ซุปเปอร์มหาเศรษฐีหน้าใหม่ นิยาย บท 485

บทที่ 485

ชายที่ถูกเรียกชื่อว่าเจ้าหกยิ้มอย่างขมขื่นอีกครั้ง “อย่าพูดแบบนั้นเลย จุดประสงค์ของเราต่างกัน”

เขาก็ระมัดระวังตัวมากเช่นกัน เพราะเขาไม่สามารถเอาชนะจ้าวหลงได้

ในเวลาต่อมาจ้าวหลงก็กล่าวว่า “ก็ใช่ จุดประสงค์นั้นแตกต่างกันจริงๆ แต่ว่า เจ้าหก ผมรู้จักคุณดี ถ้าคุณมีปืน ผมก็จะเอาชนะมือปืนแม่นอย่างคุณไม่ได้แน่นอน แต่ถ้าคุณไม่มีปืนแล้ว.........”

คำพูดต่อจากนั้นไม่พูดก็ชัดเจนแล้ว

ไป๋ยี่เฟยมองไปที่เจ้าหก จากนั้นก็มองไปที่จ้าวหลง และพูดต่อในสิ่งที่เขาพูดก่อนหน้านี้ “คนในตระกูลฉุงจะฆ่าผม ผมไม่มีความเห็น แต่ข้อแม้ก็คือ พวกคุณสามารถฆ่าผมต่อหน้าของคนพวกนี้ได้”

“พวกคุณก็อยากได้สิทธิในการพัฒนาของหลันเต่าใช่ไหม?” ไป๋ยี่เฟยถามว่า “ถ้าผมตายไปตั้งแต่ตอนนี้ พวกคุณก็จะไม่มีโอกาสที่จะใช้ผมไปคุกคามไป๋หยุนเผิง ยิ่งไม่ต้องคิดว่าจะได้รับสิทธิในการพัฒนาของหลันเต่าเลย”

ใบหน้าของจ้าวหลงมืดลง “คุณอยากจะให้ผมช่วยจัดการกับคนพวกนั้นหรือไม่?”

เขาไม่ได้โง่ และไป๋ยี่เฟยเองก็ไม่สามารถเอาชนะคนจำนวนมากขนาดนั้นได้ ดังนั้นเขาจึงใช้ประโยชน์จากจุดที่พวกเขาให้ความสำคัญกับสิทธิในการพัฒนาของหลันเต่า และให้เขาไปจัดการคนที่ไล่ล่าและตามฆ่าไป๋ยี่เฟย

ไป๋ยี่เฟยพูดอย่างตรงไปตรงมา “ใช่ เส้นทางอยู่ข้างหน้าของคุณ อยู่ที่ว่าคุณเองจะเดินไปหรือไม่”

ในตอนนี้ ไป๋ยี่เฟยสงบอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน หากเขาอยากจะมีชีวิตรอดจากไปภายใต้การไล่ล่าของคนจำนวนมากขนาดนี้ เขาก็ต้องใช้ทรัพยากรที่มีอยู่ทั้งหมด

มิฉะนั้น สิ่งที่รอพวกเขาอยู่ก็เหลือเพียงความตายเท่านั้น!

จ้าวหลงลังเลอยู่ครู่หนึ่ง และก็ถูกขัดจังหวะด้วยเสียงที่อยู่ในเรือ “ไอ้โง่ คิดอะไรมากมาย? ฆ่าเขาโดยตรง!”

หลังจากพูดจบ มีสาววัยสิบเจ็ดปีเดินออกมาจากในลำเรือ ใส่ชุดกีฬาสบายๆแบบเรียบง่าย มัดผมหางม้า ดูแล้วเรียบง่ายสบายตา

“คุณอยู่ที่นี่จริงๆ!” หลังจากที่จ้าวหลงพูดคำนั้นไป๋ยี่เฟยก็พอเดาได้แล้วว่าฉุงลี่หย่าก็น่าจะมาด้วย ดังนั้นจึงถามว่าเธออยู่ที่นี่หรือไม่

ฉุงลี่หย่าเหลือบมองที่ไป๋ยี่เฟย “คุณอย่าเล่นกลเล็กๆน้อยๆอยู่ต่อหน้าฉันนะ ที่ฉันมาในวันนี้เพื่อแก้แค้นให้พี่ชายของฉัน สิทธิในการพัฒนาของหลันเต่านั่น ฉันไม่สนใจเลย”

ดวงตาของไป๋ยี่เฟยลดลงเล็กน้อย และเขาพูดเบาๆ “คุณไม่สนใจ แต่ตระกูลของคุณสนใจ”

“พวกเขาจะเข้าใจฉัน ยิ่งไปกว่านั้น ใครบอกว่าจะต้องใช้คุณถึงหาไป๋หยุนเผิงเจอ?” ฉุงลี่หย่าตะคอกอย่างเย็นชา “ตระกูลฉุงของเราสามารถหาไป๋หยุนเผิงเจอได้โดยไม่ต้องใช้คุณ!”

