ซุปเปอร์มหาเศรษฐีหน้าใหม่ นิยาย บท 38

บทที่38

นี่ถือว่าเป็นการเตือนใจพวกเขาด้วยความหวังดี ถ้าหากว่าพวกเขารู้ดีแล้วนั้นก็มีประโยชน์ต่อพวกเขาในภายหลัง แต่ถ้ายังเป็นแบบนั้นอยู่เหมือนเดิม นั้นก็ช่วยอะไรไม่ได้แล้ว

ผู้จัดการหวังและผู้ชายร่างผอมสูงเห็นเช่นนี้เลยนิ่งอึ้งไปสักครู่หนึ่ง จากนั้นก็มองไปที่เงาเบื้องหลังของไป๋ยี่เฟยด้วยสายตาที่สับสน

ส่วนผู้จัดการเย่กลับรู้สึกสะเทือนใจเพราะคำพูดนี้ของไป๋ยี่เฟย ดังนั้นเขาถึงสามารถทำจนถึงตำแหน่งนี้ได้

หลังจากเข้าไปแล้ว ผู้จัดการเย่เลยพาไป๋ยี่เฟยไปดูรถ ไป๋ยี่เฟยพอใจมาก เป็นรถบีเอ็มดับเบิลยูคันหนึ่ง ราคาสองล้านกว่า เป็นรุ่นที่ออกแบบโดยเฉพาะ

ไป๋ยี่เฟยเข้าไปรับรถเสร็จ เพิ่งจะไป แต่ก็หยุดลงมาอีก พูดกับผู้จัดการเย่ว่า"รุ่นที่ออกแบบส่วนตัวสำหรับรถคันนี้ต้องใช้เวลาประมาณเท่าไหร่?ฉันยังจะซื้ออีกคันหนึ่ง"

ไป๋ยี่เฟยรู้สึกว่า ถ้าอยากให้พ่อตาแม่ยายยอมรับตนเอง ก็ต้องเอาใจพวกเขา ตอนนี้ก็เป็นโอกาสที่ดี

ผู้จัดการเย่เห็นเช่นนี้เลยเหล่ตาลง พูดว่า"ต้องใช้ประมาณสิบวันครับ แต่มีรถออดี้คันหนึ่งราคาก็อยู่ที่สองล้าน ถ้าคุณคิดว่าโอเค สามารถเอารถออดี้ไปคันหนึ่งครับ"

ไป๋ยี่เฟยพอได้ยินก็ลองคิดดู ก็ใช่เหมือนกัน ถ้าหากว่าแม่ยายบอกว่าไม่อยากขับรถที่เดียวกันกับเขา นั้นเขาก็ถือว่าส่งฟรีไปเปล่าไม่ๆใช่หรือ"ได้ ก็เอารถออดี้คันนั้นเลย พรุ่งนี้ฉันให้คนมารับ"

"ได้ครับ"ผู้จัดการเย่หัวเราะพร้อมพยักหน้า สบายใจมาก ผู้จัดการใหญ่ของโหวจวี๋กรุ๊ปไม่ธรรมดาจริงๆเลย ซื้อทีไปสองคัน

ไป๋ยี่เฟยขับรถใหม่ไปที่โหวจวี๋กรุ๊ป

พอเพิ่งถึงบริษัท หลงหลิงหลิงก็ขึ้นมารายงานว่า"ท่านประธาน โจวฉวี่เอ๋อที่มาครั้งก่อนนั้นมาอีกแล้ว เธอบอกว่าจะมาขอบคุณการร่วมมือกันในครั้งก่อนค่ะ"

ไป๋ยี่เฟยหยุดไปชั่วคราว แล้วพูดต่อ"เธอจะขอบคุณฉันยังไง?จะเลี้ยงข้าวฉันหรือ?"

จู่ๆหลงหลิงหลิงก็เหลือบมองไปที่ไป๋ยี่เฟยอย่างแปลก ๆ"เลี้ยงข้าวด้วย แล้วยังคิดจะร่วมมือกันอีก"

ไป๋ยี่เฟยจับคางของตนเองไว้ โจวฉวี่เอ๋อเป็นมิตรสหายของหลี่เสว่ ตําแหน่งของเขายังไม่สามารถให้เธอรู้ ดังนั้นจึงครุ่นคิดไปสักพักแล้วพูดว่า"ปฏิเสธการไปกินข้าวด้วยกัน แต่การร่วมมือกันนั้นสามารถพิจารณาอีกที"

"แล้วท่านจะไปพบเธอด้วยตัวเอง หรือว่า......*หลงหลิงหลิงถามอย่างลังเล

ไป๋ยี่เฟยส่ายมือ"คุณให้หวังโหลวไปพบ เขารู้ว่าต้องทำยังไง"

