บทที่ 76
จางหรงมองไป๋ยี่เฟยอย่างไม่พอใจ“แกอยู่ตำแหน่งอะไร?กล้าพูดขัดฉันกับผู้ช่วยหลงงั้นเหรอ?ยังยืนอยู่อีก?ไม่ไปทำงานรึไง?เงินเดือนที่บริษัทให้ ให้พวกแกมาแอบอู้งั้นเหรอ?”
ไป๋ยี่เฟยพูดอย่างเย็นชา:“ขอแนะนำตัวหน่อยละกัน ผมชื่อไป๋ยี่เฟย”
“ฉันถามว่าแกอยู่ตำแหน่งอะไร แกชื่ออะไรมันเกี่ยวอะไรกับฉัน?แก......แกว่าไงนะ?แกชื่อไป๋ยี่เฟย?”พูดพลางจางหรงเบิกตาโต จากนั้นมองหลงหลิงหลิง หลงหลิงหลิงพยักหน้า
“ดี!”จู่ๆจางหรงหัวเราะออกมา“ดีหนิ!แกอยู่ที่นี่ก็ดี!สิ่งที่ฉันพูดเมื่อครู่ก็ชัดเจนอยู่แล้ว งั้นตั้งแต่พรุ่งนี้เป็นต้นไป แกไม่ต้องมาบริษัทแล้ว!แกโดนไล่ออก!”
ไป๋ยี่เฟยยิ้มบางๆพลางส่ายหน้า
“แกหมายความว่าไง?”จางหรงหรี่ตามองหลงหลิงหลิงพลางพูด:“คุณเห็นแล้วยัง?พนักงานแบบนี้ กล้าเป็นศัตรูกับกรรมการบริษัท?อนาคตอย่าพูดถึงเลย?”
หลงหลิงหลิงกุมขมับ จากนั้นพูดเตือน:“ประธานจาง คนนี้คือไป๋ยี่เฟย สกุลไป๋”
เธอเน้นเสียงหนักตรงสองพยางค์สุดท้าย
จางหรงไม่สะทกสะท้าน“ฉันรู้ ไป๋ยี่เฟยเป็นเนื้อร้ายของบริษัท สกุลไป๋แล้วทำไม?ไม่ว่าเขานามสกุลอะไร?เขาก็ต้อง......”
“เดี๋ยวนะ......สกุลไป๋?”จางหรงมองหลงหลิงหลิงอย่างตกตะลึง“ไป๋เดียวกับไป๋หยุนเผิง?”
หลงหลิงหลิงพยักหน้า
“ไม่!เป็นไปไม่ได้!”จางหรงส่ายหน้าอย่างไม่เชื่อ จนท้องโตนั่นพลอยสั่นไปด้วย
“ทำไมเป็นไปไม่ได้?”ไป๋ยี่เฟยเอามือกอดอก มองเขาอย่างไม่ใส่ใจ
จางหรงยังคงส่ายหน้า“ต้องเข้าใจผิดแน่ๆ!ไป๋ยี่เฟยที่ฉันพูดถึงคือผู้จัดการของบริษัท เป็นคนหยิ่งผยองและต่ำช้า ไม่มีทางเป็นประธานกรรมการ!ต้องเข้าใจผิดแน่ๆ!อาจไม่ใช่สกุลไป๋ แต่เป็นสกุลหวังก็เป็นไปได้!ต้องเข้าใจผิดแน่ๆ!”
หลงหลิงหลิงจนปัญญา พูดอย่างเรียบๆ:“ประธานจาง ในบริษัทมีคนชื่อไป๋ยี่เฟยคนเดียว ก็คือประธานกรรมการของพวกเรา”
จางหรงเบิกตากว้าง ตื่นตระหนก“นี่......เป็นไปได้ยังไง?”
ไป๋ยี่เฟยไม่อาจทนได้ จึงพูดขึ้น:“จางหรง ประธานจาง อันดับแรก คุณเป็นกรรมการบริษัทของโหวจวี๋กรุ๊ป แม้แต่ประธานกรรมการเป็นใครก็ไม่รู้งั้นเหรอ?บกพร่องต่อหน้าที่มาก?”
“รองลงมา เป็นถึงกรรมการบริษัทของโหวจวี๋ แต่กลับทุ่มเทให้หลิ่วซื่อ คิดว่าทำงานให้หลิ่วซื่อกรุ๊ปดีกว่าโหวจวี๋งั้นเหรอ?”
“ไม่ครับ ท่านประธาน......”จางหรงตกตะลึง อยู่ไม่เป็นสุข
ไป๋ยี่เฟยไม่อยากฟังเขาอธิบาย“ไม่ต้องพูดแล้ว ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป คุณไม่ใช่กรรมการบริษัทของโหวจวี๋กรุ๊ปอีก คุณจะถูกปลด”
“ส่วนหุ้นของคุณ จะจัดการยังไงก็แล้วแต่คุณ ผมจะไม่ยุ่ง แต่ผมขอเตือนอย่าคิดหาวิธีอื่น!”
“ท่านประธาน เข้าใจผิด ล้วนเป็นเรื่องเข้าใจผิด......”จางหรงรีบเช็ดเหงื่อที่หน้าผาก“เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับผม......”
ไป๋ยี่เฟยยิ้มเยาะ“เข้าใจผิด?ไม่เกี่ยวกับคุณ?”
“ขอโทษนะ ผมพูดชัดเจนแล้ว ว่าตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป คุณไม่ใช่กรรมการของโหวจวี๋อีกต่อไป คุณโดนไล่ออก!”
ไป๋ยี่เฟยย้อนคำพูดของจางหรง。
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ซุปเปอร์มหาเศรษฐีหน้าใหม่