ซุปเปอร์มหาเศรษฐีหน้าใหม่ นิยาย บท 75

บทที่ 75

หนึ่งวันให้หลัง ณ ห้องทำงานประธานอุตสาหกรรมการผลิตยาหลิ่วซื่อ

หลิ่วจาวเฟิงกำลังนั่งคุยโทรศัพท์บนโต๊ะทำงาน

“พี่เตา สวัสดีครับ ผมมีงานให้ทำนิดหน่อย......”

“เพียงแค่พี่รับปาก ทำสำเร็จแล้ว พี่แค่เอ่ยราคามาผมไม่กลับคำแน่นอน”

“ครับ ครับ......”

วางสายเสร็จ หลิ่วจาวเฟิงแสยะยิ้ม“ไป๋ยี่เฟย ครั้งนี้ ฉันจะดูว่าแกบ้าได้ขนาดไหน？กล้ามีเรื่องกับฉันหลิ่วจาวเฟิง มีแต่ตายเท่านั้น！”

พูดจบ คนระดับสูงคนหนึ่งเคาะประตูและเดินเข้ามา

“ประธานหลิ่ว ลูกค้าเก่ายกเลิกสัญญากับเราโดยไม่ทราบสาเหตุ และยินดีจ่ายค่าชดใช้”

“แกว่าไงนะ？”หลิ่วจาวเฟิงตกใจ“เกิดอะไรขึ้น？”

ชายคนนั้นพูดต่อด้วยสีหน้าขมขื่น：“ไม่เพียงแค่นั้น ซัพพลายเออร์คนเก่ายังหยุดจัดหาวัสดุให้กลางคัน การผลิตของเราหยุดชะงัก”

หลิ่วจาวเฟิงยังไม่ทันโวย ก็มีคนเคาะประตูเขามาอีก ครั้งนี้ไม่ใช่คนเดียว แต่มากันสิบกว่าคน

“ประธานหลิ่ว แผนกอนามัยมาหลายครั้งมาก พูดถึงปัญญาหาเล็กๆน้อยๆ ให้พวกหยุดการผลิตทันที ”

“ประธานหลิ่ว หน่วยดับเพลิงได้รับรายงานจากบุคคลนิรนาม บอกว่าหน่วยดับเพลิงของเรามีของด้อยคุณภาพ มีถังดับเพลิงหมดอายุ......”

“ประธานหลิ่ว นอกจากร้านยาของเรา ร้านยาและโรงพยาบาลอื่นๆ ล้วนหยุดใช้ยาของเรา และหยุดการจัดซื้อ......”

“ประธานหลิ่ว......”

ผู้คนนับสิบในห้องทำงานต่างมองหลิ่วจาวเฟิงด้วยสีหน้าจริงจัง บริษัทไม่เคยเจอเรื่องแบบนี้มาก่อน

หลิ่วจาวเฟิงนิ่งไปนานมาก ในที่สุดก็ได้สติ เข้าใจทันทีว่านี่ต้องมีคนตั้งใจเล่นงานเขาแน่ๆ

“แม่ง！ใครเป็นคนทำวะ？กล้าทำกับบริษัทฉันงั้นเหรอ？ไม่รู้รึไงว่าฉันมีหลิ่วซื่อกรุ๊ปหนุนหลัง？แม่งเอ้ย！รีบไปสืบเดี๋ยวนี้ว่าใครเป็นคนทำ！ฉันจะทำให้มันหายไปจากเมืองเทียนเป่ย！”

ทุกคนเห็นหลิ่วจาวเฟิงโมโห ล้วนก้มหน้ารับคำ แล้วรีบออกไป

คนพวกนั้นเพิ่งออกไป หลิ่วจาวเฟิงมีสายเข้ามา

“ประธานหลิ่ว ด้านโรงงานเหล็กซัพพลายเออร์ได้หยุดจัดหาวัสดุแล้ว......”

“ไม่เพียงเท่านี้ ผู้ถือหุ้นหลายรายถอนหุ้นแล้ว......”

“ประธานหลิ่ว โรงแรมกับห้างถูกตรวจพบว่าขายสินค้าต้องห้าม จึงปิดไป......”