“เมื่อถึงเวลานั้น สิทธิในการพัฒนาของหลันเต่าก็จะเป็นของตระกูลฉุงเหมือนเดิม!”

ไป๋ยี่เฟยพูดหลังจากได้ยินคำพูด “แล้วทำไมตระกูลฉุงยังไม่ได้รับสิทธิ์ในการพัฒนาหลันเต่าล่ะ?”

หากตระกูลฉุงสามารถค้นพบไป๋หยุนเผิงได้จริงๆโดยไม่ต้องใช้ไป๋ยี่เฟย กลัวว่าไป๋หยุนเผิงคงถูกค้นพบไปนานแล้ว แต่ตอนนี้ยังไม่มีข่าวของไป๋หยุนเผิงเลยสักนิด!

ฉุงลี่หย่าหยุดชั่วครู่ การแสดงออกของเธอไร้ความปราณีและกว่าวว่า “มันไม่ใช่เรื่องของคุณ!”

“จ้าวหลง! ฆ่าเขาทิ้งซะ!”

จ้าวหลงพยักหน้า “รับทราบครับ! คุณหนูโต!”

หลังจากพูดแล้ว จ้าวหลงกำลังจะลงมือ และในขณะนี้ ก็มีอีกคนเดินเข้ามา

“หยุดมือนะ!”

ฉางเชี่ยวที่ใส่ชุดสีน้ำเงินเข้มเดินเข้ามา

ในตอนแรกฉางเชี่ยวก็ยังไม่ได้สังเกตเห็นสถานการณ์ของฝั่งนี้ ในตอนแรกเขาก็ไม่เห็นจ้าวหลงอย่างชัดเจน มีไป๋ยี่เฟยกับผู้ชายคนนั้นอยู่ เขาจึงไม่ได้เดินเข้าไป

แต่หลังจากนั้นก็เห็นฉุงลี่หย่า และฉางเชี่ยวก็รู้แล้ว ดังนั้นเขาจึงทนไม่ได้อีกต่อไป ดังนั้นเขาจึงจัดการกับคนรอบข้างแล้วก็เดินเข้ามา

“ลี่หย่า” ฉางเชี่ยวมองไปที่ฉุงลี่หย่า ด้วยสายตาที่ซับซ้อน

ฉุงลี่หย่าประหลาดใจมาก “พี่ชายฉางเชี่ยว? ทำไมคุณถึงอยู่ที่นี่? คุณก็มาช่วยฉันเหรอ?”

“ไม่ใช่ คุณมาช่วยไป๋ยี่เฟยงั้นหรือ?” ฉุงลี่หย่าพบว่ามีบางอย่างผิดปกติ เพราะฉางเชี่ยวอยู่ข้างไป๋ยี่เฟย และเมื่อกี้ยังบอกให้จ้าวหลงหยุดอีกด้วย

ฉุงลี่หย่ามองที่ไปที่ฉางเชี่ยวอย่างไม่น่าเชื่อ “พี่ชายฉางเชี่ยว ทำไมคุณถึงต้องมาช่วยไป๋ยี่เฟยด้วย?”

“ไป๋ยี่เฟยฆ่าพี่ชายฉัน!”

“คุณบอกว่าจะแก้แค้นแทนพี่ชายของฉันไม่ใช่เหรอ?”

“ไป๋ยี่เฟยอยู่ตรงหน้าของคุณแล้ว คุณก็ลงมือสิ!”

ฉุงลี่หย่าตะโกน เธอรู้สึกประหลาดใจกับทัศนคติของฉางเชี่ยวมากเกินไป มันไม่น่าเชื่อเลย และแม้กระทั่งยังมีความผิดหวังอยู่อย่างเข้มข้นเล็กน้อย