคุณปล่อยฉันเข้าไปเถอะค่ะ! พวกคุณมาขวางฉันไว้แบบนี้ถ้าพี่ฉันรู้เข้า เขาต้องไม่ปล่อยพวกคุณไว้แน่!”

เด็กสาวที่ใส่เสื้อยืดกางเกงยีนคนหนึ่งกำลังดุรปภอยู่

รปภเองก็ทำอะไรไม่ได้ เขารู้ดีว่าไป๋ยี่เฟยเป็นใคร แต่ไม่เห็นจะเคยได้ยินเลยว่าไป๋ยี่เฟยมีน้องสาวด้วย ที่สำคัญคือการแต่งตัวของสาวน้อยคนนี้ดูยังไงก็เป็นแค่เด็กนักเรียน เสื้อผ้าที่ใส่ก็ธรรมดา ดูไม่เหมือนลูกผู้ดีเลยสักนิด