บทที่ 364
มื้อนี้แขกเจ้าภาพต่างสนุกสนานในการทานข้าวด้วยกัน ถึงยามจากลา ฉินหัวกำชับพวกเขาให้มาเร็วเป็นพิเศษ
ระหว่างทางที่ฉินหัวไปส่งโจวฉวี่เอ๋อกลับบ้าน โจวฉวี่เอ๋อร้องขอว่า “ฉันไม่อยากกลับบ้าน”
“คุณอยากไปไหน?” ฉินหัวถาม “ผมจะไปส่ง”
“ไปบ้านคุณ” โจวฉวี่เอ๋อหันหน้ามองฉินหัว
ฉินหัวเกือบเหยียบเบรก โชคดีที่ยั้งไว้ได้ทัน แต่หน้าแดงเรื่อขึ้นมาแล้ว “บ้านผมไม่น่าไปหรอก”
“ไม่ ไปบ้านคุณเดี๋ยวนี้” โจวฉวี่เอ๋อกล่าวฟึดฟัด “ไม่อย่างนั้นล่ะก็ คืนนี้ฉันจะนอนข้างทาง”
ฉินหัวจนปัญญา ทำได้แค่หน้าแดง ส่งเสียงตอบรับในลำคอ
......
ช่วงบ่ายวันต่อมา ไป๋ยี่เฟยมาถึงบ้านฉินหัวแต่เนิ่นๆ
ในบ้านนอกจากไป๋ยี่เฟยแล้ว ยังมีเพื่อนร่วมงานบางส่วนของฉินหัวด้วย ไป๋ยี่เฟยไม่ได้ร่วมสนทนากับพวกเขา แค่ทำความรู้จักกัน จากนั้นต่างก็ทำเรื่องของตัวเองไป
เพราะอย่างไรก็เป็นเรือนหอ จำเป็นต้องจัดแต่งสักหน่อย
รอจนแต่งเสร็จ ก็เป็นเวลาทุ่มถึงสองทุ่มแล้ว ฉินหัวตามทุกคนออกไปกินข้าวด้วยกัน
พอกินข้าวเสร็จ ฉินหัวก็ส่งเพื่อนกลุ่มนั้นกลับไป สุดท้ายจึงเหลือเพียงไป๋ยี่เฟย
ไป๋ยี่เฟยล้วงกล่องใบหนึ่งออกมาจากกระเป๋าตนเอง มอบให้ฉินหัว “ของขวัญแต่งงาน”
ฉินหัวก้มหน้ามอง “นาฬิกาข้อมือลองจินส์......”
ไป๋ยี่เฟยชิงเอ่ยปากก่อนว่า “พี่ ไม่แพงหรอก อีกอย่าง พี่แต่งงาน ชุดเจ้าบ่าวนี้ ยังไงก็ต้องจัดเต็มเช่นกัน จึงขาดนาฬิกาเรือนหนึ่งพอดี”
ฉินหัวเงียบไปพักหนึ่ง จากนั้นก็กล่าวว่า “ขอบใจนะ”
สุดท้าย ไป๋ยี่เฟยก็รั้งอยู่ที่บ้านฉินหัว เพราะพรุ่งนี้เขาต้องไปรับเจ้าสาวแต่เช้า โดยออกเดินทางจากบ้านฉินหัว
......
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ซุปเปอร์มหาเศรษฐีหน้าใหม่