ซุปเปอร์มหาเศรษฐีหน้าใหม่ นิยาย บท 585

บทที่585

ว่าแล้ว จ้าวเทียนก็ก้าวออกมาข้างหน้า แล้วยิ้มด้วยความเจ้าเล่ห์ “นี่คนสวย สามีของเธอมันตายไปแล้ว เธออย่ามัวไปเสียเวลากับมันอีกเลย มาอยู่กับฉันนี่!”

“ฉันเป็นถึงผู้สืบทอดตระกูลจ้าวของเขตที่สามเลยนะ ถ้าเธอมาอยู่กับฉัน ในเขตที่สามเธอก็ไม่ต้องกลัวใครอีก ว่าไง?”

จ้าวเทียนเป็นคนที่หลงใหลในอิสตรีมาก พอมาเจอสาวงามอย่างหลี่เสว่เข้า เขาก็เกิดสนใจขึ้นมาและไม่ได้รู้สึกกลัวเท่าเมื่อกี้แล้ว เขาชี้ไปทางไป๋ยี่เฟยแล้วพูดอย่างไม่ให้เกียรติว่า “ก็แค่พ่อครัวคนเดียวจะไปใส่ใจทำไม? ตายก็ตายแล้ว ถ้าเธอมาอยู่กับฉัน รับรองได้เลยว่าเธอจะมีชีวิตที่สุขสบาย คิดว่าไง? เธอลองเก็บไปคิดดูได้นะ”

สิ้นเสียง หลี่เสว่ก็พูดออกมาอย่างเย็นชาว่า “ถ้าอย่างนั้นก็แสดงว่า พวกคุณเป็นคนทำร้ายสามีของฉันจริงๆ สินะ”

“ถูกต้อง ฉันเป็นคนกระทืบมันเอง!” จ้าวเทียนยืดอก อยากที่จะแสดงความเท่ของตัวเองออกมาต่อหน้าสาวงาม

แต่ทว่า ท่าทางของหลี่เสว่กลับเย็นชากว่าเดิม “คนที่ทำร้ายสามีฉัน มันต้องตาย!”

“ว่าไงนะ?”

จ้าวเทียนอึ้งไป “เธอพูดว่าไงนะ? นี่เธอกำลังล้อฉันเล่นอยู่ใช่มั้ย? ทางฉันนั้นมี……”

หลี่เสว่ไม่รอให้จ้าวเทียนพูดจบ เธอได้สั่งออกมาทันทีว่า “ฆ่ามัน!”

ทันทีที่พูดจบ เสียงปืนกลเบาชุดหนึ่งก็ดังขึ้น

“ปั้งๆๆ ……”

พริบตาเดียว ลูกน้องที่เหลือของ จ้าวเทียนก็ล้มลงกว่าครึ่ง และเสียงปืนก็ยังดังต่อไปไม่หยุด

ไอ้หัวทองเอาปืนจ่อมาที่หลี่เสว่ ทันทีที่เขาจะเหนี่ยวไก การกระทำของเขาก็ต้องหยุดลง ร่างกายกระตุกไปหลายครั้งและมีรูมากมายปรากฏอยู่ตามตัว

พอไอ้หัวล้านเห็นแบบนั้น เขาจึงรีบคว้าคอเสื้อของจ้าวเทียน หิ้วจ้าวเทียนขึ้นมาแล้วกระโดดไปยังหลังต้นไม้ต้นใหญ่ต้นหนึ่งจากนั้นก็แบกจ้าวเทียนขึ้นบ่าแล้ววิ่งหนีไป

หนึ่งนาทีต่อจากนั้น คนที่อยู่ตรงหน้าต่างก็ล้มลงแล้ว

ภาพตรงหน้ามันทำให้ ฉีฉีถึงกับอึ้งไปเลย

ตามข้อมูลที่ได้มา หลี่เสว่น่าจะเป็นผู้หญิงที่อ่อนโยนมาก แต่เธอในตอนนี้กลับแข็งแกร่งมาก

ฉีฉีจ้องมองไปยังหลี่เสว่ที่อยู่ตรงหน้า จู่ๆ ก็มีความคิดหนึ่งผุดขึ้นมา เธอไม่ใช่หลี่เสว่ แต่เธอคือไป๋ยี่เฟย

