ซุปเปอร์มหาเศรษฐีหน้าใหม่ นิยาย บท 358

บทที่358

แล้วความจริงก็ได้ประจักษ์อีกครั้ง ว่าห้ามไปมีเรื่องกับโหวจวี๋ มีเรื่องกับไป๋ยี่เฟย ยิ่งห้ามคิดที่จะไปต่อกรกับไปยี่เฟยเด็ดขาด เพราะไม่รู้ว่าเมื่อไหร่เขาจะตอบกลับคุณด้วยผลลัพธ์อีกแบบที่สมบูรณ์แบบ

ดูสิ แม้แต่คุณชายของสี่ตระกูลใหญ่แห่งเมืองหลวงที่คิดจะกลั่นแกล้งไป๋ยี่เฟย ก็ยังต้องจากไปอย่างว่าง่ายเลย

ไป๋ยี่เฟยเดินไปที่ตำแหน่งประธาน หยิบไมโครโฟนขึ้นมา

ข้างเวที หลงหลิงหลิงเสียบแจ็คให้เขาอย่างรวดเร็ว

“ต้องขออภัยด้วยที่ทำให้ทุกท่านต้องรอนาน ตอนนี้พวกว่างงานก็ไปหมดแล้ว เราจึงสามารถเริ่มงานอย่างเป็นทางการได้แล้วครับ” ไป๋ยี่เฟยพูดอย่างเรียบเฉย

หลังจากบทพูดที่สุภาพผ่านไป ก็เข้าสู่ช่วงการจัดสรรทรัพยากรที่แท้จริง

หลังจากได้รับผลประโยชน์ของตัวเองแล้ว ทุกคนต่างก็ยิ้มกันแก้มปริจนลืมเลือนเรื่องที่ไม่มีความสุขที่เกิดขึ้นเมื่อกี้ไปหมดแล้ว

ไป๋ยี่เฟยปล่อยให้คนอื่นๆ ไปร่วมงานกันตามอัธยาศัย ส่วนเขาก็ได้ดึงตัวหลี่เสว่ไปที่ระเบียงเล็กของโรงแรม เพื่ออธิบายให้เธอฟัง

“เสว่เอ๋อ ที่ผมรับผู้หญิงคนนั้นไว้ก็เพื่อดำเนินการตามแผน และผมก็ไม่ได้คิดจะรับเธอมาจริงๆ นะครับ”

หลี่เสว่อืม แล้วเงียบ เพราะเธอไม่รู้ว่าจะพูดอะไรดี

ไป๋ยี่เฟยถอนหายใจอย่างไม่มีทางเลือก เขาดึงเธอมากอดเอาไว้

“เสว่เอ๋อ เชื่อมั่นในตัวผมนะครับ”

หลี่เสว่ชะงักไปแปบหนึ่ง จากนั้นก็ อืมด้วยใบหน้าที่แดงขึ้นมาเล็กน้อย

ความอึดอัดที่มีในใจได้สลายไปภายใต้อ้อมกอดของไป๋ยี่เฟย

……

ที่โรงจอดรถของโรงแรม ไป๋ยี่เฟยกับหลี่เสว่ตั้งใจที่จะกลับก่อนแล้ว

พอปิดประตูฝั่งข้างคนขับลง หลินขวางกับเถาเยวก็ตามเข้ามา

หลินขวางตะโกนมาว่า “พี่ใหญ่ พี่จะกลับแล้วเหรอครับ?”

ไป๋ยี่เฟยหันมา “ครับ มันไม่มีอะไรแล้ว ผมจึงจะกลับแล้ว”

ในเมื่อหลงหลิงหลิงก็ยังอยู่ และไม่มีเรื่องสำคัญให้ทำแล้ว ไม่เป็นไรหรอก

หลินขวางทำเสียงจุ๊ๆ “หรือพี่จะรีบกลับไปทำเรื่องเร่าร้อนกับพี่สะใภ้เหรอครับ? ช่างน่าอิจฉาจริงๆ!”

“คุณเองก็ทำได้เหมือนกันนี่!” ไป๋ยี่เฟยล้อเขา “ให้ผมแนะนำให้สักคนเอามั้ย?”

พูดจบเขาก็หันไปเห็นเถาเยวพอดี “ข้างๆ คุณก็มีสาวสวยอยู่ไม่ใช่รึไง?”

“อะแฮ่ม……” หลินขวางถึงกับหน้าเกร็ง “ผมว่า……ผมอยู่คนเดียวก็ดีอยู่แล้ว……”

ไป๋ยี่เฟยมองหลินขวางอย่างน่าขัน หลินขวางในตอนนี้ได้กลับไปเป็นเหมือนตอนที่อยู่บนทางด่วนอีกแล้ว ช่างดูใสซื่อ ดูน่าแกล้งเอามากๆ