ซุปเปอร์มหาเศรษฐีหน้าใหม่ นิยาย บท 486

บทที่ 486

“ถอยไปเถอะ..........” ไป๋ยี่เฟยพูดขึ้นอีกครั้ง

ฉางเชี่ยวทำมามากพอแล้ว ช่วยเขาไม่ว่า แต่ยังทะเลาะกับคู่หมั้นของตัวเองเพราะเขา ซึ่งนี่ทำให้ไป๋ยี่เฟยรู้สึกไม่สบายใจมากเลยจริงๆ

หลังพูดจบ ฉุงลี่หย่าก็ให้ฉางเชี่ยวถอยไป แล้วเยาะเย้ยว่า “เขาก็บอกให้คุณถอยไปแล้ว คุณยังไม่ยอมถอยไปอีกเหรอ? คุณไม่ใช่เห็นว่าเขาเป็นเพื่อนเหรอ?”

ในแววตาของฉางเชี่ยวมีความเจ็บปวดเล็กน้อย และในที่สุด ก็ถอยออกไป

ในเวลานี้ ชายที่มีชื่อเจ้าหกยืนออกมา “ถ้าจะฆ่าเขา จงฆ่าผมก่อน!”

“มึงคิดว่าเป็นใครกัน? คู่ควรกับฉันลงมือด้วยหรือ?” ฉุงลี่หย่าพูดอย่างเย็นชาด้วยใบหน้าเล็กๆ

จ้าวหลงยืนออกมา “เจ้าหก คู่ต่อสู้ของคุณคือผม”

เจ้าหกมองไปที่จ้าวหลง และไม่สนใจเขา เขาต้องการจะปกป้องไป๋ยี่เฟย

จ้าวหลงโกรธเมื่อเห็นเช่นนี้ “ผมว่า คุณคงไม่ได้คิดว่าถ้าคุณลงมือกับคุณหนูโต ผมก็จะไม่ลงมือแล้วงั้นหรือ? สุดท้าย คุณก็ต้องต่อสู้กับผม!”

เจ้าหกจ้องมองเขา “คุณก็รู้ว่าผมไม่มีปืนก็จะเอาชนะคุณไม่ได้!”

จ้าวหลงยิ้มอย่างมีชัย “ดังนั้น ทำเพื่ออะไรล่ะ?”

เจ้าหกยังคงไม่ยอมถอยไป แต่ไป๋ยี่เฟยพูดขึ้นมาว่า “ถอยไปให้หมด”

เขาไม่เคยเห็นฝีมือของฉุงลี่หย่ามาก่อน แต่เขาก็ไม่กล้าชะล่าใจเกินไป ฉุงลี่หย่ากล้าที่จะลงมือด้วยตัวเอง ซึ่งแสดงให้เห็นว่าความแข็งแกร่งของเธอนั้นไม่ได้อ่อนแอ มันก็ใช่ คุณหนูของสี่ตระกูลใหญ่ ถึงจะยังไงมันก็จะไม่มีวันเหมือนผู้หญิงคนธรรมดาทั่วไปที่ไม่มีทางสู้อยู่แล้ว

บนชายหาด ไป๋ยี่เฟยและฉุงลี่หย่ายืนอยู่ตรงข้ามกัน ช่วงระหว่างกลางห่างกันเพียงไม่ถึงสามเมตร

ทั้งสองต่อสู้กันแบบตัวต่อตัว และไม่มีใครได้รับอนุญาตให้เข้ามาแทรกแซง

“เริ่มกันเลย!”

ไป๋ยี่เฟยกล่าวอย่างจางๆ

ฉุงลี่หย่าตะคอกอย่างเย็นชา และกำลังจะวิ่งเข้าไปพร้อมกับมีดของตัวเอง

ในขณะนี้ มีเสียงของปืนกลมือดังขึ้น “ปั้งปั้งปั้ง” 

ทุกคนหยุดนิ่ง แล้วหันหน้าไปมอง และเห็นฉากที่น่าทึ่งมาก

..........

นับไปข้างหน้าเป็นเวลาสองนาที กลุ่มคนอีกกลุ่มก็มาถึงบนถนนเลียบชายฝั่ง ทุกคนถือปืนกลมืออยู่ทั้งหมด และปิดถนนทางด้านนี้ไปจนทั้งหมดในคราวเดียว

ในหมู่พวกเขา ชายที่อยู่ตรงกลางตะโกนไปที่ด้านล่าง “ไป๋ยี่เฟยคือคนไหน?”

เสียงนี้อยู่ไม่ไกลจากไป๋ยี่เฟย และพวกเขาที่กำลังต่อสู้กันไม่ได้ยิน แต่พวกไป๋หู่และคนอื่นๆที่อยู่ด้านล่างได้ยินทั้งหมด

เมื่อทุกคนเห็นปืนที่พวกเขาถืออยู่ ต่างก็หยุดการเคลื่อนไหว และจากนั้นก็ได้ยินคำถามของชายคนนั้น เหล่าปรมาจารย์ก็คิดว่าคนพวกนี้มาที่นี่เพื่อมาฆ่าไป๋ยี่เฟย

ดังนั้นทุกคนจึงชี้ไปที่พวกไป๋หู่และคนอื่นๆและพูดว่า “พวกเขาเป็นคนของไป๋ยี่เฟย!”

สีหน้าของไป๋หู่และเฉินอ้าวเจียวและคนอื่นๆน่าเกลียดมาก ไม่จำเป็นต้องคิดก็รู้ว่า อีกฝ่ายถือปืนกลมือ และมีข้อได้เปรียบด้านตำแหน่งทางภูมิศาสตร์ หากพวกเขายิงปืนอย่างต่อเนื่อง และพวกเขาจะไม่มีทางรอดชีวิตได้อย่างแน่นอน

และพวกปรมาจารย์เหล่านั้นมีความสุข

“ไม่รู้ว่ามาจากตระกูลไหน? กล้าที่จะลงทุนมากขนาดนี้?”

“มองไม่ออกเลย!”

“น่าจะเป็นหนึ่งในสี่ตระกูลใหญ่มั้ง?”

“มันก็ใช่ ปืนกลมือจำนวนมากขนาดนี้ไม่ใช่เรื่องตลกเลย!”

“...........”

ในตอนที่ทุกคนอารมณ์ต่างกัน คนข้างบนก็เริ่มยิงปืน

“ปั้งปั้งปั้ง.........”