ซุปเปอร์มหาเศรษฐีหน้าใหม่ นิยาย บท 481

บทที่ 481

คนที่เป็นหัวหน้าคือชายในชุดดำ มีรอยแผลเป็นบนใบหน้าเขา จับตัวหลี่เสว่ด้วยตัวเอง ใช้มีดจี้ที่คอของหลี่เสว่ แล้วพูดอย่างโหดเหี้ยม “ใครแม่งที่จะเชื่อคำพูดของคุณ?”

“คนที่อยู่ข้างๆคุณมีปืนอยู่ในมือไม่ใช่เหรอ? ตอนนี้ คุณเอาปืน ยิงใส่ตัวเองทันที คุณตายแล้ว เราก็จะปล่อยเมียคุณไปทันที!”

“ไม่!”

ยังไม่มีใครพูดอะไร หลี่เสว่ก็ตะโกนออกมาทันที

“หุบปากซะ!” กริชของชายคนนั้นทำให้เกิดรอยแดงที่คอของหลี่เสว่ “ไม่งั้นกูก็จะฆ่ามึงเดี๋ยวนี้เลย!”

หลี่เสว่ไม่ได้ตะโกนอีก แต่มองไปที่ไป๋ยี่เฟย การแสดงออกในสายตาของเธอชัดเจนมาก เธอไม่อยากจะให้ไป๋ยี่เฟยฆ่าตัวตายเพื่อเธอ

และหลังจากไป๋ยี่เฟยได้ยินคำพูดของชายผู้มีแผลเป็น การแสดงออกของเขาก็ดูไร้ความรู้สึก “ปืน”

ชายคนนั้นผงะ “คุณบ้าไปแล้วเหรอ!”

“เอาปืนมาให้ผม!” ไป๋ยี่เฟยคำราม

ชายคนนั้นปฏิเสธที่จะให้ “คุณใจเย็นๆก่อน คุณตายแล้ว ถ้าพวกเขายังไม่ปล่อยคนล่ะ? ผมจะเอาชนะพวกเขาด้วยตัวคนเดียวไม่ได้!”

ไป๋ยี่เฟยชะงักเล็กน้อย เหล่ตาเล็กน้อย และมองไปที่ชายผู้มีแผลเป็นที่อยู่ฝั่งตรงข้าม

ชายผู้มีแผลเป็นยังถุยน้ำลายด้วย “ตอนนี้คุณไม่มีสิทธิ์พอที่จะเจรจาตกลงกับเรา!”

ไป๋ยี่เฟยไม่ตอบกลับ เมื่อกี้นี้เขาหุนหันพลันแล่นไปจริงๆ เมื่อนึกถึงหลี่เสว่อยู่ในมือของพวกเขา และกริชยังคงจี้อยู่ที่คอของเธอด้วย เขาอยากจะใช้วิธีที่เร็วที่สุดเพื่อให้หลี่เสว่เป็นอิสระ

ในขณะนั้น เขาไม่มีสติเลยจริงๆ แม้ว่าเขาจะตาย เขาก็เต็มใจ

แต่เขาลืมไปว่า ถ้าเขาตายไป หลี่เสว่และชายคนนี้จะไม่ใช่คู่ต่อสู้ของพวกเขาเลย และก็จะตกอยู่ในมือของพวกเขาเช่นกัน

ไป๋ยี่เฟยสงบลงมาก เหลือบมองไปที่หลี่เสว่ และหลี่เสว่บอกเขาด้วยสายตาว่า เธอไม่กลัวความตาย!

ไป๋ยี่เฟยละสายตา เขากลัวว่าจะสูญเสียการควบคุมอีกครั้ง

“มันไม่มีประโยชน์เลยที่คุณจะฆ่าผมไป!”

ชายผู้มีแผลเป็นตะคอกอย่างเย็นชา “ใครบอกว่ามันไม่มีประโยชน์ที่จะฆ่าคุณ? คุณเป็นเป้าหมายของหลายตระกูลที่ต้องการจะไล่ล่าตามฆ่าเลย!”

