ซุปเปอร์มหาเศรษฐีหน้าใหม่ นิยาย บท 452

บทที่ 452

เห็นภาพนี้แล้ว จางเถ่หลินถึงรู้ตัว นี่ไม่ใช่คนของตระกูลเย่ แต่เป็นคนที่มาช่วยไป๋ยี่เฟย

จางเถ่หลินรีบตะโกน “ระวังข้างหลัง”

เพิ่งตะโกนเสร็จ คนที่นำทีมก็หันมาทันที แล้วรีบวิ่งพุ่งไปที่เขา ยกมีดยาวในมือขึ้น ชี้ไปที่หัวเขา

จางเถ่หลินไหวตัวทัน ไหวพริบที่ไม่เคยมีมาก่อนแต่สามารถหลบการโจมตีของเขาได้ จากนั้นก็ไม่มีเวลาพูดอะไรอีก ก็ต่อสู้กับคนอื่นขึ้นมา

และในเวลาเดียวกัน คนชุดดำที่ได้ยินเสียงก็หันกลับมา เห็นคนชุดดำสิบกว่าคนอยู่ข้างหลัง

ไป๋ยี่เฟยสามคนก็หยุดการต่อสู้ มองเห็นคนข้างหลัง ความรู้สึกตื่นเต้นก็ผ่อนคลายลงไปบ้าง

ใช่ ผ่อนคลาย เพราะคนที่มาคือเฉินอ้าวเจียว เฉินอ้าวเจียวพาคนที่เขารวมตัวได้รีบมาช่วย

ไปยี่เฟยไปที่คริสตัลกรุ๊ปแล้วจากไปอย่างเร่งรีบ นอกจากไป๋หู่กับสวีลั่งแล้วไม่มีคนรู้ จากนั้นเพราะไป๋หู่ป้องกันตัวไว้ก่อน ให้เฉินอ้าวเจียวค่อยสังเกตพวกเขา

และแล้ว ก็มีประโยชน์

คนชุดดำหันไปแล้ว เห็นหัวหน้าของพวกเขากำลังต่อสู้กับพวกเขา ถึงรู้สึกตัว คนกลุ่มนี้เป็นศัตรูกับพวกเขา แล้วคนบางส่วนก็เริ่มโจมตีพวกไป๋ยี่เฟยสามคน ส่วนที่เหลือก็ไปโจมตีคนชุดดำที่มาใหม่

พอพวกเขาเข้าไปแล้ว ยังไม่ทันตอบสนอง สิบกว่าคนนั้นก็พุ่งเข้ามา ยกมีดขึ้นมา

“ตงตง......”

เสียงคนชุดดำล้มลงดังขึ้นต่อเนื่อง

คนสิบกว่าคนเคลื่อนไหวไปมาท่ามกลางคนชุดดำอย่างวิญญาณ จุดที่ผ่านไป ไม่มีคนลอดไปได้ ล้มตายทุกคน

พอล้มลงแล้วถึงเห็น คนเหล่านั้นมีรอยเลือดเส้นเดียวบนคอ มีเลือดไหลออกมาเป็นทาง และหน้าพวกเขาเต็มไปด้วยความตกใจและไม่อยากเชื่อ

คนชุดดำที่เหลือต่างเบิกตากว้าง ค่อยๆถอยหลัง

คนชุดดำที่ต่อสู้อยู่กับไป๋ยี่เฟยก็รู้สึกตกใจ ไม่สู้ต่อ และไปรวมตัวกับคนชุดดำที่เหลือ มองกลุ่มคนสิบกว่าคนนั้นด้วยความระวัง

พวกเขาไม่ได้ให้เวลาคนชุดดำแม้แต่น้อย ฆ่าคนที่อยู่ตรงหน้าแล้วพุ่งเข้าไป เข้าไปอยู่ในกลุ่มนั้น เก็บชีวิตทุกคนตรงหน้า

“อ้าก อ้าก......”

เพราะจากความรู้จักคนกลุ่มนี้เมื่อครู่ พวกเขารู้สึกกลัวมาก เพราะฉะนั้นขณะที่พวกเขาพุ่งเข้าไป จนลืมต่อสู้ทันเลย เหลือแค่เพียงเสียงร้องอย่างเจ็บปวด

สุดท้าย ห้านาทีผ่านไป คนชุดดำทั้งหมดก็ล้มตัวลง

ตอนนี้ เหลือเพียงแค่เฉินอ้าวเจียวกับจางเถ่หลินต่อสู้กัน

จางเถ่หลินมีความสามารถพอสมควร แต่เฉินอ้าวเจียวเก่งกว่าเขาเยอะ

“ปัง” มือข้างหนึ่งของเฉินอ้าวเจียวที่ไม่ได้ถือมีดทุบไปที่ไหล่ของจางเถ่หลิน จางเถ่หลินต้องถอยไปหลายก้าวถึงยืนนิ่งได้ด้วยตัวเอง

ไม่รอช้า มีดของเฉินอ้าวเจียวยื่นมาถึงตรงหน้า จางเถ่หลินใช้รถเป็นตัวช่วยกลิ้งไปอีกด้านหนึ่ง “ตั๊ง” เสียงดังขึ้น มีดยาวฟันไปที่รถ

จางเถ่หลินหายใจยาว เฉินอ้าวเจียวโจมตีมาอีก ครั้งนี้ เฉินอ้าวเจียวไม่รอช้า ชกหมัดลงไป จางเถ่หลินกระเด็นไปไกล

ล้มไปชนที่รถข้างๆ แล้วกลิ้งลงมา

เฉินอ้าวเจียวเดินเข้าไป มีดยาววางบนคอเขา

จางเถ่หลินตกใจ ทำไมถึงเป็นแบบนี้?

คนนี้เป็นใครกันแน่? ทำไมถึงได้เก่งขนาดนี้?

แล้วมองไปข้างหน้า จางเถ่หลินรู้สึกตัวเองเวียนหัวตาลาย แล้วรีบเบิกตากว้าง “ทำไม......เป็นไปได้ยังไง?”

ตายหมดแล้ว

เขามาคนฝีมือดีมาหลายสิบคน ตายหมดแล้ว

แค่เวลาสั้นๆเพียงไม่กี่นาที โดนคนที่โผล่มากะทันหันแค่สิบกว่าคนฆ่าตายหมด