ตอน บทที่358 จาก ซุปเปอร์มหาเศรษฐีหน้าใหม่ – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง
บทที่358 คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายใช้ชีวิต ซุปเปอร์มหาเศรษฐีหน้าใหม่ ที่เขียนโดย เหมยปาเหย เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย
บทที่358
แล้วความจริงก็ได้ประจักษ์อีกครั้ง ว่าห้ามไปมีเรื่องกับโหวจวี๋ มีเรื่องกับไป๋ยี่เฟย ยิ่งห้ามคิดที่จะไปต่อกรกับไปยี่เฟยเด็ดขาด เพราะไม่รู้ว่าเมื่อไหร่เขาจะตอบกลับคุณด้วยผลลัพธ์อีกแบบที่สมบูรณ์แบบ
ดูสิ แม้แต่คุณชายของสี่ตระกูลใหญ่แห่งเมืองหลวงที่คิดจะกลั่นแกล้งไป๋ยี่เฟย ก็ยังต้องจากไปอย่างว่าง่ายเลย
ไป๋ยี่เฟยเดินไปที่ตำแหน่งประธาน หยิบไมโครโฟนขึ้นมา
ข้างเวที หลงหลิงหลิงเสียบแจ็คให้เขาอย่างรวดเร็ว
“ต้องขออภัยด้วยที่ทำให้ทุกท่านต้องรอนาน ตอนนี้พวกว่างงานก็ไปหมดแล้ว เราจึงสามารถเริ่มงานอย่างเป็นทางการได้แล้วครับ” ไป๋ยี่เฟยพูดอย่างเรียบเฉย
หลังจากบทพูดที่สุภาพผ่านไป ก็เข้าสู่ช่วงการจัดสรรทรัพยากรที่แท้จริง
หลังจากได้รับผลประโยชน์ของตัวเองแล้ว ทุกคนต่างก็ยิ้มกันแก้มปริจนลืมเลือนเรื่องที่ไม่มีความสุขที่เกิดขึ้นเมื่อกี้ไปหมดแล้ว
ไป๋ยี่เฟยปล่อยให้คนอื่นๆ ไปร่วมงานกันตามอัธยาศัย ส่วนเขาก็ได้ดึงตัวหลี่เสว่ไปที่ระเบียงเล็กของโรงแรม เพื่ออธิบายให้เธอฟัง
“เสว่เอ๋อ ที่ผมรับผู้หญิงคนนั้นไว้ก็เพื่อดำเนินการตามแผน และผมก็ไม่ได้คิดจะรับเธอมาจริงๆ นะครับ”
หลี่เสว่อืม แล้วเงียบ เพราะเธอไม่รู้ว่าจะพูดอะไรดี
ไป๋ยี่เฟยถอนหายใจอย่างไม่มีทางเลือก เขาดึงเธอมากอดเอาไว้
“เสว่เอ๋อ เชื่อมั่นในตัวผมนะครับ”
หลี่เสว่ชะงักไปแปบหนึ่ง จากนั้นก็ อืมด้วยใบหน้าที่แดงขึ้นมาเล็กน้อย
ความอึดอัดที่มีในใจได้สลายไปภายใต้อ้อมกอดของไป๋ยี่เฟย
……
ที่โรงจอดรถของโรงแรม ไป๋ยี่เฟยกับหลี่เสว่ตั้งใจที่จะกลับก่อนแล้ว
พอปิดประตูฝั่งข้างคนขับลง หลินขวางกับเถาเยวก็ตามเข้ามา
หลินขวางตะโกนมาว่า “พี่ใหญ่ พี่จะกลับแล้วเหรอครับ?”
ไป๋ยี่เฟยหันมา “ครับ มันไม่มีอะไรแล้ว ผมจึงจะกลับแล้ว”
ในเมื่อหลงหลิงหลิงก็ยังอยู่ และไม่มีเรื่องสำคัญให้ทำแล้ว ไม่เป็นไรหรอก
หลินขวางทำเสียงจุ๊ๆ “หรือพี่จะรีบกลับไปทำเรื่องเร่าร้อนกับพี่สะใภ้เหรอครับ? ช่างน่าอิจฉาจริงๆ!”
“คุณเองก็ทำได้เหมือนกันนี่!” ไป๋ยี่เฟยล้อเขา “ให้ผมแนะนำให้สักคนเอามั้ย?”
พูดจบเขาก็หันไปเห็นเถาเยวพอดี “ข้างๆ คุณก็มีสาวสวยอยู่ไม่ใช่รึไง?”
“อะแฮ่ม……” หลินขวางถึงกับหน้าเกร็ง “ผมว่า……ผมอยู่คนเดียวก็ดีอยู่แล้ว……”
ไป๋ยี่เฟยมองหลินขวางอย่างน่าขัน หลินขวางในตอนนี้ได้กลับไปเป็นเหมือนตอนที่อยู่บนทางด่วนอีกแล้ว ช่างดูใสซื่อ ดูน่าแกล้งเอามากๆ
สีหน้าของเถาเยวดูไม่ดีเลย
ไป๋ยี่เฟยพูดต่อ “ถ้าไม่มีธุระอะไรก็ไม่ต้องมาเสนอหน้าตรงหน้าผม ไปซะ!”
เถาเยวพูดด้วยน้ำเสียงที่ไม่พอใจ “ท่านประธานไป๋นี่ช่างร้ายกาจจริงๆ!”
พูดจบ เถาเยวก็ลงจากรถไป เสียงปิดประตูดัง “ปั้ง”
……
หลังจากที่เย่ฮวนกลับไปเขาก็สั่งให้คนไปสืบหาว่าไป๋ยี่เฟยได้แหวนวงนั้นมาจากไหน ไม่นานก็เริ่มได้เบาะแสมาแล้ว
“ท่านประธานเย่คะ เมื่อวานไป๋ยี่เฟยได้ช่วยเหลียงเหว่ยชาวจากอุบัติเหตุบนทางด่วน เหลียงหมิงเยว่เป็นคนให้แหวนวงนี้กับเธอเองค่ะ”
พอเย่ฮวนฟังจบ ก็ได้ขำออกมาอย่างไม่สบอารมณ์ “มันเป็นแบบนี้นี่เอง นึกว่ามันจะไต่เต้าจนสามารถรู้จักกับคนบ้านนี้แล้วซะอีก!”
“แต่มันก็นับว่ารู้จักกันแล้วนะคะ? เพราะเขาได้ช่วยชีวิตของเหลียงเหว่ยชาวเลยนะคะ” เลขาพูดขึ้น
เย่ฮวนทำเสียงฮึดฮัด “แหวนวงนั้นได้กลายเป็นตัวแทนของคำขอบคุณไปแล้ว เรื่องนี้ก็ถือว่ากระจ่างแล้ว เหลียงเหว่ยชาวกับเหลียงหมิงเยว่ไม่มีเหตุผลอื่นเลยที่จะให้การปกป้องไป๋ยี่เฟย ยิ่งไม่มีทางเป็นเพราะไป๋ยี่เฟยเป็นศัตรูกับตระกูลเย่ของเรา”
“แล้วท่านประธานเย่จะกลับไป……”
“ไม่จำเป็น” เย่ฮวนโบกมือ “ไปเพิ่มคนที่ตามหาอ้ายอ้ายก่อน รอหาอ้ายอ้ายเจอก่อน ผมค่อยเล่นงานไป๋ยี่เฟยทีหลัง!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ซุปเปอร์มหาเศรษฐีหน้าใหม่