ซุปเปอร์มหาเศรษฐีหน้าใหม่ นิยาย บท 518

บทที่518

ไป๋ยี่เฟยเป็นหนึ่งในนั้นอย่างไม่ต้องสงสัย แต่ที่น่าแปลกใจคือ หลี่เสว่กับหลิ่วจาวเฟิงก็เข้ารอบด้วย

หลังจากการคัดเลือกรอบแรกที่สิ้นสุดลง ท้องฟ้าก็ได้มืดไปแล้ว ทุกคนจึงมุ่งตรงไปยังภัตตาคาร

ในเวลาเดียวกัน ภายในห้องพักห้องหนึ่ง ภายในห้องที่มืดมิดไม่ได้เปิดไฟไว้ มีเพียงแสงจากหน้าจอสี่เหลี่ยมๆ เท่านั้นที่ยังสว่างอยู่ หน้าจอสี่เหลี่ยมเป็นโซฟา บนโซฟามีคนหลายคนนั่งอยู่

หนึ่งในนั้นที่กำลังนั่งมองจอมอนิเตอร์อยู่ ได้พูดขึ้นอย่างใจเย็นว่า “ณ ตอนนี้ ดูเหมือนโอกาสที่ไป๋ยี่เฟยจะชนะมันค่อนข้างสูงเลย”

“ถ้าไม่เกิดเรื่องที่ไม่คาดคิดขึ้น ไป๋ยี่เฟยก็ไม่มีทางชนะหรอก” คนอีกคนทำเสียงฮึดฮัด

พูดจบ ก็ได้มีเสียงของอีกคนดังขึ้น “ถ้าเย่ฮวนชนะ ไป๋ยี่เฟยถึงมีค่ามากพอที่จะเป็นเหยื่อล่อ ไม่อย่างนั้น……”

“มันก็ไม่แน่” มีคนแย้งขึ้นมา “มันอาจจะมีผลลัพธ์ที่ดีกว่านี้ก็ได้”

“หมายความว่ายังไง?”

“ถ้าไป๋ยี่เฟยได้ขึ้นเป็นประธานของสหพันธ์ธุรกิจละก็ ก็จะได้รับการคุ้มครองจากทางสหพันธ์ธุรกิจ ดังนั้นถ้าคนที่อยู่เบื้องหลังคิดจะลงมือก็ ก็ต้องไตร่ตรองให้ดีแล้ว……”

“ถ้าเป็นอย่างนั้นจริง คนที่อยู่เบื้องหลังก็ไม่มีทางยอมให้ไป๋ยี่เฟยชนะเด็ดขาด!”

“ดังนั้น……พวกเขาจะต้องชิงลงมือก่อนแน่!”

……

ห้องพักอีกห้องหนึ่ง

เย่ฮวนกับหลิ่วจาวเฟิงนั่งอยู่ตรงโต๊ะ เย่ฮวนแววตาเคร่งขรึม “คุณไม่ได้ตั้งใจพึ่งพาผมตั้งแต่แรกแล้วใช่มั้ย?”

“ถามผมพึ่งพาคุณจริงๆ จุดจบของผมในวันนี้ก็คงไม่สวย!” หลิ่วจาวเฟิงขำประชด “โชคยังดีที่มันออกมาเป็นแบบนี้ ไม่อย่างนั้น พอถึงตอนที่คุณทอดทิ้งผมไปจริงๆ ผมก็คงไม่เหลืออะไรแล้ว?”

เย่ฮวนทำเสียงฮึดฮัด “คุณรู้เรื่องสวีเหวินกับไอ้หน้าปลอมหลี่ด้วย”

คนที่ปลอมตัวเป็นเฉินห้าวก็คือไอ้หน้าปลอมหลี่ ตอนที่ไป๋ยี่เฟยจัดการเขาไป หลังจากที่หลิ่วจาวเฟิงได้เห็นสีหน้าก็ดูเปลี่ยนไปราวกับว่าเขารู้จักแถมยังเป็นอารมณ์แบบรู้สึกโกรธด้วย

ตอนนั้นเย่ฮวนก็แอบสังเกตอยู่ จึงทำให้ได้ข้อสรุปแบบนี้ออกมา

หลิ่วจาวเฟิงไม่ได้ปฏิเสธ เขาแค่ยักไหล่

เย่ฮวนพูดต่อ “สรุปก็คือ เจ้านายจริงๆ ของคุณก็คือ คุณชายรองของตระกูลไป๋ ไป๋เซี่ยว!”