“แทนที่จะฆ่าผม พวกคุณจับตัวผมจะดีกว่า พวกคุณสามารถทำลายผมได้ ผมวิ่งหนีไม่ได้ แบบนี้ พวกคุณก็จะสามารถล่อให้ไป๋หยุนเผิงออกมาได้” ไป๋ยี่เฟยพูดอย่างจางๆ

ชายผู้มีแผลเป็นลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แน่นอนว่าพวกเขามีความคิดเช่นนี้ แต่ก็ยากเกินกว่าที่จะจับตัวไป๋ยี่เฟยได้

ดังนั้น หลังจากกลุ่มคนของพวกเขามา พวกเขาก็ฆ่าไป๋ยี่เฟยโดยตรง พวกเขาไม่เชื่อว่า หลังจากฆ่าไป๋ยี่เฟยแล้ว ไป๋หยุนเผิงก็ยังไม่ออกมา!

“อย่าไปเชื่อคำพูดของเขา ใครจะไปรู้ว่าเขาอยากจะทำอะไร? คนๆนี้เจ้าเล่ห์มาก!” อีกคนที่อยู่ด้านหลังของชายผู้มีแผลเป็นเตือนว่า

ชายผู้มีแผลเป็นสายตามืดลงเมื่อได้ยินเช่นนี้ “ไป๋ยี่เฟย มึงอยากจะเล่นกลอุบายอะไรเหรอ?”

“อย่าเสียเวลาเลย รีบทำตามที่กูบอก! ไม่งั้น กูจะฆ่าเธอทันที!” กริชของชายผู้มีแผลเป็นกระชับเล็กน้อยอีกครั้ง

ลำคอขาวของหลี่เสว่ชุ่มไปด้วยเลือดสีแดงสด สีขาวและสีแดง อันก่อให้เกิดความแตกต่างอย่างชัดเจน สายลมที่ชายหาดพัดมา ทำให้มันดูพร่างพราวยิ่งขึ้น อยู่ภายใต้ดวงอาทิตย์ที่พร่างพราว

“อย่าทำร้ายเธอ!” ไป๋ยี่เฟยเริ่มกังวล และพูดกับชายคนนั้นอีกครั้ง “เอาปืนมาให้ผม!”

เมื่อเห็นเช่นนี้ชายคนนั้นต้องมอบปืนให้ไป๋ยี่เฟย และพูดว่า “คุณต้องคิดให้ดีๆนะ ผลที่จะตามมาหลังการฆ่าตัวตายของคุณ!”

ไป๋ยี่เฟยพูดด้วยน้ำเสียงที่มีเพียงพวกเขาสองคนเท่านั้นที่ได้ยิน “ผมจะไม่ฆ่าตัวตาย”

หลังจากพูดจบ ไป๋ยี่เฟยก็หยิบปืนขึ้นมา จ่อที่ขาของเขา “ผมทำลายขาทั้งคู่ของตัวเอง พวกคุณปล่อยเธอไป”

ชายผู้มีแผลเป็นเลิกคิ้วโดยไม่คาดคิด “จริงๆเลย ผู้ชายที่รู้แต่จะทำเพื่อผู้หญิงคนหนึ่ง ไอ้โง่!”

“คุณปล่อยเธอไปก่อน และผมก็จะยิงทำลายขาของผมทันที” ไป๋ยี่เฟยพูดด้วยสีหน้าจริงจัง “ที่นี่มีแค่เราสองคน เราไม่สามารถหนีไปได้ คุณปล่อยเสว่เอ๋อไป และปล่อยให้ผู้ชายคนนี้พาเธอจากไป”

“มึงฝันไปหรือเปล่า!” ชายผู้มีแผลเป็นตะคอกอย่างเย็นชา “มึงแม่งคิดว่าอยู่ในตลาดผักสดเหรอ? ยังจะมาต่อรองต่อเถียงกับเราอีกงั้นเหรอ?”

ชายที่อยู่ข้างๆไป๋ยี่เฟยสะดุ้งเล็กน้อย เขาเคยคิดถึงผลลัพธ์ที่เลวร้ายที่สุดในช่วงหลัง นั่นก็คือถ้าไป๋ยี่เฟยทำลายขาตัวเอง ก็เหลือเพียงเขาคนเดียวที่ต้องเผชิญหน้ากับคนพวกนี้ และมีเพียงผลลัพธ์เดียว และนั่นก็คือความตาย

แต่ไม่เคยคิดเลยว่าไป๋ยี่เฟยจะให้เขาพาหลี่เสว่จากไป และหาทางเอาชีวิตรอดให้เขา