"รับทราบค่ะ ท่านประธาน"หลงหลิงหลิงพยักหน้าแล้วเดินออกมา

เมื่อไป๋ยี่เฟยเห็นว่าหลงหลิงหลิงออกไปแล้ว เลยคิดในใจว่าเดี๋ยวรีบกลับไปดีกว่า เพื่อไม่ให้ได้เจอกับโจวฉวี่เอ๋อ

แต่เรื่องมันไม่เป็นไปอย่างที่ใจหวัง เขาล่าช้าไปหนึ่งชั่วโมงเนื่องจากมีบางอย่างและตอนที่ออกจากประตูบังเอิญได้พบกับโจวฉวี่เอ๋อ

"ไป๋ยี่เฟย?"เมื่อโจวฉวี่เอ๋อเห็นไป๋ยี่เฟยแล้วรู้สึกประหลาดใจมาก"ทำไมคุณถึงอยู่ที่นี่?"

ไป๋ยี่เฟยอยากจะหนีแต่หนีไม่พ้น ก็เลยต้องพูดว่า"อ๋อ ฉันทำงานอยู่ที่นี่เอง"

"คุณทำงานอยู่ที่โหวจวี๋กรุ๊ป?"

ไป๋ยี่เฟยพยักหน้า รู้ว่าเธอไม่เชื่อ เลยพูดว่า"อืม คุณถามเสว่เอ๋อได้ เสว่เอ๋อรู้อยู่"

โจวฉวี่เอ๋อมองไปที่เขาอย่างสงสัย แล้วก็ส่งข้อความให้หลี่เสว่"เสว่เอ๋อ ไป๋ยี่เฟยทำงานอยู่ที่โหวจวี๋กรุ๊ปหรือ?"

ตอนนี้หลี่เสว่กำลังประชุมอยู่ เลยไม่เห็นข้อความ ดังนั้นเลยไม่ได้ตอบกลับ

โจวฉวี่เอ๋อก็รู้ว่าหลี่เสว่ยุ่งงานมาก เลยไม่ไปสนใจ แต่กลับจ้องมองไปที่ไป๋ยี่เฟยอย่างขลัง ในที่สุดก็เอ่ยเสียงเฮ่ออกมา"ทำงานอยู่ที่โหวจวี๋กรุ๊ปก็ยังไงล่ะ?คนแบบคุณ ก็คงเป็นแค่พนักงานปกติหรอก!"

ไป๋ยี่เฟยจับปลายจมูกไว้ ไม่อธิบายเพิ่มเติม จากนั้นพูดว่า"ฉันจะกลับบ้านแล้ว ขอตัวไปก่อนนะ"

โจวฉวี่เอ๋อเอ่ยเสียงเฮ่อออกมา พอเพิ่งจะไปก็เห็นว่าไป๋ยี่เฟยเดินไปทางรถบีเอ็มดับเบิลยู รุ่นนี้เธอรู้จัก อย่างน้อยก็ต้องหนึ่งหรือสองล้าน!

"รอก่อน รถคันนี้เป็นของคุณหรือ?"

ไป๋ยี่เฟยหยุดลง"ใช่ เป็นไรหรือเปล่า?"

โจวฉวี่เอ๋อตาตุ่มทันที"รถคันนี้คุณซื้อเองหรือ?หรือว่าเป็นของบริษัท?"

ก่อนหน้านี้ไป๋ยี่เฟยก็ได้ซื้อรถมาเซราติสองล้านกว่าไปคันหนึ่งแล้ว แถมยังซื้อวิลล่าสองหลัง ตอนนี้ยังซื้อรถเบนซ์อีกคันหรือ?"

ไป๋ยี่เฟยไม่ทราบความคิดในใจของโจวฉวี่เอ๋อ เลยพูดว่า"ฉันซื้อเอง วันนี้เพิ่งจะรับรถเสร็จ เอ๊ะ รถของคุณล่ะไปไหน?"

โจวฉวี่เอ๋อก็มีรถของส่วนตัว แต่เป็นแค่รถยี่ห้อโฟล์คสวาเกนคันหนึ่งที่ธรรมดา ไม่ถือว่าแพงมากนัก ก็ประมาณสามสี่แสน แต่ไป๋ยี่เฟยไม่เห็นว่าเธอได้ขับรถมา

"อ๋อ วันนี้ขับไปบำรุงแล้ว"โจวฉวี่เอ๋อตอบ แต่ในใจยังปรับตัวไม่ทัน

ไป๋ยี่เฟยเห็นเช่นนี้เลยลังเลไปสักครู่ แล้วพูดว่า"จะให้ฉันขับไปส่งคุณไหม?"

