ซุปเปอร์มหาเศรษฐีหน้าใหม่ นิยาย บท 573

บทที่ 573

หลังจากเข้าไปในภูเขาและป่าแล้วถนนก็เป็นหลุมเป็นบ่อ และจ้าวเทียนก็ตื่นขึ้นมาโดยไม่คาดคิด

ทันทีที่จ้าวเทียนตื่นขึ้นมา เขาก็ลุกขึ้นนั่งทันที “คุณ........”

ไป๋ยี่เฟยตอบสนองอย่างรวดเร็ว เมื่อเห็นว่าจ้าวเทียนตื่นขึ้นมา ก็ชกไปที่จ้าวเทียนด้วยหมัดทันที

ด้วยเสียง “ปัง” จ้าวเทียนก็เป็นลมไปอีกครั้ง

ถึงในภูเขาและป่า รถก็ไม่สามารถไปข้างหน้าต่อไปได้ ไป๋ยี่เฟยจึงต้องสละรถออฟโรด แล้วเปลี่ยนเป็นเดินเท้าแทน

ในเวลาเดียวกัน ไป๋ยี่เฟยแบกตัวจ้าวเทียนออกมา และลากเขาไปอีกทาง

ไป๋ยี่เฟยเลือกในการเดินไปยังสถานที่ที่มีพืชพันธุ์แข็งแรง เพื่อซ่อนที่อยู่ของเขา

ไม่รู้ว่ารอนานไปเท่าไหร่ ไม่ควรลากจ้าวเทียนมาถึงสถานที่ที่เป็นพื้นที่ค่อนข้างสูง จากนั้นโยนจ้าวเทียนลงบนพื้น แล้วตัวเองก็นั่งลงเช่นกัน

ไป๋ยี่เฟยสูดลมหายใจสองสามครั้งเพื่อสงบลมหายใจ จากนั้นจึงหยิบโทรศัพท์ของจ้าวเทียนออกมา

ไป๋ยี่เฟยเปิดโทรศัพท์ ถึงรู้ว่าผมเองคิดมากเกินไปที่ไม่รู้ว่า โทรศัพท์ไม่มีรหัสผ่านเลย จึงสามารถเปิดได้โดยตรง

ไป๋ยี่เฟยเสียใจทีหลังอย่างช่วยไม่ได้ หากรู้แต่แรกก็คงลองเปิดเครื่องโทรศัพท์ดูแล้ว

ไม่สามารถสนใจอะไรได้อีกต่อไปแล้ว ในตอนนี้เขาต้องการจะติดต่อกับคนภายนอก และเปิดแผนที่อีกครั้งเพื่อดูตำแหน่งของเขา

อย่างไรก็ตาม ไป๋ยี่เฟยก็ได้ตกตะลึงไป

เขาโทรออก แต่ไม่สามารถโทรออกได้เลย หรือกล่าวอีกนัยหนึ่ง โทรศัพท์สามารถใช้ได้แค่อยู่ในบริเวณของหลันเต่าเท่านั้น

ดูแผนที่อีกที ก็มีแต่แผนที่ของหลันเต่าเท่านั้น

ถ้าอย่างนั้น โทรศัพท์มือถือเครื่องนี้ก็ไม่มีประโยชน์สำหรับเขาเลย นอกจากการเปิดเผยตำแหน่งของเขา

แม่งเอ๊ย!

ไป๋ยี่เฟยบีบโทรศัพท์มือถือเสียไป และมองไปที่จ้าวเทียนข้างๆ เขา ตอนนี้เขาเสียใจทีหลังจริงๆ

เขาไม่ควรแบกเขามาด้วยเลย เสียพลังงานของเขา และยังเปล่าประโยชน์อีกด้วย!

ไป๋ยี่เฟยจึงจับผมของจ้าวเทียน และตบเข้าที่ใบหน้าของเขา “พัฟๆๆๆ ...........”

จ้าวเทียนถูกทุบตีจนตื่นขึ้นมา

“อ๊ะ อย่าตบอีกแล้ว อย่าตบอีกแล้ว อ๊ะ............”

ไป๋ยี่เฟยหยุดมือ และจ้องไปที่จ้าวเทียนอย่างดุร้าย “หุบปากซะ! หากร้องออกเสียงอีกครั้งกูก็จะฆ่ามึง! ”

จ้าวเทียนรู้สึกกลัวเกินไป และไม่กล้าที่จะตะโกน ทำได้เพียงสั่นสะท้านและถามว่า “คุณกำลังจะทำอะไรกันแน่? ตัวตนของคุณคืออะไร?”

“ตาย กลัวหรือไม่?” ไป๋ยี่เฟยถามด้วยเสียงเยาะเย้ย

จ้าวเทียนพยักหน้าอย่างรวดเร็ว “กลัว!”

ไม่มีใครไม่กลัวความตาย

ไป๋ยี่เฟยพยักหน้า “รู้ว่ากลัวก็ดีแล้ว ผมถามอะไรคุณก็ต้องตอบตามตรง ไม่งั้นแล้วก็ จะฆ่าคุณให้ตาย”

จ้าวเทียนพยักหน้าอย่างรวดเร็ว เพราะกลัวว่าไป๋ยี่เฟยจะฆ่าเขาโดยตรง

“พวกคุณติดต่อกับโลกภายนอกกันอย่างไร?” ไป๋ยี่เฟยถาม

“คอมพิวเตอร์” จ้าวเทียนตอบ

ไป๋ยี่เฟยถามขึ้นอีกครั้งว่า “คอมพิวเตอร์อยู่ที่ไหน?”

“ที่บ้าน” จ้าวเทียนตอบ “มีเพียงพ่อของผมเท่านั้นที่มีคอมพิวเตอร์”

หลังจากได้ยิน ไป๋ยี่เฟยก็เงียบไป

สามารถใช้คอมพิวเตอร์เพื่อติดต่อกับโลกภายนอกได้เท่านั้น และมีเพียงตระกูลจ้าวเท่านั้นที่มีคอมพิวเตอร์ ตระกูลจ้าวถูกรายล้อมไปด้วยผู้คนมากมายในตอนนี้ และการป้องกันก็เข้มงวดเกินไป หากต้องการกลับไปใช้คอมพิวเตอร์ ก็กลัวว่าจะไม่ได้ผล

จู่ๆ หัวใจของไป๋ยี่เฟยก็หนักขึ้นมาทันที

เขาทำงานหนักมากเป็นเวลานานและมันก็จะไร้ประโยชน์

เขากำลังคิดที่จะขโมยน้ำมันดีเซลเล็กน้อย แล้วใช้เรือยอทช์เพื่อจากไป แต่ฉีฉีบอกเขาว่า ไม่มีน้ำมันดีเซลในพื้นที่ที่สาม และถนนสายนี้ก็จะใช้ไม่ได้

เขาจึงคิดได้อีกว่าทำไมเขาถึงสื่อสารกับโลกภายนอกด้วยโทรศัพท์มือถือไม่ได้? เขาสามารถหาโทรศัพท์มือถือเครื่องหนึ่ง และติดต่อกับจางหัวปิน และให้พวกเขามารับเขาก็โอเคแล้ว

ดังนั้น เขาจึงแสร้งทำเป็นฟังคำพูดของฉีฉี มาถึงที่บ้านของตระกูลจ้าวเพื่อเจรจาข้อตกลงกับคน จากนั้นก็รั่วไหลข้อมูลตำแหน่งที่ตั้งของฉีฉีออกไปอย่างเงียบๆ