เนื่องจากไอ้หน้าปลอมหลี่กับสวีเหวินเป็นคนของไป๋เซี่ยว เมื่อหลิ่วจาวเฟิงรู้จัก มันก็เพียงพอแล้วที่จะยืนยันว่าหลิ่วจาวเฟิงเป็นคนของเขา

หลิ่วจาวเฟิงนิ่งเงียบไม่ตอบ เป็นการบ่งบอกว่าเขายอมรับ

เมื่อเย่ฮวนเห็นแบบนั้น สายตาก็ไม่พอใจทันที แล้วพูดด้วยเสียงที่ทุ้มลึกว่า “ในเมื่อเป็นคนของไป๋เซี่ยว แล้วคุณจะมาบอกผมทำไม? อยากได้อะไรจากผมเหรอ? หรือว่า……ยังมีเหตุผลอื่นอีก?”

ฟังจบหลิ่วจาวเฟิงก็ขำออกมาอย่างขมขื่น ยกชาขึ้นมาดื่มอย่างไม่รู้ตัว “ที่ติดตามคุณมาก็เพื่อยุให้คุณมีเรื่องกับไป๋ยี่เฟย แต่ตัวตนของผมก็ถูกคุณรู้เข้าซะก่อน”

เย่ฮวนขมวดคิ้ว “พวกเขาตายไปแล้ว ไป๋หยุนเผิงต้องรู้แน่ แล้วไป๋เซี่ยวเขาชั่วช้าขนาดนั้นเลยเหรอ?”

หลิ่วจาวเฟิงสีหน้านิ่งเฉยยกชาขึ้นมาดื่มอีกครั้ง แล้วพูดว่า “ไม่ต้องห่วง คุณชายรองไม่เป็นอะไรหรอกครับ อีกอย่างเรื่องที่ทุกคนก็รู้กัน คุณชายรองไม่ได้โง่ขนาดนั้นหรอกครับ”

“คุณจะบอกว่า เขาตั้งใจให้พวกไอ้หน้าปลอมหลี่แสดงตัวบนเรืออย่างนั้นเหรอ?” เหมือนเย่ฮวนจะคิดได้แล้ว และสีหน้าก็เปลี่ยนไปทันที

หลิ่วจาวเฟิงยักไหล่ “น่าเสียดา ที่เราก็ยังแพ้อยู่ดี”

เย่ฮวนทำเสียงฮึดฮัด “ไม่ เราจะไม่แพ้ เราต้องชนะ” ”ประธานเย่ คุณมั่นใจในตัวเองเกินไปแล้ว” หลิ่วจาวเฟิงไม่ได้รู้สึกแบบนั้น

เย่ฮวนไม่ได้สนใจเขา เขาแค่รู้สึกว่า ทรัพย์สินแค่นั้นของไป๋ยี่เฟยไม่มีทางที่จะมาเทียบกับเขาได้เลย ตำแหน่งประธานสหพันธ์ธุรกิจของเมืองเป่ยไห่นั้นจะต้องตกเป็นของเขาอย่างแน่นอน!

“รอดูไปเถอะ!”

……

พอหลิ่วจาวเฟิงออกไป หลี่ฝานที่รออยู่หน้าประตูตลอดก็ได้เข้ามา “ประธานเย่ คุณหาผมเหรอครับ?”

เมื่อเย่ฮวนเห็นหลี่ฝานที่นั่งอยู่บนรถเข็น สายตาแห่งความรังเกียจและดูถูกเหยียดหยามก็ได้แสดงออกมา “อย่าสะเออะไปหาเรื่องไป๋ยี่เฟยโง่ๆ แบบนั้นอีกเข้าใจมั้ย?”

ตอนแรกที่ประกันตัวหลี่ฝานออกมา เขาก็คิดว่าหลี่ฝานจะสามารถต่อกรกับไป๋ยี่เฟยได้ เห็นทีเขาจะประเมินหลี่ฝานไว้สูงไป ถึงว่าล่ะทำไมการร่วมมือกันกับเย่อ้ายถึงได้ล้มเหลว!

หลี่ฝานชะงักไปเล็กน้อย ไม่ค่อยเข้าใจสิ่งที่เขาพูด “ประธานเย่ มันเพราะอะไรเหรอครับ? ถึงไป๋ยี่เฟยมันจะมีคริสตัลกรุ๊ปอยู่ในมือ มันก็สู้คุณไม่ได้หรอกครับ! ผมสามารถยกกิจการผลไม้หลี่ซื่อกรุ๊ปของผมให้คุณได้”

“ไม่จำเป็น!” เย่ฮวนขมวดคิ้ว “แค่จำคำพูดของผมไว้ให้ดี ถ้าไม่มีอะไรแล้วคุณก็ไปได้”

“ประธานเย่……” หลี่ฝานยังอยากพูดต่อ