“เพล้ง！”

หลิ่วจาวเฟิงขว้างโทรศัพท์ลงบนโต๊ะจนแตก“แม่งเอ้ย！ใครมันเล่นงานฉัน？กล้าเป็นศัตรูหลิ่วซื่อกรุ๊ป ให้ตายเถอะ แกรอฉันเถอะ！ฉันจัดการแกแน่ๆ！”

หลิ่วจาวเฟิงหยิบเสื้อโค้ท ขับรถไปยังอาคารสำนักงานใหญ่หลิ่วซื่อกรุ๊ป

เมื่อมาถึงห้องทำงานของหลิ่วเซียวเหยา หลิ่วจาวเฟิงโผไปยังโต๊ะทำงานหลิ่วเซียวเหยา“พี่รอง ช่วยผมด้วย......”

.....

โหวจวี๋กรุ๊ป

ชายวัยกลางคนตัวอ้วนที่สูงเพียง1.5เมตร ยืดท้องโตๆของตน เดินเข้าไปอาคารโหวจวี๋กรุ๊ป

ไป๋ยี่เฟยเพิ่งออกจากห้องทำงานพอดี เห็นหลงหลิงหลิงเลยเรียกไว้ และกำชับเรื่องบางเรื่อง

“เรื่องนิวซีกรุ๊ปยังต้องจับตาดูไว้......”

พูดได้เพียงครึ่ง ก็เห็น ชายวัยกลางคนตัวอ้วนเดินมา

“หลิงหลิง ไม่เจอกันนานเลยนะ！”

“ดังนั้นไม่ว่าเขามีความเกี่ยวข้องอะไร เธอต้องปลดเขา หากใครกล้าคัดค้าน เธอก็บอกไปว่าฉันเป็นคนพูด บริษัทเราไม่ควรมีคนแบบนี้！”

“ยังไงฉันก็เป็นหุ้นส่วนคนหนึ่ง จะมองบริษัทพัฒนาไปในทางที่ไม่ดีทีละก้าวๆได้ยังไง？”

พูดเช่นนั้น ไป๋ยี่เฟยที่ได้ยินก็รู้แล้วว่าประธานจางคนนี้คือใคร

ประธานจางคนนี้เป็นหุ้นส่วนก็จริง น่าเสียดายที่หุ้นในมือมีเพียงเล็กน้อย เล็กน้อยจริงๆ เพราะหุ้น80%ของโหวจวี๋กรุ๊ปอยู่ที่ไป๋หยุนเผิง

หลังจากไป๋ยี่เฟยบริหารโหวจวี๋ ได้อ่านข้อมูลผู้ถือหุ้นแต่ละรายจึงจำได้ขึ้นใจ

นอกจากเรื่องจำเป็นและการประชุมคณะกรรมการ ปกติแล้วกรรมการบริษัทไม่เข้าบริษัท

ตอนนี้ประธานจางเข้าบริษัท แล้วยังบอกให้ปลดไป๋ยี่เฟย ไป๋ยี่เฟยแค่คิดก็รู้แล้วว่าเป็นฝีมือใคร

ยังคงจำได้ที่สองวันก่อนหลิ่วเซียวเหยามาขวางรถเขา บอกว่าเขารู้จักกรรมการบริษัทของโหวจวี๋กรุ๊ป

หลงหลิงหลิงลำบากใจ และมองไป๋ยี่เฟยตลอด

จางหรงเห็นเช่นนั้นก็รู้สึกโกรธ“ผู้ช่วยหลง อะไรกัน？ไม่ฟังคำพูดของผู้ถือหุ้นอย่างฉัน？แล้วก็คุณมองเขาตลอดทำไม？ผมกำลังพูดกับคุณ เขาตัดสินใจแทนคุณได้รึไง？”

ที่เขาพูดนั้นไม่มีผิด เขาสามารถตัดสินใจแทนเธอได้จริงๆ

หลงหลิงหลิงพยายามยิ้ม และแนะนำ：“ประธานจาง คนนี้คือ......”

จางหรงโบกมือ“อย่าเสียเวลาเลย คนในบริษัทผมไม่สน แต่ไป๋ยี่เฟยคนนี้เป็นความหายนะของบริษัท คุณต้องปลดเขาออก！”

หลงหลิงหลิงสีหน้าไม่พอใจ สูดหายใจเข้าแล้วพูด：“ประธานจางเข้าใจอะไรผิดรึเปล่า？”

“เข้าใจผิด？”จางหรงเบิกตาโต“เข้าใจผิดอะไร？เรื่องนี้จริงซะยิ่งกว่าจริง！คุณรีบไปปลดไป๋ยี่เฟยเดี๋ยวนี้เลย！”

“ไม่งั้น......”

“ไม่งั้นจะทำไม？”ไป๋ยี่เฟยพูดขัดจางหรง