ถูกต้อง ความรู้สึกที่สองคนนี้ปล่อยออกมามันเหมือนกันมาก คือความบ้าบิ่นแล้วทะเยอทะยานที่เปี่ยมล้น

ป่าด้านหลัง ได้มีคนชุดดำเดินออกมาอีกกลุ่มหนึ่ง พวกเขาถือปืนกลเบาเอาไว้ในมือ ดูท่าพวกเขานี้แหละที่เป็นคนยิง

พวกเขาเดินมาข้างหน้าของหลี่เสว่ จากนั้นก็คำนับอย่างให้เธอเบาๆ ด้วยความสุภาพ

หลี่เสว่พยักหน้าตอบรับเบาๆ “ขอบคุณมากค่ะ ตอนนี้ไม่มีอะไรแล้ว พวกคุณกลับไปได้เลยค่ะ”

คนพวกนั้นหันมาสบตากัน แล้วหนึ่งในนั้นก็พูดออกมาว่า “เจ้านายสั่งมาว่า ต่อจากนี้ไปให้พวกเราอยู่คุ้มครองคุณอยู่ข้างกาย และไม่ต้องกลับไปแล้วครับ”

พอหลี่เสว่ได้ยินอย่างนั้น เธอก็ไม่พูดอะไรอีก

เธอเดินเข้าไปตรงหน้าของไป๋ยี่เฟย มองดูร่างที่ไม่ได้สติ กับเลือดที่เปียกชุ่มไปทั้งตัว หัวใจมันก็รู้สึกเจ็บปวดขึ้นมา

ก่อนหน้านี้ เธอเป็นผู้หญิงที่แค่เห็นคนตายก็รู้สึกกลัวแล้ว แต่ตอนนี้กลับสามารถชี้นิ้วสั่งให้ฆ่าคนมากมายขนาดนี้ในทีเดียวอย่างเยือกเย็นได้

เธอเปลี่ยนไปแล้ว

หลิวเสี่ยวอิงมองดูหลี่เสว่ที่เป็นแบบนี้ เธอก็รู้สึกกลัวขึ้นมา

ทุกคนต่างก็มุงกันเข้ามา เพื่อดูอาการของไป๋ยี่เฟย

พอหลี่เสว่เห็นแบบนั้น เธอก็พูดออกมาอย่างเรียบเฉยว่า “ฉันบอกแล้วไงคะ ว่าคนที่ทำร้ายสามีของฉัน มันต้องตาย”

“เมื่อกี้หนีไปได้สองคน ต้องรบกวนทุกคนด้วยนะคะ”

สิ้นเสียง พวกไป๋หู่ก็อึ้งไปเล็กน้อย ก่อนจะพยักหน้าอย่างจริงจัง

ตอนนี้ลูกน้องของไป๋ยี่เฟยไม่มีใครกล้าสงสัยในตัวของหลี่เสว่แล้ว พวกเขาพากันไล่ตามไปยังทางที่ไอ้หัวล้านหนีไป

ในที่สุดหลิวเสี่ยวอิงก็ทำแผลให้ไป๋ยี่เฟยเสร็จแล้ว จากนั้นก็ป้อนน้ำให้เขาดื่มอีกนิดหน่อย

ไป๋ยี่เฟยได้สติขึ้นมาแล้ว

เขาลืมตาขึ้นมาเห็นหน้าหลี่เสว่

ในตอนนี้ หลังจากที่ผ่านเหตุการณ์ต่างๆ มามากมาย ไป๋ยี่เฟยที่ไม่ตอบสนองอะไรแล้ว จู่ๆ ดวงตาของเขาก็แดงก่ำขึ้นมา

หลายวันที่ผ่านมา เขารู้สึกว่ามันยาวนานเหมือนผ่านไปเป็นสิบๆ ปีแล้ว พอได้พบกับคนรักของตนอีกครั้ง มันก็ทำให้ไป๋ยี่เฟยรู้สึกถึงความอบอุ่นอีกครั้ง อุณหภูมิเพิ่มสูงขึ้นอีกหน

ไป๋ยี่เฟยยื่นมือไปสัมผัสใบหน้าของหลี่เสว่ด้วยความยากลำบาก

ในตอนที่สัมผัสโดนใบหน้าของหลี่เสว่ หัวใจของไป๋ยี่เฟยก็รู้สึกมั่นคงขึ้นมาทันที