ซุปเปอร์มหาเศรษฐีหน้าใหม่ นิยาย บท 625

บทที่ 625

ผู้จัดการหลิวกับชายอ้วนเหงื่อออกทันที

และพวกบอดี้การ์ดที่ล้อมรอบอยู่บริเวณนั้นเห็นภาพนี้ ในเวลาเดียวกันที่ตื่นตะลึงก็ถูกทำให้ตกใจจนขาอ่อน

ทำให้หลิ่วซื่อกรุ๊ปพ่ายแพ้ โค่นล้มจู้ติ่งกรุ๊ป

รวมกันพันธมิตรวิสาหกิจยี่สิบกว่าแห่ง

ฆ่าฉุงโยวเวยคุณชายตระกูลฉุงของตระกูลสี่ยิ่งใหญ่ในเมืองหลวงอีกทั้งถอนตัวโดยไม่ต้องกังวล

การคัดเลือกรบชนะเย่ฮวนประธานกรรมการเย่ซื่อกรุ๊ป อีกทั้งส่งภรรยาของตนเองขึ้นตำแหน่งประธานสหพันธ์ธุรกิจเป่ยไห่

ตอนนี้ก็บูรณาการโหวจวี๋กรุ๊ปกับคริสทัลกรุ๊ปแล้ว และชูริเวอร์รีสอร์ท ก้าวกระโดดกลายเป็นพี่ใหญ่อย่างแท้จริงในเมืองเทียนเป่ย

ผลการรบที่รุ่งโรจน์ของอดีตที่ผ่านมา ไม่ว่าใครได้ยินแล้ว ล้วนยอมรับนับถือเหลือเกินล่ะ

หัวเจียงกรุ๊ปที่เล็กๆแห่งหนึ่ง จะไม่ใช่เป็นกรุ๊ปเล็กๆที่ไม่สามารถเข้าสู่สังคมชั้นสูงแห่งหนึ่งหรือ?

ไป๋ยี่เฟยจ้องมองไอ้หน้าแผลมีดหนึ่งทีอย่างราบเรียบพูดว่า “ให้ไอ้หัวล้านหลิวออกมาพบผม”

“ได้ครับ” ไอ้หน้าแผลมีดพยักหน้าทันที จากนั้นส่งสายตาให้กับลูกน้องตนเอง คนกลุ่มหนึ่งวิ่งเข้าไปในห้องพิเศษทันที

ในเวลานี้ ในที่สุดชายอ้วนก็หวาดกลัวจนยันไม่อยู่แล้ว “ตุ๊บตั๊บ” คุกเข่าลงไปเสียงหนึ่ง

“เถ้าแก่ไป๋ ขอโทษครับ คือผมมีตาหามีแววไม่ คือผมตาสุนัขมองคนต่ำ ล้วนเป็นความผิดขอบผม ท่านเป็นผู้ยิ่งใหญ่จิตใจกว้าง คราวนี้ปล่อยผมไปเถอะ!”

หลังจากผู้จัดการหลิวเห็นแล้วก็คุกเข่าตามเช่นกัน อยากจะขอความเห็นใจ

แต่ว่าไป๋ยี่เฟยล้วนไม่ได้เห็นพวกเขาอยู่ในสายตาเลย แม้แต่มองก็ไม่มองพวกเขาสักที เดินไปโดยตรงเลย “ให้พวกเขาล้วนถอยออกไป”

ไอ้หน้าแผลมีดพยักหน้า หมุนตัวพูดกับพวกเขาว่า “เถ้าแก่ไม่อยากคิดเล็กคิดน้อยกับพวกคุณ ยังไม่ไสหัวออกไปหรือ?”

ได้ยินคำพูดนี้ ได้รับคำอนุญาต คนกลุ่มหนึ่งโค้งคำนับให้กับไป๋ยี่เฟยทันที เดินออกไปอย่างเร่งรีบ

ในเวลานี้เฮียเซิงเดินไปยังข้างหน้าไป๋ยี่เฟย ยิ้มประจบหยิบนามบัตรของตนเองออกมา “เถ้าแก่ไป๋ สวัสดีท่าน ผมเป็นจ้าวเซิงของหัวเจียงกรุ๊ป วันนี้สามารถพบเจอกับท่านล้วนเป็นเกียรติของผม ท่านให้เกียรติข้าน้อยสักหน่อย อาหารมื้อนี้ผมเลี้ยง”

ไป๋ยี่เฟยใบหน้าเย็นชาพูดว่า “ไสหัวออกไป!”

สีหน้าของจ้าวเซิงแข็งทื่อทันที ไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไรดี

ไอ้หน้าแผลมีดเห็นสภาพนี้ร้องพูดทันทีว่า “ให้คุณไสหัวออกไป ผมให้คุณรีบไสหัวออกไป!”

