ซุปเปอร์มหาเศรษฐีหน้าใหม่ นิยาย บท 478

บทที่ 478

“ใครแม่งที่อนุญาตให้คุณเข้ามา?” หลิ่วจาวเฟิงโกรธอยู่

อย่างไรก็ตามผู้ที่มาเยือนไม่ใช่พนักงานเสิร์ฟ แต่เป็นชายในชุดดำ

ชายคนนั้นปิดประตูห้องเหมา และเดินตรงไปที่หลิ่วจาวเฟิง

เมื่อหลิ่วจาวเฟิงเห็นดังนั้นเขาก็ตื่นเต้น และซ่อนตัวอยู่ที่มุมทันที “คุณเป็นใคร? อยากจะทำอะไร?”

ชายคนนั้นก้มศีรษะลง และพูดด้วยเสียงแหบๆว่า “ฆ่ามึง”

ดวงตาของหลิ่วจาวเฟิงเบิกกว้างขึ้นในทันที............

............

ในโรงแรม ไป๋หู่วางสายโทรศัพท์ และพูดกับไป๋ยี่เฟยว่า “ทางด้านเฉินอ้าวเจียวเสร็จงานแล้ว”

“อืม ไปกันเถอะ!”

ไป๋ยี่เฟยเคยคิดที่จะเปลี่ยนรถ แต่เขารู้ดีว่า ถึงแม้เขาจะเปลี่ยนรถ คนพวกนั้นก็จะหาเขาเจอเช่นกัน แทนที่จะทำแบบนี้ ก็ยังดีกว่าที่จะไม่เปลี่ยน

มาพอดีเลย มาฆ่าเขาไม่ใช่เหรอ? ถ้าอย่างนั้นเขาก็ฆ่าพวกเขา

ไป๋ยี่เฟยขับรถของตัวเองออกไปเมืองเทียนเป่ยอย่างโจ๋งครึ่มตลอดทาง

เขาไม่รู้เลยว่าคนพวกนั้นอยู่ที่ไหนกัน และจะปรากฏตัวอยู่ที่ไหน แต่ที่แน่นอนก็คือ พวกเขาจะต้องออกมาอย่างแน่นอน

บนท้องถนน ทุกคนเพิ่มความระมัดระวัง ถ้าจะบอกว่าสถานที่ที่ดีที่สุดในการฆ่าคน คือบนท้องถนนอย่างแน่นอน หรือไม่ก็ในช่วงทางสถานที่ห่างไกล

ช่วงระหว่างทางที่จากเมืองเป๋ยไห่กลับไปที่เมืองเทียนเป่ย จะผ่านช่วงชานเมืองไปอยู่ช่วงหนึ่ง ก่อนที่จะขึ้นทางด่วนไป

สาเหตุที่เรียกว่าชานเมือง เพราะที่นั่นมีผู้คนและอาคารค่อนข้างน้อยมาก

เป็นเรื่องง่ายมาก ที่บางสิ่งจะเกิดขึ้น ในสถานที่ที่ไม่ค่อยมีผู้คนเข้าถึงได้ และไม่มีใครพบ

แน่นอนว่า ในสถานที่เช่นนี้ มันง่ายมากที่จะดึงดูดความสนใจของอีกฝ่าย

ไป๋หู่เห็นมีรถธุรกิจสีดำหลายคันไล่ตามรถของพวกเขาจากกระจกมองหลัง ดังนั้นเขาจึงพูดอย่างใจเย็นว่า “มาแล้ว”

ไป๋ยี่เฟยก็เห็นแล้วเช่นกัน หลังจากที่ตอบรับว่าอืม “หาสถานที่ห่างไกล และหยุดรถ”

“รับทราบครับ”

ตามคำพูดของไป๋ยี่เฟย ไป๋หู่พบช่วงทางที่ห่างไกลของถนน และหยุดอยู่ในสถานที่ที่ไม่มีผู้คนเป็นระยะทางหนึ่งกิโลเมตรก่อนและหลัง

ทันทีที่รถของไป๋ยี่เฟยหยุดรถ รถหลายคันที่อยู่ตามข้างหลังก็หยุดเช่นกัน หลังจากนั้นไม่นาน มีรถอย่างน้อยสิบยี่สิบคันจอดอยู่ในที่ที่ห่างไกลนี้

อีกไม่กี่นาทีต่อมา คนในรถก็ลงจากรถทั้งหมด

ผู้คนนับสิบกว่าคนรวมทั้งไป๋ยี่เฟยถูกรายล้อมไปด้วยผู้คนมากกว่าหนึ่งร้อยคน

สถานการณ์นี้เกิดขึ้นอีกครั้ง ความแตกต่างก็คือ คู่ต่อสู้ที่พวกเขาพบนั้นแข็งแกร่งกว่าที่เคยพบในวิลล่ามาก

โมเมนตัมในครั้งนี้รุนแรงกว่าครั้งที่แล้วมาก และหลังลงจากรถ โดยไม่พูดอะไร ถือมีดอยู่ในมือและพุ่งเข้ามาโดยตรง

สายตาของไป๋ยี่เฟยมืดมนลง “ฆ่า! ฆ่าถนนนองเลือดออกมาเส้นหนึ่ง!”

ฆ่าทุกคนที่นี่เท่านั้น พวกเขาถึงจะสามารถมีชีวิตอยู่ต่อไปได้!

“ฆ่า!”

ฝูงชนคำรามพร้อมกัน และหยิบอาวุธของตัวเองออกมา และพุ่งออกไป

การต่อสู้ของความเหลื่อมล้ำทางอำนาจเริ่มต้นขึ้นแล้ว

ไป๋ยี่เฟยพุ่งเข้าไปในฝูงชน และตามการเคลื่อนไหวที่เขาเคยใช้มาก่อน เขายกขาขึ้นและเตะเข้าไป

อย่างไรก็ตาม ความแข็งแกร่งของฝ่ายตรงข้ามนั้นเกินความคาดหมายของเขา

การเตะของเขาไม่ได้โดนไปที่ร่างศัตรู แต่ถูกใครบางคนขัดขวาง จากนั้นบุคคลนั้นก็ชกด้วยแบ็คแฮนด์

“ตูม!”

ไป๋ยี่เฟย “เติ้งเติ้ง” ถอยหลังไปหลายก้าว ปิดหน้าอกของตัวเอง

แกร่ง!

มันแกร่งมากจริงๆ!