ถ้าหากว่าโจวฉวี่เอ๋อไม่ใช่มิตรสหายของหลี่เสว่ เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะขับรถไปส่งผู้หญิงคนอื่น

โจวฉวี่เอ๋อครุ่นคิดไปสักพักหนึ่ง"ได้นะ!"

ไป๋ยี่เฟยดูโทรศัพท์ไปสักพักหนึ่ง แล้วก็รีบส่งข้อความให้หลงหลิงหลิง"ไปตรวจสอบสถานการณ์โครงการช่วงนี้ของกิจการผลไม้หลี่ซื่อกรุ๊ป"

หลังจากผ่านไปครึ่งชั่วโมง ไป๋ยี่เฟยได้รับอีเมล์ฉบับหนึ่ง

พอเปิดดูแล้วถึงจะทราบว่า โครงการของกิจการผลไม้หลี่ซื่อกรุ๊ปดำเนินการได้อย่างราบรื่นตลอด แต่จู่ๆวันนี้วัสดุของบริษัทที่ให้ความร่วมมือเกิดปัญหาขึ้นมา ซึ่งทำให้ความคืบหน้าของโครงการล่าช้า แถมจำนวนของวัสดุชุดนี้ยังต้องการเยอะมาก หากต้องการแก้ปัญหา ก็ต้องหาซัพพลายเออร์ใหม่

ตามจริงแล้วปัญหาก็ไม่ใหญ่ เพียงแต่ต้องใช้เวลาหน่อยนึง ไป๋ยี่เฟยก็เลยไม่เป็นห่วงมากนัก

จนดึกๆหลี่เสว่ถึงจะกลับมา เมื่อไป๋ยี่เฟยได้เห็นท่าทางที่เหนื่อยล้าของเธอ จึงรู้สึกน่าสงสารเธอ

"กินข้าวหรือยัง?ฉันปรุงบะหมี่ชามหนึ่งให้คุณกิน"

หลี่เสว่มองไปที่ไป๋ยี่เฟย หัวใจที่เหนื่อยล้าได้รับปลอบใจสักนิด เธอเลยพยักหน้า

ไป๋ยี่เฟยไปที่ห้องครัว ส่วนหลี่เสว่ก็นั่งรออยู่ที่ห้องรับแขก

เมื่อเวลาที่ไป๋ยี่เฟยถือบะหมี่ไข่ไก่ชามหนึ่งออกมา ไม่ทราบว่าเนื่องจากสาเหตุใดหลี่เสว่ถึงรู้สึกว่าชีวิตที่อบอุ่นแบบนี้ดีมาก เพราะทำให้เธอสบายใจมาก

"กินเถอะ!กินเสร็จแล้วรีบไปพักผ่อน"ไป๋ยี่เฟยพูดอย่างนุ่มนวล

หลี่เสว่ตอบว่าอืม จากนั้นก็ก้มหน้ากินบะหมี่

หลังจากกินเสร็จไป๋ยี่เฟยก็ไปทำความสะอาดที่ห้องครัว ส่วนหลี่เสว่ก็ไปอาบน้ำล้างน้ำ เตรียมตัวพักผ่อน

หลังจากทำความสะอาดเสร็จ ไป๋ยี่เฟยก็เดินมาถึงหน้าประตูห้องของหลี่เสว่ ลังเลไปสักพักหนึ่ง แต่ยังคงเคาะประตูแล้วพูดว่า"เสว่เอ๋อ คุณนอนยัง?"

ไม่นาน หลี่เสว่ก็มาเปิดประตู เธอได้เปลี่ยนเป็นชุดนอนผ้าไหม

ไป๋ยี่เฟยหายใจไม่ออกทันที

"มีอะไรหรือ?"หลี่เสว่ไม่ได้สังเกตท่าทางการเปลี่ยนแปลงของไป๋ยี่เฟย

สายตาของไป๋ยี่เฟยเลื่อนลอย แล้วถามว่า"คุณเหนื่อยมากใช่ไหม?ต้องให้ฉันนวดให้ไหม?หรือว่าจะแช่เท้า?"

พอได้ยินคำพูดนี้หลี่เสว่ก็นิ่งอึ้งไปสักพักหนึ่ง เธอรู้สึกอับอายเล็กน้อย แต่เมื่อนึกถึงว่าตนเองคิดจะยอมรับไป๋ยี่เฟย ก็เลยพูดว่า"ก็มานวดเถอะ!"

ดวงตาของไป๋ยี่เฟยสว่างขึ้นทันที แล้วพยายามระงับความตื่นเต้นของตนเอง"โอเค"