จ้าวเซิงเห็นสภาพได้เพียงแต่หมุนตัวออกไปอย่างอึดอัด

ถึงแม้ว่าไป๋ยี่เฟยตอนนี้มีเงินมากมายแล้ว แต่เขายังคงดูถูกคนที่อาศัยว่าตนเองมีเงินก็ไม่เห็นคนอื่นอยู่ในสายตาแบบนั้น มีเงินก็ไม่แสดงว่าจะเหยียบย่ำศักดิ์ศรีของคนอื่นตามอารมณ์ได้เลย

ดังนั้นเขาจึงไม่มีสีหน้าที่ดีต่อจ้าวเซิงคนนี้

ไป๋ยี่เฟยเพิ่งนั่งลง ไอ้หัวล้านหลิวก็วิ่งมาถึงข้างหน้าเขาอย่างเร่งด่วน

หลังจากมองเห็นไป๋ยี่เฟย เขาหัวเราะ ฮึๆ พูดว่า “เถ้าแก่ นานแล้วไม่ได้เจอกัน คิดถึงท่านเหลือเกิน”

ไป๋ยี่เฟยเพียงแค่เหลือบมองอย่างราบเรียบ หยอกล้อพูดว่า “คุณยังคิดถึงผมหรือ? ผมทำไมได้ยินว่าช่วงนี้คุณมีเรื่องกับผู้หญิง?”

ไอ้หัวล้านหลิวเห็นสภาพยิ้มขมพักหนึ่ง “เถ้าแก่เอ่ย ท่านอย่าหยอกล้อผมเลย”

พูดจบ เขาเรียกไอ้หน้าแผลมีด “ยังอึ้งอยู่ตรงนั้นทำไม ยังไม่รีบเอาอาหารที่ดีเหล้าที่ดีขึ้นมาให้กูหรือ!”

“ครับ ครับ ครับ” ไอ้หน้าแผลมีดขานรับทันที พาคนไปจัดเตรียมเลย

ไอ้หัวล้านหลิวหัวเราแฮ่ๆหนึ่งที ลูบหัวล้านใหญ่ของเขาลูบแล้วลูบอีก “เถ้าแก่ วันนี้ไม่คุยเรื่องธุรกิจ คุยเรื่องความผูกพัน ดื่มให้ดีๆสักแก้ว”

ไป๋ยี่เฟยจ้องมองไอ้หัวล้านหลิวอย่างแปลกใจ “นี่ไม่ค่อยเหมือนคุณเล็กน้อย”

ไอ้หัวล้านหลิวพูดว่าอยากจะเจอไป๋ยี่เฟย ที่จริงแล้วเพียงอยากจะให้ไป๋ยี่เฟยให้งานเขาทำ หลังจากทำเสร็จแล้วเขาจะได้รางวัลมหาศาล พูดตามตรงยังคงอยากจะได้เงินของเขาเท่านั้น

สำหรับความผูกพันระหว่างพวกเขา ยังลึกไม่เท่าความผูกพันกับน้องสาวเขาล่ะ ถึงยังไงไป๋ยี่เฟยก็เคยช่วยน้องสาวของเขามาก่อน และน้องสาวเขาก็เคยส่งข่าวให้กับไป๋ยี่เฟยมาก่อน

ไอ้หัวล้านหลิวรู้สึกเกรงใจยิ้มแล้วยิ้มอีก “ที่จริงแล้วคือ เงินที่ผมหาจากคุณที่นี่ ล้วนสามารถเพียงพอจะทำให้ผมทั้งชีวิตไม่ต้องกังวลแล้ว ดังนั้น ไม่อยากพูดคุยเรื่องเงินกับท่าน เรามาพูดคุยความผูกพันสักหน่อย”

ถ้าหากว่าเป็นคนอื่นได้ยินคำพูดนี้ คงอาจจะซาบซึ้งใจมาก ไป๋ยี่เฟยกลับรู้สึกมีปัญหา

จากนั้นไป๋ยี่เฟยยักคิ้วเล็กน้อย ใบหน้าไม่เปลี่ยนสีหน้าพูดว่า “ไอ้หัวล้านหลิว คำพูดนี้มีคนเคยสอนคุณมาใช่ไหม?”

“ไม่.......เป็นไปได้ยังไงหรือ?” ท่าทางที่ไอ้หัวล้านหลิวหยิบแก้วแข็งทื่อแล้วแข็งทื่ออีก

ไป๋ยี่เฟยย่อมไม่เชื่ออยู่แล้ว ไอ้หัวล้านหลิวก็เป็นคนหยาบคนหนึ่ง ถ้าจะพูดกับเขาเรื่องความชอบธรรมที่เป็นพี่น้อง เขาย่อมไม่มีความเห็นอะไรอยู่แล้ว แต่ว่าจะพูดคุยกับเขาเรื่องความผูกพัน ใช้วิธีให้คนซาบซึ้งนั้นเขาไม่เชื่อ