บทที่ 49
“นายไป๋ นี่คือบัตรของคุณค่ะ กรุณาเก็บรักษาไว้ดีๆ”
ผู้ชายและผู้หญิงชะงักอีกครั้ง
บัตรใบนั้นเป็นบัตรธนาคารจริงหรือ?
ชุดอะความารีนและมรกตอันนั้นรวมกันก็สามสี่แสนแล้ว!
ไป๋ยี่เฟยรับบัตร และหลังจากรับสินค้ามา ก็ไม่สนใจสองคนนั้น จับมือหลี่เสว่เดินออกไป
ผู้หญิงไม่ยอมเห็นเครื่องประดับที่ตนชอบถูกแย่งไป “รอก่อน! ไม่ให้ไป!”
ไป๋ยี่เฟยพูดกับหลี่เสว่: “อย่าไปสนใจพวกเขา”
หลี่เสว่พยักหน้า คนแบบนี้เธอเองก็ไม่อยากสนใจ
“นี่ พวกคุณหูหนวกหรือไง?” ผู้หญิงเปลี่ยนเป็นหวีดแหลมขึ้นมาอีกแล้ว “ไม่อนุญาตให้ไป! อัญมณีอะความารีนนั้นเป็นของฉัน! พวกคุณหยุดเดี๋ยวนี้!”
เสียงตะโกนทำเอาคนรอบๆ ตู้โชว์หันมามอง
ไป๋ยี่เฟยและหลี่เสว่ก็ยังคงไม่สนใจเขา เดินไปข้างหน้าต่อ
ตอนนี้ ผู้ชายที่อยู่ข้างๆ ผู้หญิงจู่ๆ ก็ตวาดออกมา “หุบปาก!”
ผู้ชายจ้องมองผู้หญิงเขม็งด้วยความโหดเหี้ยม จากนั้นตัวเองก็เดินนำไป
เมื่อกี้เขารู้สึกคุ้นตาไป๋ยี่เฟยและหลี่เสว่ ตอนนั้นยังนึกไม่ออก หลังจากนั้นพอได้ยินพนักงานขายเรียก “นายไป๋” เขาก็นึกออกในทันที แต่ก่อนเคยเจอเขาในงานเลี้ยงครบรอบของหลิ่วซื่อกรุ๊ป เพียงแต่ตอนนั้นเขายืนอยู่ไกล เลยมองไม่ชัดเท่านั้น
แม่งเอ๊ย ไม่คิดว่าจะเป็นผู้จัดการใหญ่ของโหวจวี๋กรุ๊ปและกิจการผลไม้หลี่ซื่อกรุ๊ปของหลี่เสว่!
ท่าทีของผู้หญิงของตนเมื่อกี้ เป็นการล่วงเกินไป๋ยี่เฟยและหลี่เสว่ไปแล้วอย่างถึงที่สุด ไม่รู้ว่าจะเป็นอย่างไร?
“ประธานไป๋ ประธานหลี่ ขออนุญาตส่งตรงนี้”
ไป๋ยี่เฟยและหลี่เสว่หยุดเดินพร้อมกัน หันกลับไปอย่างงงงวย
“ประธานไป๋ ประธานหลี่ ขออภัยจริงๆ ครับ เมื่อกี้ตาไม่มีแวว จึงมองไม่ออก ฉันขอกล่าวขอขมาคำพูดของเจียวเจียวเมื่อกี้ไว้ ณ ตรงนี้ หวังว่าทั้งสองท่านจะไม่ใส่ใจ”
ไป๋ยี่เฟยและหลี่เสว่สบตามอง ก็เข้าใจขึ้นมา
ด้านหลัง หญิงที่ชื่อเจียวเจียวตะลึงตาค้าง
ประธานไป๋?ประธานหลี่?
นี่เธอล่วงเกินคนใหญ่คนโตไปแล้วหรือ?
คิดถึงตรงนี้ ผู้หญิงก็เริ่มกลัวขึ้นมา ตัวสั่นระริกเล็กน้อย
คนรอบๆ เห็นก็ชะงักกันหมด สถานการณ์นี้มันอะไร?
ไป๋ยี่เฟยเหลือบมองผู้ชาย แล้วเหลือบมองผู้หญิงอีกที พูดเสียงเรียบ “พวกเรามันคนบ้านนอก กล้าที่ไหน?”
ผู้ชายเหงื่อเย็นเยียบไหลไม่หยุด เช็ดหน้าผาก แล้วหันกลับไปตะโกนกับผู้หญิงคนนั้น: “ยังไม่รีบมาขอโทษประธานไป๋กับประธานหลี่อีก!”
ผู้หญิงได้ยินก็ได้สติ เดินเข้ามากลัวตัวสั่นงก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ซุปเปอร์มหาเศรษฐีหน้าใหม่